ค้นหาตัวเอง ออกจากงานประจำ วันที่
ออกจากงานประจำ วันที่ 8
เขียน  November 11th,2018  
Time 19:32
ห่างหายจากบทความเล่าชีวิตไป3วัน ด้วยการเอาเวลาส่วนใหญ่ไปเทกับภารกิจ missionชีวิตของเรา ความกังวลเมื่อครั้งก่อนตั้งแต่วันแรกที่ลาออกจากงานมันเคว้งคว้างหนัก จนตอนนี้มันหายไป กลับมาแทรกด้วยแรงใจ Hope ที่ต้องไปต่อกับสิ่งที่คิดไว้หลายอย่าง  
**บทเรียนที่2 การลาออกจากงานมันก็เหมือนกับการอกหัก
การลาออกจากงานความรู้สึกมันเหมือนกับอกหักจากแฟนคนรัก มันรู้สึกเศร้า คว้างเคว้ง อโลน เปรี่ยว ไม่มีอารมจะทำสิ่งใด ใจคอยนึกถึงเรื่องที่ทำลงไปว่าไม่น่าเลย ไม่น่าตัดขาดออกมาเลย โธ่ว แต่สุดท้ายแล้วการจะเยียวยานั้นก็คงจะเหมือนๆกัน  ก็คือการอยู่คนเดียวสักพัก ไม่ทำสิ่งใด พักกายใจ สักพัก
ไม่นานการพักฟื้นนั้นก็จะทำให้มันดีขึ้น พร้อมกับตระหนักกับสิ่งที่ตนจะทำ ทำงานในสิ่งที่ตนต้องการทำ ไปพร้อมกับความกะตือรือร้นในตัวเอง เหนือสิ่งอื่นใดที่จะที่จะศรัทธาเท่าตัวเอง วันเวลานั้นมีค่านัก เสียไปไม่อาจหวญคืน ควรเริ่มเดี๋ยวนี้ เราเริ่มไปทั้งๆที่กลัว ยังคงไร้แสงนำทางเช่นเดิม แต่เอาใจไว้นำทาง
ทำไปทั้งๆยังกังวล แต่ต้องสนุกกับมัน ทำในสิ่งที่ตนสนุก ไม่นึกว่ามันเป็นงาน
เราวางแผนไว้มากมายที่จะทำ บทเเรกสร้างอาหารเองได้ทำแล้ว กำลังดำเนินการ ออกกำลังกายยามเช้า ได้ทำแล้วตื่นมาออกกำลังกายทุกวัน ถึงช่วงแรกมันจะไม่มีอารมทำก็ตาม แต่ต้องปลูกฝังจนชิน สร้างเว็บไซต์ก็กำลังเร่งรีบเรียนรู้และเครียดกับมันอยู่ ให้ตายสิ เนื่องจากไม่เคยเรียนรู้มาก่อน มันจะงงและน่าปวดหัวมาก ฝึกกีต้าเองเราก็ได้เขียนตารางฝึกเเล้ว และก็กำลังฝึก และก็กำลังดำเนินการเปิดร้านขายน้ำ หน้าบ้าน  
ชีวิตข้างนอกมันอิสระภาพจริงนะ  ถึงมันจะขรุขระหน่อย ท้อแท้บ้าง รันทดนิดๆ และมองไม่เห็นทางสักเท่าไหร่นัก แต่มันอยู่ในช่วงค้นหา
มันก็คือรสชาติของชีวิต  
ครบหนึ่งอาทิตย์แล้วที่ลาออกจากงานประจำ ได้อะไปบ้างเหรอ ยังไม่ค่อยได้นัก เนื่องจากเอาเวลาไปวิตก เศร้ากับการจากลา ตัดขาดออกจากงาน และการเริ่มต้น ความรู้สึกนี้เราคิดว่ามันจะค่อยๆจางหายไปทีละน้อย ทีละน้อย เมื่อเวลาผ่านไป
แต่มันยังคงอยู่ไปเรื่อยๆ เมื่อใดที่เราล้มก็จะคิดถึงมัน ให้มันมาทับถมเราเองอีก 55  มันจางแต่มันไม่หาย ทางเดียวที่จะทำให้มันหายคือ เราต้องสำเร็จกว่าในที่ที่เราเคยอยู่มาก่อน  ฉนั้นเราต้องเหนื่อยกว่านี้ พยายามมากกว่านี้  มันถึงจะลบล้างความที่เราเคยท้อแท้
เหน็ดเหนื่อยนั้นได้ บางทีมันอาจจะไม่ต้องสำเร็จเเบบหวือหว่าอะไรมาก แต่เพียงแค่มีความคืบหน้าอยู่ทุกๆวัน ในเรื่องของสิ่งที่เราทำ และมันจะต้องเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
17:29 Time เราฟังเพลง Sailing ของ Rod Stewart พร้อมกับอ่านคำแปล นึกถึงความหวัง  อย่างเงียบๆคนเดียว


คำแแปลเพลงโปรด
ฉันกำลังล่องเรือไป ข้ามท้องทะเล เดินทางกลับบ้านอีกครั้ง   

ฉันกำลังล่องเรือ ฝ่าคลื่นพายุ เพื่อความเป็นอิสระ ที่จะได้อยู่ใกล้เธอ

ฉันกำลังบิน ฉันกำลังบินข้ามท้องฟ้า บินเหมือนกับนก

ฉันกำลังบินผ่านหมู่เมฆที่ลอยสูง เพื่อความเป็นอิสระ ที่จะได้อยู่ใกล้เธอ

เธอจะได้ยินฉันไหม ไกลออกไป ท่ามกลางความมืดของค่ำคืน เธอจะได้ยินฉันไหม

ฉันกำลังจะตาย ใครจะว่าอย่างไร ฉันก็จะพยายามให้ได้เธอมา ตลอดไป

เธอได้ยินฉันไหม ได้ยินเสียงของฉันไหม ท่ามกลางความมืดไกลออกไป

ฉันกำลังจะตาย ใครจะว่าอย่างไร ฉันก็จะพยายามให้ได้เธอมา ตลอดไป

เรากำลังล่องเรือด้วยกันนะ เรากำลังล่อง