สวัสดีดีนะ เริ่มเลยนะคะ เรามาทำงานได้มา2เดือนแล้ว เราตั้งใจเก็บเงิน เอาไว้ใช้จ่ายเมื่อตอนมีลูก เเฟนเราก็เช่นกัน เเฟนเราเป็นคนขยันทำงาน เค้าเป็นคนพูดน้อยเเต่ทำ เมื่อก่อน เราไม่ค่อยมีเงินเก็บ จนมาเจอผชคนนี้ เค้าบอกเค้าสอน ไห้รู้จังเก็บ อันไหนจำเป็นก็ซื้อส่วนอันไหนไม่จำเป็นก็เก็บไม่ต้องซื้อ เเฟนเรามีเงินเก็บจนทำบ้านได้ คบกับเเฟนมาจะปีแล้วคะ เราขอบคุณมากที่เเฟนค่อยบอกรึสอน ไห้ทำเป็นชินเป็นอัน >>>วนกลับไปที่ทำงานต่อนะคะ<<< วันนีเราไปทำงานปกติทุกอย่าง พี่เเม่บ้านเค้าถามกับเราว่า อยู่กับเเฟนด้วยกันหรอ เราก็ตอบไปว่า ใช่คะ พี่เเม่บ้านถามว่า แล้วอยู่ด้วยกันใครจ่ายค่าห้องค่ากินล่ะ เราก็ตอบไปว่า เเชร์ๆกันจ่ายคะ แล้วเเม่บ้านก็พูดขิ้นมาบอกว่า ทำไมผชไม่ออกเองล่ะ เราก็ตอบไปว่า ไม่อ่ะพี่ มีอะไรก็เเชร์ๆกันจ่าย เเล้วเค้าก็ไปพูดไห้คนอื่นฟังว่า เราใจดีไปอะไรเเบบนั่น ผ่านไป ช.มกว่า เค้ามาพูดกับเราว่า เเฟนเก่าเค้าจะโอนเงินมาไห้ใช้10000บาท เค้าบอกว่าผชคนนั่นเค้ามีเมียแล้ว พี่นี้ดีใจมากกเลย เพราะผัวนางตอนนีก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน นางชอบมาบ่นใส่เราทุกวันว่า ผัวคนล่าสุดไม่มีเงินไห้เค้า  นางเลยโกรธจะหาผัวไหม่ นางชอบมาสอนเรา ว่า เราใจดีเกินไป ระวังโดนบอกเลิกนะ เราเลยเฉยๆคะ เราคิดว่าเเฟนเราถึงจะไม่สายเปย์เหมือนผัวเก่านางเเต่เเฟนเราสอนเรา เค้าบอกสอนไห้ทำ เราก็มีเงินเก็บทุกวันนีก็เพราะเค้า (ถึงจะเริ่มเก็บก็เถอะ) เเฟนก็จ่ายบ้างถ้าบ้างที่เราไม่มีเงิน  เเฟนเราก็มีความรับผิดชอบนะ เพราะเเฟนเราไม่ชอบผญเห็นเเก่ได้ฝ่ายเดียวเค้าอยากได้ผญสร้างไปด้วยกัน ไม่ใช่ไห้มารอเงินผชอย่างเดียว พอไม่มีไห้ก็จะไม่พอใจ (เเต่ไม่ใช่เรานะ) พวกคุณคิดเห็นยังไงคะ