เธอทั้งหลาย จงอย่าพูดถ้อยคำ(ทุ่มเถียง)แก่งแย่งกันว่า
ท่านไม่รู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ เรารู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้
ท่านจักรู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ได้อย่างไร
ท่านปฏิบัติผิด เราปฏิบัติถูก
ข้อนั้นเพราะเหตุไร?
เพราะถ้อยคำนี้ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
ไม่ใช่พรหมจรรย์เบื้องต้น
ย่อมไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย ... นิพพาน
ก็เมื่อเธอทั้งหลายจะพูด พึงพูดว่า
นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย (เหตุเกิดทุกข์)
นี้ทุกขนิโรธ (ความดับทุกข์)
นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา (ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์)
ข้อนั้นเพราะเหตุไร?
เพราะถ้อยคำนี้ประกอบด้วยประโยชน์
เป็นพรหมจรรย์เบื้องต้น
ย่อมเป็นไปเพื่อความหน่าย ... นิพพาน
เพราะฉะนั้นแหละ เธอทั้งหลายพึงกระทำความเพียร
เพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์
นี้ทุกขสมุทัย (เหตุเกิดทุกข์)
นี้ทุกขนิโรธ (ความดับทุกข์)
นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา (ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์)
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๙
หน้าที่ ๔๑๗
วิคคาหิกกถาสูตร
[พระไตรปิฏก]เธอทั้งหลาย จงอย่าพูดถ้อยคำ(ทุ่มเถียง)แก่งแย่งกัน
ท่านไม่รู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ เรารู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้
ท่านจักรู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ได้อย่างไร
ท่านปฏิบัติผิด เราปฏิบัติถูก
ข้อนั้นเพราะเหตุไร?
เพราะถ้อยคำนี้ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
ไม่ใช่พรหมจรรย์เบื้องต้น
ย่อมไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย ... นิพพาน
ก็เมื่อเธอทั้งหลายจะพูด พึงพูดว่า
นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย (เหตุเกิดทุกข์)
นี้ทุกขนิโรธ (ความดับทุกข์)
นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา (ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์)
ข้อนั้นเพราะเหตุไร?
เพราะถ้อยคำนี้ประกอบด้วยประโยชน์
เป็นพรหมจรรย์เบื้องต้น
ย่อมเป็นไปเพื่อความหน่าย ... นิพพาน
เพราะฉะนั้นแหละ เธอทั้งหลายพึงกระทำความเพียร
เพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์
นี้ทุกขสมุทัย (เหตุเกิดทุกข์)
นี้ทุกขนิโรธ (ความดับทุกข์)
นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา (ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์)
หน้าที่ ๔๑๗
วิคคาหิกกถาสูตร