การเรียกร้องที่นั่งบนรถไฟฟ้าให้เด็กในลักษณะนี้มันจะดีหรือครับ ?

(จริงๆเรื่องนี้เกิดขึ้นมานานเหมือนกันเเล้วครับ เเต่ผมไม่ได้โพสท์เท่านั้น ไม่รู้ยังไงวันนี้อยู่เฉยๆก็นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เลยมาโพสท์)

มีอยู่วันนึงผมขึ้นรถไฟฟ้า ซึ่งคนมันก็เยอะอยู่เเล้วเเม่ว่าขึ้นมาจากต้นทางที่บางหว้าก็ตาม เลยไม่ได้นั่ง (จริงๆจะบอกว่าต้องยืนจนถึงสยามเลยครับ) พอมาถึงสถานีโพธิ์นิมิตร ก็มีพ่อคนนึงพาลูกขึ้นมา (เป็นเด็กนักเรียนประถมต้นๆ) ก็มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าคนที่นั่งอยู่เเล้วก็พูดขึ้นมาด้วยเสียงที่ดังพอสมควร (ไม่ได้ตะโกน เเต่เสียงดังพอที่จะทำให้คนในบริเวณนั้นได้ยินโดยทั่วกัน) นั่งมั้ยลูก ? โดยที่คนที่เขานั่งอยู่ก่อนเเล้วไม่ได้เเสดงท่าทีว่าจะลุกให้เลย (ผมยืนอยู่ตรงนั้นพอดีจึงได้ยิน + สังเกตอาการของคนที่นั่งอยู่เหมือนกันว่าเขาจะลุกให้มั้ย ?) ปรากฎว่าก็มีผู้ชายคนนึงลุกให้เเบบไม่เต็มใจเท่าไหร่ เเล้วลูกก็นั่ง (ไม่ขอบคุณอีกต่างหากทั้งพ่อ ทั้งลูก... ผมยังคิดอยู่ในใจว่าพ่อเด็กสั่งสอนมารยาทลูกมาดีเหลือเกิน เเม้ว่าเขาไม่เต็มใจลุกให้ ก็ควรจะขอบคุณเขาเหมือนกันนะ!)

เห็นเเล้วผมอดรู้สึกตะขิดตะขวงใจไม่ได้ ว่า... การไปกดดันให้คนอื่นลุกให้ลูกตัวเองนั่งอย่างงี้มันจะดีหรือ ????? เเละยังไม่รู้จักขอบคุณอีกต่างหาก!!!!! สอนให้ลูกทำตัวเป็นภาระคนอื่นอย่างงี้โตไปคงเป้นมนุษย์ลุง มนุษย์ป้า รู้จักเเต่รีดไถน้ำใจคนอื่น ไม่คิดที่จะพึ่งพาตัวเอง...

ท่านทั้งหลายเห็นว่ายังไงครับ ?
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 24
พูดตรงๆ นะฮะ คือ คนไทยส่วนใหญ่เลย โดยเฉพาะ "ตลาดล่าง" คนพวกนี้มักจะขาดมารยาทสังคม
ขั้นพื้นฐานฮะ

คนพวกนี้จะพูดคำว่า สวัสดี ขอบคุณ ขอโทษ ไม่เป็น

และ ตลาดล่างในที่นี้ ไม่เกี่ยวกับการศึกษา และ ไม่เกี่ยวกับฐานะทางการเงินนะฮะ

คือ ตลาดล่าง อาจจะจบ ป ตรี โท เอก และ ตลาดล่าง อาจจะใส่เสื้อผ้าดี อยู่ดีกินดี ใช้ของแพงได้
เรียนมหาวิทยาลัยดีๆ ได้

แต่เกี่ยวกับพื้นเพ พื้นฐาน ของบุคคลนั้นๆ ไม่ว่าจะเป็นทางด้านครอบครัว สภาพแวดล้อมที่เขาอยู่
สังคมที่เขาถูกหล่อหลอมมา


______

เราเป็นคนไทยที่อยู่อาศัยทั้งใน ตปท และ ในไทย เราอยู่เมืองไทยทุกเดือน

ทุกๆ ครั้งที่กลับเมืองไทย มีความสุขกับการกินมาก

แต่ไม่ชอบบรรยากาศทั่วๆ ไปในสังคมไทยเลย

เพราะหันไปทางไหน ก็จะเจอแต่คนที่ตึงๆ เครียดๆ ไม่ไว้ใจกันเอง

แล้วคนประเภทใหญ่ๆ ที่เจอในสังคมทั่วๆ ไปคือ อาทิ

1. แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น ชอบเปรียบเทียบ

2. ยึดโซเชี่ยลฯ เป็นสิ่งสำคัญสุดในชีวิต เป็นเครื่องแสดงสถานะภาพทางสังคม

3. ดูถูกผู้อื่น แบ่งชนชั้นวรรณะ


_____

เราจะเล่าให้ฟังว่า จากประสบการณ์ของเราในการใช้รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดินในกรุงเทพฯ นะ

คือ คนส่วนใหญ่ไม่มีระเบียบ และ เห็นแก่ตัวมาก

เดินเข้าเดินออก ชักช้าอ้อยอิ่ง และ ส่วนใหญ่จะรูดสมาร์ทโฟนไปด้วย (แช่งในใจเสมอ ให้มันทำมือถือตกลงช่องว่าง
ระหว่างรถไฟกับราง ให้มือถือตกลงลงรู ลงไปในรางรถไฟเลย จะคอยสมน้ำหน้าอยู่

คือปกติไม่ชอบคิดอะไรร้ายๆ แต่นี่นะ ขอหน่อยเถอะ เพราะเจอแบบนี้บ่อยมากในกรุงเทพฯ
และ เพราะคนพวกนี้ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ขาดความรับผิดชอบต่อสังคมส่วนรวมมากๆ
จัดว่าเป็นประชากรที่ไม่มีคุณภาพ ถ่วงความเจริญของประเทศมากๆ


//


บนรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดินในไทยเนี่ยนะ

เราเคยลุกให้คนชรา เด็ก นั่งบ่อยๆ

ส่วนใหญ่คนสูงอายุที่มีการศึกษา คนรุ่นเก่าๆ จะขอบคุณ แต่คนที่บ้านๆ หน่อย หรือ ที่นิสัยไม่น่ารักจะไม่ขอบคุณเลย

แล้วถ้าลุกให้เด็กนั่งนะ ส่วนใหญ่เลย พ่อแม่ผู้ปกครองจะไม่สอนให้ลูกขอบคุณ และ ตัวผู้ปกครองเองก็ไม่ขอบคุณ


//

หรือ บ่อยๆ ครั้งที่เรายืนบนรถไฟฟ้ารถไฟใต้ดินในช่วงที่แน่นๆ แล้วมีคนท้องยืนอยู่

และ มีคนนั่งที่ๆ นั่งของคนท้อง คนชรา แล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าคนที่นั่งที่เหล่านั้นเป็นคนหนุ่มสาว

เราจะถามคนท้องว่า คุณอยากนั่งไหม ร้อยทั้งร้อย คนท้องจะพยักหน้า

จากนั้น เราจะพูดถามแบบสุภาพเอากับคนที่นั่งว่า กรุณาลุกให้คนท้องนั่งด้วยฮะ

ส่วนใหญ่มีคนลุกนะ แต่คนลุกจะทำท่าไม่ค่อยพอใจ แต่ก็ลุก แล้วส่วนใหญ่ถ้าลุกแล้วจะเดินหนีเลย

หรือ จะออกที่สถานีถัดไปเลย เพราะคงรู้สึกว่าเสียหน้า


ส่วนคนท้อง ส่วนใหญ่เลย จะลงไปนั่ง แต่คนท้องไม่ขอบคุณเรา และ ไม่ขอบคุณคนที่ลุกเลย

คนในสังคมไทยโดยทั่วๆ ไปส่วนใหญ่ ที่เราเห็นบนรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดินในกรุงเทพฯ

มีนิสัยแบบนี้


//


แล้วนี่อีก ในลิฟท์ โดยเฉพาะตามศูนย์การค้าระดับบน ห้างระดับบน

เวลาที่กดโฮลด์ลิฟท์รอคน หรือ เมื่อลิฟท์กำลังจะปิด แต่มีคนจะเข้าอีก ก็กดเปิดให้
แต่คนส่วนใหญ่เลย ไม่เคยขอบคุณ


แล้วคนไทยประเภทนี้อีก คือเข้าลิฟท์มาแล้วสั่งห้วนๆ แค่พูดชื่อชั้นที่ตนเองจะไป แล้วพูดลอยๆ
สั่งให้คนอื่นกดลิฟท์ให้ เราเจอบ่อยๆ เราไม่กดให้นะ ถ้าพูดไม่ดี

บางคนมันจิ๊จ๊ะเลย แล้วต้องเอื้อมมือแม่นาคมากดเอง

หลายๆ คนนี่ รูปร่างหน้าตาแบบพิมพ์นิยมไทยเลยนะ คือ ผอมๆ บางๆ เอวขาดๆ ใส้แห้งๆ
แต่งตัวฟู่ฟ่า

แบบนี้นะ เราเคยพูดในลิฟท์เลย ว่า ที่ฉันไม่กดให้ เพราะมาพูดห้วนๆ สั่ง เผอิญไม่ใช่คนรับใช้ที่บ้านพวกคุณนะ
แต่เป็นคนในสังคมเดียวกัน


//

คือสังคมไทยเท่าที่เราเห็นหน่ะ เป็นสังคมที่ป่วยมาก

เยียวยาแก้ไขยาก เพราะคน "ส่วนใหญ่" ไม่มีคุณภาพเลย
ความคิดเห็นที่ 2
เราเคยเจอแต่ เวลาเข้าลิฟต์แล้วมีคนวิ่งมาตอนลิฟต์จะปิด เราก็มักจะกดเปิดให้เข้ามาด้วย  แต่ก็จะมีคนในลิฟต์ทำปากจุ๊บจิ๊บเหมือนไม่พอใจที่เราเปิดให้   และมีวันหนึ่งนักศึกษาฝึกงานกำลังจะวิ่งเข้าลิฟต์  พี่ๆที่ทำงานก็ใจดีเปิดให้  แต่พอเด็กเข้ามาก็ทำหน้าเฉยๆไม่พูดคำว่าอะไรจะขอบคุณสักคำ
ก็ไม่มี(อันที่จริงพวกเราก็ไม่อยากได้รับคำขอบคุณมากมายนะ) พอลิฟต์ใกล้ถึงชั้นที่จะออก เราเลยแกล้งถามเด็กนักศึกษาลอยไปว่า  "น้องๆค่ะมาจากสถานศึกษาอะไรหรือค่ะ" เด็กๆทำท่าเหรอหรา แล้วก็ตอบว่า มหาวิทยาลัย......    เราเลยพูดไปว่า  "พี่เขาอุตส่าห์เปิดประตูลิฟต์เพื่อรอให้น้องเข้า สถานที่ที่น้องน้องเรียนอยู่  เขาไม่สอนให้พูด  ขอบคุณบ้างหรือค่ะ"
ความคิดเห็นที่ 10
เคยไปญี่ปุ่น ไปหาเพื่อนที่นั่น
เพื่อนบอกว่าเวลาขึ้นรถไฟฟ้าถ้าเจอเด็กแบบประถมที่สะพายกระเป๋าไปโรงเรียน
ไม่วาาจะมาคนเดียวหรือมากับแม่ ไม่จำเป็นต้องลุกให้
เพราะเหมือนเขาดูแลตัวเองได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องลุกให้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่