มหาสติปัฎฐานสูตร
..........................................................
.......[๒๙๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่ อย่างไร
เล่า ภิกษุในธรรมวินัยนี้ พิจารณาเห็นธรรมในธรรม คือนิวรณ์ ๕ ภิกษุพิจารณา
เห็นธรรมในธรรมคือนิวรณ์ ๕ อย่างไรเล่า ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เมื่อกามฉันท์(พยาบาท,ถีนมิทธะ,อุทธัจจกุกกุจจะ,วิจิกิจฉา)
มีอยู่ ณ ภายในจิต ย่อมรู้ชัดว่า กามฉันท์ (พยาบาท,ถีนมิทธะ,อุทธัจจกุกกุจจะ,วิจิกิจฉา) มีอยู่ ณ ภายในจิตของเรา หรือเมื่อ
กามฉันท์(พยาบาท,ถีนมิทธะ,อุทธัจจกุกกุจจะ,วิจิกิจฉา)ไม่มีอยู่ ณ ภายในจิต ย่อมรู้ชัดว่า กามฉันท์(พยาบาท,ถีนมิทธะ,อุทธัจจกุกกุจจะ,วิจิกิจฉา)ไม่มีอยู่ ณ ภายในจิตของเรา อนึ่ง กามฉันท์(พยาบาท,ถีนมิทธะ,อุทธัจจกุกกุจจะ,วิจิกิจฉา)ที่ยังไม่เกิดจะเกิดขึ้นด้วยประการใด ย่อมรู้ชัดประการนั้น
ด้วย กามฉันท์(พยาบาท,ถีนมิทธะ,อุทธัจจกุกกุจจะ,วิจิกิจฉา)ที่เกิดขึ้นแล้วจะละเสียได้ด้วยประการใด ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย
กามฉันท์(พยาบาท,ถีนมิทธะ,อุทธัจจกุกกุจจะ,วิจิกิจฉา)ที่ละได้แล้วจะไม่เกิดขึ้นต่อไปด้วยประการใด ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย.......