ล่องเรือเรื่อยเลียบเรียงเคียงก้อนเมฆ
เป็นปัจเจกวิถีมีความหวัง
คุ้งคลองน้ำช่างเวิ้งว้างวิเวกจัง
ใจฝันฝั่งเทียบท่าฟ้าเรืองรอง
 
สงัดเงียบเวิ้งว้างร้างเรไร
อีกไกลไหมท่าความฝันของเราผอง
พิราบบินกู่สำเนียงเคียงประคอง
เมื่อยรรยองเราทั้งผองจะเป็นไท
 
อยากจะรู้ฉากสุดท้ายของความฝัน
พวกเรานั้นอยู่ตรงโน้น ตรงนี้หรือตรงไหน
พิราบน้อยเฝ้าคอยถามความเป็นไป
วันฟ้าใสเรืองรองส่องสกาว
 
ปัดหางเสือบังคับเรือนำทิศใหม่
ไทยช่วยไทยใจไม่แยกแปลกร้าวฉาว
สามัคคีคลี่มัดปมห่มเรื่องราว
สำนึกก้าวสอดประสานจารวี
 
เรือลำนี้จะมีวันนั้นไหม
อยู่ที่ใจชาวประชาทุกทุกที่
บังคับมุ่งดุ่มเดินเลียบวารี
ด้วยวิถี รัก เรา เขา เราคือไทย