ผมอายุ26 ปีครับ มีแฟนเรียนอยู่ปี 3 อายุ21 ปีทางแม่เขาดูไม่ชอบผมเลยครับ ไม่รู้ทำไมและย้ำว่าเขาไม่เคยเจอหน้าผมหรือคุยกับผมครับ ผมคบกันมาจะ2ปีละครับ มีแต่แฟนที่มาบ้านผม ทางผมนี่ไปบ้านแฟนไม่ได้ก็งงครับว่าทำไมถึงไม่ชอบ

ตัวผมมีความคิดอยากสร้างบ้านอยู่เองตั้งแต่เด็กๆความที่ถูกสอนว่าอยู่บ้านใครก็ต้องเกรงใจเขา ซึ่งมันก็จริงแบบที่พ่อแม่สอน ผมเลยบอกพ่อแม่ว่างั้นโตขึ้นขอมีบ้านเองนะครับ บ้านที่อยู่นี่พ่อแม่ให้น้องสาวไปแล้วกัน ผมไม่ใช่คนที่ชอบเที่ยวผับบาร์และชอบทำงานพาสทามเก็บเงินตั้งแต่มัธยมครับเพราะอยากมีบ้านเองให้ได้ จนปัจจุบันผมก็ 26 เข้าไปแล้วเลยเก็บเงินได้มากพอสมควรแต่ก็ไม่มากพอด้วยความที่รายจ่าย และค่าครองชีพที่สูง แต่งานที่ผมทำก็มีเงินเดือนพอตัวเลยว่าจะกู้เงินแต่พอผมกลับมาบ้านพ่อแม่ห้ามไว้บอกว่าเอาเงินเขาไปสร้างไหม แล้วค่อยมาทำใช้ทีหลัง ดีกว่าเสียดอกให้ธนาคารและพ่อแม่บอกว่าอย่าคิดว่ารบกวนสิ ให้ลูกดีกว่าให้คนอื่น  ผมดีใจมากก้มกราบพ่อแม่ตรงนั้นเลยครับ แน่นอนว่าผมบอกแฟนอยู่แล้ว แฟนผมก็ไม่ได้ว่าไร มันคือความตั้งใจของผมอยู่แล้ว แต่แม่แฟนเขาอยู่ๆไม่พอใจผม แล้วโทรมาหาผม ผมก็งงๆเบอร์ไม่คุ้น

ผม : สวัสดีครับ นี่ใครครับ ?
แม่แฟน : แม่แฟนเธอไง
ผม : อ๋อ สวัสดีครับแม่
แม่แฟน : ได้ข่าวว่าจะสร้างบ้านหรอ ปรึกษาแม่ยัง
ผม : ใช่ครับ  ผมคุยกับแม่ตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ
แม่แฟน : ไม่ใช่แม่เธอ หมายถึงแม่เนี่ย
ผม : ให้ปรึกษาแม่เรื่องอะไรครับ
แม่แฟน : แล้วทำไมสร้างแค่ชื่อตัวเองคนเดียว
ผม : ก็นี่ความฝันผมนี่ครับและอีกอย่างถ้าใช้ชื่อร่วมแฟนผมก็ยังไม่มีรายได้ เขาเองก็ไม่สามารถมาช่วยผมได้หรอกครับ แต่ถ้าผมมีบ้านแน่นอนว่าผมก็จะมั่นคงด้วย
แม่แฟน : ไม่เกี่ยวกัน ถ้าจะสร้างต้องสร้างชื่อของลูกแม่ แต่เธอจ่าย
ผมกำลังกินน้ำ น้ำแทบพุ่งในใจคิดแบบนี้ก็ได้หรอวะ : ทำไมชื่อแฟน แล้วผมจ่ายอ่ะ
แม่แฟน : รักจริงปะล่ะ สร้างบ้านให้แฟนไม่ได้หรอ
ผม : ผมให้เท่าที่ให้ได้ครับ
แม่แฟน : ถ้าเธอสร้างบ้านชื่อตัวเองคนเดียว อนาคตลูกแม่จะไปอยู่ไหน
ผม : ก็อยู่กับผมไงครับ ผมมีบ้านในอนาคตที่กำลังจะสร้าง ยังไงซะก็ไม่เร่ร่อนแน่นอน
แม่แฟน : ทำเป็นพูดดี เธอยังเด็กไม่มีลูกไม่เข้าใจหรอก
ผม : งั้นคุยกับแม่ผมไหมครับ ถ้าผมยังเด็กไป เงินที่จะสร้างบ้าน แม่ผมให้ผมยืมก่อนเพราะเขาไม่อยากให้ผมเป็นหนี้กับธนาคาร
แม่แฟนท่าทางจะโมโหมาก: ไม่คุยโว๊ย ถ้าไม่คิดจะสร้างในชื่อลูกฉันก็อย่าสร้างในชื่อตัวเอง เพราะมันเห็นแก่ตัวไป (แล้ววางไป)


แต่ผมก็ยังจะสร้างแหละครับ ผมเอาไปเล่าให้พ่อแม่ผมฟังยังงงๆเลยว่า มีสิทธิ์อะไรมาห้าม เราไม่ได้ขอตังเขาสร้างนิ