ปกติผมก็เชิญให้ ผญ นั่งนะ แต่วันนี้ผมไม่ไหวจริงๆครับ

วันนี้ทั้ง Meeting 2 class, ไปสู้รบกับ vendor และ user ตั้งแต่ 8.30-19.00

เรียกว่าถ้าริมถนนมีเสื่อปูอยู่นิ่ลงไปนอนเลยครับ หมดแรงจริงๆ






ได้ขึ้นรถเมล์ก็ไปยืนอยู่ในๆครับ รอให้คนลุก

ผมก็แบกเป้พร้อม NB+Adapter และ Ipad เรียกว่าหนักน่าจะ 3 โลขึ้นอ่ะครับ

พอเห็นคนนึงลุกผมก็เดินไปนั่งครับ จังหวะนั้นก็มี ผญ เดินกึ่งวิ่ง คงเห็นพร้อมกับผม แต่ผมอยู่ใกล้กว่า

ผมนั่งลงไป เธอหันมามองด้วยสายตาแค้นเหมือนผมไปเผาบ้านเธออย่างนั้นแหละ

ไม่พอ คิดว่าจะจบ กลับไม่จบ บ่นอะไรอยู่ในปากแล้วหันหน้าไปด้านอื่น








เฮ๊ย ผมผิดเหรอ ผมก็จ่ายตังเท่ากับกับ ผญ ผมไม่มีสิทธิ์ในการนั่งเก้าอี้ ???

ถ้าผมอยู่ในสภาพ ok ผมก็ยินดีสละให้นะครับ พุ่งมาขนาดนั้น

แต่นิ่ผมเหนื่อย ผมแบกเป้ที่หนักเหมือนก้อนหินมากๆ ผมคงไม่ทนเหนื่อยแบกเป้แล้วสละที่ให้หรอก

เห็น ผญ เรียกร้องสิทธิเท่าเทียมกันในสังคม แล้วทีเรื่องอย่างนี้ทำไม ผช ผิดตลอดเลยล่ะครับ








ปล. ผญ บางคนก็แล้งน้ำใจนะครับ เวลาผมหิ้วเป้แล้วสละที่นั่งให้

ไม่มีเอ่ยปากขอบคุณซักคำ หรือ จะช่วยถือเป้ให้ เหมือนต้องลุกให้เป็นหน้าที่อ่ะครับ