ช่วงนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน มากสุดคือ 2 เดือน แล้วเราเป็นน้องสุดท้องมีพี่ชายสองคน และช่วงนี้คือเราต้องอ่านหนังสือสอบเข้า เราเลยไม่มีเวลาอยู่บ้านเลยส่วนมาดจะอยู่รรสอนพิเศษ และคือเราคนเดียวที่ต้องล้างจานที่เราไม่ได้กินเพราะเรากินนอกบ้านตลอดเว สักผ้าและคือมันต้องสักสามรอบ ตากผ้าอีก เก็บผ้าอีก กวาดบ้าน เราตื่นเช้าสุดในบ้านประเด็นก็คือเราขับมอเตอร์ไซค์ไม่เป็น พี่ไม่ตื่นเช้าทุกวันก่อนไปเรียนอดอาหารเช้าตลอด แล้วคือเคยเถียงกับแม่ว่า เอ่อหนูทำทุกอย่างอยู่คนเดียว เหมือนอยู่คนเดียวไม่มีใครช่วย คือจะร้องไห้เหนื่อยก็เหนื่อยเครียดก็เครียด แม่บอกว่า งานแบบนี้ผู้หญิงต้องทำ เราเงียบไม่อยากเถียงร้อยครั้งก็บอกแบบเดิม ตอนนี้เราปิดเทอมก็ต้องเรียน แต่พี่คนแรกเรียนจบ ว่างงานก็ไม่เคยที่จะช่วยเลย คนที่สองก็ปิดเทอมเหมือนกันเล่นแต่มือถือทั้งวันไม่ทำไรเลย คือเราหมั่งไส้มากแต่เราทำอะไรไม่ได้เลย แค่อยากให้ช่วย แค่นี้แล้วคือกระสอบขยะปกติจะเป็นหน้าที่พ่อไปถิ้งหน้าปากซอยเพราะมันหนักมากแต่ปัจจุบันคือเราต้องลากไปถิ้งเองไกลก็ไกลหนักขับมอไซไม่เป็นอีก เราเก็บมาร้องไห้ทุกคืน อยู่เหมือนคนใช้ พอโต๊ะกินข้าวรก ก็มาบ่นว่าสกปรก เราเลยบอก ว่า เห็นแล้วทำไมไม่เก็บเราให้เราทำอยู่ได้ พี่ก็สวนกลับมาว่า หน้าที่ใครก็ทำ มันเจ็บใจมากเราทำอะไรไม่ได้เลย เข้าใจว่าแต่ก่อนผู้หญิงจะต้องอยู่บ้านทำงานบ้าน แต่เดียวนี้ไม่ใช่ป้ะ นี่ก็2สัปดาห์แล้วที่เราต้องอยู่แบบนี้ค่ะไม่มีความสุขเลย