เราทำงานอยู่บ.แห่งหนึ่ง ซึ่งบ.แห่งนี้เกือบ 100% ไม่ใช่คนไทยพุทธ ปีแรกที่เราทำงาน ผจก ดีมาก ทำงานเป็นระบบ ระเบียบ ทำงานง่าย แต่แกจะเป๊ะเรื่องการทำงาน ทำให้เราชอบ เพราะเราได้เรียนรู้ไปด้วย แต่ รองผจก ซึ่งเขาทำอะไรไม่เป็นเลย ต้องให้ ผจก บอกทุกอย่างแม้กระทั่งการจ่ายงานให้ลูกน้อง พอเข้าปี 2018 ผจก เราย้ายไปอยู่แผนกอื่น แล้วกีมี ผจก อีกคนเข้ามาดูแทน แต่รองยังอยู่ค่ะ พอเปลี่ยนทุกอย่างเปลี่ยน งานทั้งหมดมาตกอยู่ที่เรา จากที่งาน ผจก คนเก่าที่เคยทำส่ง report ตอบเมลล์ลูกค้า ไม่มีใครทำต่อเลย ซึ่งเราก็รับมาเต็มๆ บอกก่อนว่า ผจกใหม่ กับรอง เข้ากันดีมาก เพราะรอง ชอบการทำงานสบายๆ ไม่ต้องกดดันอะไร ต่างจากเราที่ไม่ชอบ เพราะเขาไม่ทำอะไรกันเลย ต่อมามีงานที่สำคัญต้องส่งลูกค้า ซึ่งเราไม่เคยทำ เช้า 30/10/18 เราก็ประชุมกัน ผจก รอง และเรา เข้าก็โยนมาให้เรา เราบอกว่าเราไม่เคยทำ รองบอกมาว่า ผมทำเป็น ผมเคยทำ เราก็บอกว่าโอเคงั้นสอนหนูด้วยค่ะ พอตกบ่ายมา เราก็ถามหาไฟล์ต่างๆที่เขาปริ้นมาให้เรา อยู่ดีๆก็มาขึ้นเสียงใส่เราว่า มันไม่เกี่ยวเลย เราก็ อ้าว!!! งงสิ ถามดีๆ แล้วก็บอกเราว่าเคยบอกไปแล้วนิ อ้าวเฮ้ย เรางง-สิค๊ะ (บอกก่อนว่าเขาเป็นรองเพราะทำงานที่นี่นาน ถ้าเขาไม่ได้เลื่อนตำแหน่งคนอื่นก็จะเลื่อนตำแหน่งไม่ได้ ลูกน้องที่ทำงานมาเป็นรองผจก เท่าเขาหมดแล้ว) คือเจอหัวหน้าแบบนี้ควรทำยังไงดีคะ เราอดทนมานานมาก ไม่รู้จะทำยังไง เพราะเวลาเราถามอะไรเขากลับ ถ้าเขาไม่รู้เขาจะโมโหใส่เราตลอด คนอื่นก็พยายามบอกเรานะคะ ว่าถ้าเขาไม่รู้เรื่องเขาจะเป็นแบบนี้ เครียดค่ะ เจอคนแบบนี้