ขอเชิญเสวนาธรรม
เพื่อเสริมปัญญาความรู้ในทางธรรมกันครับ
....
ในพระไตรปิฏก อนัตตลักขณสูตร ว่าไว้ การเบื่อหน่ายไม่ยึดมั่นในขันธ์ คือ
การจบพรหมจรรย์ แต่ทำไมพระท่านบางรูปจึงสอนว่า ต้องปล่อยวางจิต จึงจะจบกิจการภาวนา
ในเมื่อ พระไตรปิฏก ไม่ได้ไปถีงเรื่องการปล่อยวางจิตเลย
แล้วอย่างไร จึงจะถูก จึงจะใช่
..
เชิญเสวนาครับ