..เล่าเรื่องเลยนะคะ
เรามีเพื่อนผู้หญิงอยู่คนหนึ่ง คบกันมาตั้งเเต่อายุ14 จนมหาลัย อยู่ห้องด้วยกัน
เขามีเเฟนเเล้วคะ ประเด็นคือ พอเรามีเเฟนเขาไม่ชอบเเฟนเราสักคน เเฟนเราทุกคนก็ไม่ชอบเพื่อนเรา
เขาให้เหตุผลว่า ไม่ชอบทัศนคติ เน้นย้ำว่าทุกคน ทำไมหรอคะ เราจะมีเเฟนมันยากมากเลยหรอ
แล้วเขาชอบไปบอกเพื่อนๆว่า เราควรอยู่คนเดียวดีเเล้ว  บอกว่าเราโง่ที่สุดในกลุ่ม ไม่ทันผู้ชาย
เขาบอกว่า เขาหวังดีกับเรา เมื่อวันก่อนเราทะเลาะกัน เราพึ่งมีเเฟน ซึ่งเเฟนก็ยุไกล คุยกันทางโทรศัพท์
ซึ่งเราก็รู้เเหละว่าเเฟนไม่ได้ทำอะไร เพราะเราไม่ได้เปิดลำโพงจนเพื่อนจะได้ยิน ซึ่งนางมาบอกว่า เราเถียงเเทนเเฟน
เราก็รู้ว่า อ้อมีประโยคที่ว่า "เราลองไปทำงานพิเศษดู ซึ่งมันเหนื่อย เเฟนก็บอกว่ามันเหนื่อยได้ตังเท่าไหร่ สู้เเกกลับไปช่วยพ่อเเม่ทำงาน
ที่บ้านดีกว่าไหม จะทำให้เขาเจริญทำไม "  นั่นแหละที่เเฟนพูด เเล้วเพื่อนก็ไม่ชอบ เเล้วเขาก็บอกว่าผชคนนี้หลอกเรา
จะทำให้ชีวิตตกต่ำ เเล้วมีประโยคหนึ่งที่เขาพูดว่า เห็นผชดีกว่า เเกคงทิ้งพ่ทิ้งเเม่ โอ้เเม่เจ้า
**เราไม่โกรธถ้าผชคนนี้จะหลอกเพราะเราไม่ได้เสียหาย คือไม่ได้เสียตัวไหม
เราไม่ได้เสียทรัพสินเงินทอง ขณะที่ผชทำานเเล้ว คืองง
คำถาม
- เพื่อนหวังดีจริงใช่ไหม
- เเฟนนี่ทัศนคติเเย่ขนาดนั้นหรอ