เรื่องเริ่มจากผู้ชายคนนั้น เป็นเพื่อนร่วมงานของเรา เราแอบปลื้มเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ตอนนั้นเค้ามีแฟนแต่ยังไม่แต่งงาน  เราก็แค่ปลื้มเค่าเหมือนที่คนทั่วไปปลื้มดาราก็แค่นั้น  ไม่เคยคิดว่าเค้าจะหันมามองเรา  จนผ่านไป 2-3 ปี เค้าแต่งงานมีลูกคนแรก  เราก็เฉยๆนะ แล้ววันหนึ่งเค่าก็มาบอกเราว่าเค้าชอบเรา  นั่งทำงานใกล้กัน  เค้าแอบมองเราทุกวันมาเป็นปีแล้ว  ทำไงละทีนี้ ความคิดที่ว่าเค้าไม่เคยสนใจเรา ไม่ชอบเรา เกิดคำถามมากมายขึ้นในใจ  (ทั้งที่ความจริงเรารู้ว่าเค้าไม่ได้ชอบเรา แต่เป็นเพราะอารมณ์มากกว่า  เราเป็นคนโสด  เค้าขอมีอะไรกับเรามาตลอด บางเวลาที่เค้าคิดได้ว่าสิ่งที่เค้าต้องการมันไม่ถูกต้องเค้าก็จะถอยห่างจากเรา) ตลอดเวลาตั้งแต่ที่เค้าสารภาพกับเราเกือบ 1 ปี เรายังไม่ยอมเป็นของเค้านะ เพราะเรารู้สึกผิดและละอายใจต่อภรรยาและลูกของเค้า   เราพยามยามที่จะตัดใจจากเค้า  แต่ปัญหาคือเราต้องเจอหน้ากันที่ทำงานเกือบทุกวัน  วันไหนหยุดเราก็จะมานั่งคิดป่านนี้เค้าคงอยู่กะครอบครัวเค้า เล่นกับลูกเค้ามีความสุข มีแต่เราที่มานั่งคิดโน้น นี่ นั้น บ้าบออยู่คนเดียว  มาวันนี้เค้ามีลูกคนที่ 2 เรายิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก  ที่ยังตัดใจจากเค้าไม่ได้ เราทรมานกับความรู้สึกในตอนนี้มาก  เราอยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆด้วยค่ะ (เค้ารักลูกและภรรยาของเค้ามาก)