ในอนาคตอันไกล การออกแบบทารก(designer baby)อาจนำมาซึ่งปัญหาสังคมในหลายๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นความเหลื่อมล้ำทางสังคมระหว่างชนชั้น หรือปัญหาทางจริยธรรมว่าด้วยสิทธิและเสรีภาพของปัจเจกบุคคล อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าเห็นว่าการออกแบบทารกมีศักยภาพที่จะแก้ไขปัญหาทั้งสองด้าน ทั้งลดความเหลื่อมล้ำและเพิ่มอิสระให้กับมนุษย์ได้

การออกแบบทารกคือการปรับเปลี่ยนพันธุกรรมของตัวอ่อนให้มีคุณสมบัติทางพันธุกรรมที่ต้องการ แม้ในปัจจุบันจะยังเป็นเทคโนโลยีที่จำเป็นต้องพัฒนาอีกมาก ทว่าในอนาคต การออกแบบทารกอาจเป็นทางแก้สำคัญของการแก้ไขความเหลื่อมล้ำและความไร้อิสรภาพในหลายๆด้านได้ เพราะลักษณะหลายอย่างของมนุษย์เป็นผลมาจากพันธุกรรม ดังนั้นจึงอาจพูดได้ว่ามนุษย์ถูกกำหนดลักษณะบางอย่างมาตั้งแต่เกิดและลักษณะพวกนี้ก็แตกต่างกันไป ซึ่งนำความไม่เท่าเทียมให้เกิดขึ้นในสังคมเพราะบางคนมีต้นทุนทางพันธุกรรมที่ดีกว่าคนอื่นมาตั้งแต่เกิด หากมนุษย์ไม่ควรส่งต่อความร่ำรวยจากรุ่นบรรพบุรุษสู่รุ่นลูกหลาน แล้วเหตุใดมนุษย์จึงสมควรส่งต่อความสามารถจากรุ่นพ่อแม่ไปสู่รุ่นลูกได้เล่า

ดังนั้นข้าพเจ้าจึงเห็นควรให้ตัดต่อพันธุกรรมให้มนุษย์มีต้นทุนทางพันธุกรรมที่ใกล้เคียงกัน และตัดต่อพันธุกรรมหลังเกิดให้เป็นไปตามที่มนุษย์คนนั้นต้องการ ทั้งนี้ก็เพื่อให้มนุษย์สามารถเลือกเส้นทางของตัวเองได้อย่างอิสระและได้รับผลจากเพียงการกระทำของตัวเองเท่านั้น เพื่อให้มนุษย์ทุกคนมีโอกาสที่เท่าเทียมกันในการแสวงหาสิ่งต่างๆในชีวิตตามที่ตนต้องการ มิเช่นนั้น เนื่องด้วยข้อจำกัดที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด มนุษย์ก็ไม่อาจมีอิสระและความเสมอภาคอย่างแท้จริง

ทว่า ปัญหาสังคมที่อาจเกิดขึ้นในโลกที่มีวิทยาการทางพันธุศาสตร์ระดับสูงมากพอจะสร้างมนุษย์ได้ตามต้องการก็มีหลายอย่าง หนึ่งในนั้นคือช่องว่างระหว่างผู้มีฐานะร่ำรวยและผู้มีฐานะยากจนที่จะถ่างกว้างขึ้นเนื่องจากกำลังทรัพย์ที่ใช้ในการเข้าถึงการตัดต่อพันธุกรรมมีไม่เท่ากัน ถ้าหากว่าร่ำรวยก็จะสามารถตัดต่อพันธุกรรมของตนและลูกหลานให้มีลักษณะที่ต้องการได้ตามใจชอบ ถ้ายากจนก็จะไม่มีโอกาสได้ตัดต่อพันธุกรรม ทำให้สามารถส่งต่อความเหลื่อมล้ำจากรุ่นสู่รุ่นได้ ทำให้สังคมขาดพลวัตจากการเปลี่ยนชนชั้น ชนชั้นของมนุษย์จะกลายเป็นสิ่งที่หยุดนิ่งและไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้

ปัญหาอย่างที่สองคือเสรีภาพของผู้ที่จะเกิดมา ซึ่งอาจถูกทำลายจากความต้องการของพ่อแม่หรือความต้องการของรัฐ เด็กที่เกิดมาจะถูกกำหนดโดยพันธุกรรมที่มีผลต่อทั้งลักษณะทางกายภาพ บุคลิก และความสามารถ หากสามารถเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมได้ดังใจ พ่อแม่ก็อาจจะใช้วิทยาการนี้ในการสร้างลูกตามความพอใจของตน หรือรัฐบาลอาจใช้มันในการสร้างพลเมืองที่มีคุณสมบัติตามที่รัฐต้องการในนามของความเจริญก้าวหน้าของประเทศ

ปัญหาทั้งสองอาจแก้ไขได้ด้วยวิธีการดังต่อไปนี้ หนึ่งคือการทำให้การตัดต่อพันธุกรรมเป็นสวัสดิการของรัฐที่ทุกคนเข้าถึงได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย ทั้งตอนก่อนเกิดและหลังจากบรรลุนิติภาวะแล้ว เพื่อลดความเหลื่อมล้ำจากการไม่สามารถเข้าถึงบริการตัดต่อพันธุกรรมได้ และเมื่อบรรลุนิติภาวะแล้วก็จะมีสิทธิในการแก้ไขพันธุกรรมของตนซึ่งถูกกำหนดโดยรัฐหรือพ่อแม่

สองคือการห้ามไม่ให้รัฐเข้าควบคุมการตัดต่อพันธุกรรม รวมถึงควบคุมไม่ให้พ่อแม่เปลี่ยนแปลงพันธุกรรมของลูกตามใจชอบ บางส่วนอาจต้องเว้นไว้ให้เป็นเรื่องของการสุ่มโดยธรรมชาติ เช่นบุคลิกหรือนิสัยใจคอ ส่วนอื่นอาจมีมาตรฐานที่เกิดจากการตกลงกันของประชาชนทุกคน เช่นความสามารถหรือสติปัญญา หรือเรื่องของสุขภาพอันรวมถึงโรคทางกายและจิตใจ และห้ามไม่ให้รัฐออกแบบทารกเพื่อสนองความต้องการบุคลากรของรัฐในนามของความเจริญรุ่งเรืองของประเทศไม่ว่าในกรณีใดๆ

ด้วยการออกแบบทารกภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ ข้าพเจ้าเชื่อว่าจะสามารถแก้ไขปัญหาความไม่เท่าเทียมที่เกิดจากลักษณะที่ส่งทอดทางพันธุกรรมได้ รวมถึงมนุษย์จะมีเสรีภาพมากขึ้นในการเลือกสิ่งที่เคยถูกกำหนดไว้ตั้งแต่เกิด