เราเป็นลูกคนเล็กค่ะ ตั้งแต่จำความได้ เราโดนแม่ใช้ทำนู้นทำนี้จนบางทีก็สงสัย นี่เราเป็นลูกแม่หรือเปล่า
เราเคยถามแม่นะคะว่าทำไมใช้แต่หนู ไม่ใช้พี่ๆบ้าง ซึ่งคำตอบที่ได้คือ
"ก็หนูเป็นลูกสาว เป็นคนเล็ก" แม่พูดแบบนี้ทุกครั้งที่เราถาม

พอเราโตตอนนี้เราทำงานหาเงินได้แล้ว ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ก็ตรงมาอยู่ที่เราค่ะ
(แม่ไม่ใช้แล้ว เพราะแม่อยู่บ้านแม่ทำเอง) ไม่ว่าจะเป็น ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเน็ต
ค่าทำฟัน(อันนี้ส่วนตัว ซึ่งแม่แค่อย่างเดียว) และค่าประกันชีวิตแม่ (แม่ทำโดยที่ไม่บอกเราสักคำ)
รวมๆแล้วเดือนๆนึงเราต้องจ่ายทั้งหมดประมาณ 6,000 กว่าบาท อันนี้ยังไม่รวมที่แม่ขออีกนะคะ
เราได้เงินเป็นวีคค่ะ แต่ละวีคก็ไม่เท่ากัน อยู่ที่โอเยอะหรือน้อย แต่รวม2วีคก็ไม่เกิน12,000ค่ะ
ซึ่งเราต้องแบ่งจ่าย ว่าวีคนี่จ่ายอะไร วีคหน้าจ่ายอะไร และทุกๆเดือน เงินเราไม่พอใช้ค่ะ
แม่ก็ว่าเรา ทำไมเงินไม่มีเก็บ ค่าใช้จ่ายก็มีแค่นี้เอง เราก็จนปัญญาจะหาคำตอบให่แม่ค่ะ
เพราะบอกทีไรทะเลาะทุกที คือแม่คิดว่าเราจ่ายแค่นั้นแล้วก็แล้ว ไม่คิดว่าเราจะกินจะใช้ระหว่างเดือนบ้างหรอ
เวลาขอเงินเราแล้วเราไม่มีให้ก็จะยิ่งคำถามนี้ใส่เราทุกครั้ง เหนื่อยมากค่ะ เหมือนตัวเองเป็นลูกอกตัญญู
มีพี่น้อง3คน แต่เรารับผิดชอบคนเดียว ใช้ด้วยกัน กินด้วยกัน แต่เราจ่าย
เราถามแม่นะ ว่าทำไมหนูต้องทำแบบนี้คนเดียว พี่ๆก็มีทำไมไม่ช่วยกัน คำตอบแม่เหมือนเดิมเลยค่ะ เพิ่มเติมคือ
"ก็หนูยังไม่มีครอบครัว พี่ๆเขามีลูกมีเมียกันแล้ว" จ้า หนูต้องมีลูกมีผัวใช่มั้ย
เหนื่อยค่ะ โคตรเหนื่อย เห็นเขาเหลือเงินใช้กันโคตรอิจฉาเลย ตอบทีทำไมเป็นลูกคนเล็กมันถึงเหนื่อยคะ