ขอความกรุณางดดราม่านะครับ เนื่องจากผมไม่ชอบเสพดราม่าครับ!!!!!
(เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นเป็นเดือนมาเเล้วครับ เเต่ผมไม่ได้เอามาโพสท์เท่านั้น เเต่ยังอดรู้สึกข้องใจไม่ได้เลยมาโพสท์กระทู้นี้)
โปรดอ่านดีๆตรงนี้ก่อนที่ท่านจะด่าว่าผมเเล้งน้ำใจ เห็นเเก่ตัว ไม่มีจิตสำนึก คือ ตามปกติเเล้วเนี่ยผมมีธรรมเนียมปฏิบัติในการเสียสละที่นั่งในระบบขนส่งสาธารณะอยู่ว่าถ้าเป็นคนท้อง คนพิการ หรือเด็กทารก/เด็กในวัยเเบเบาะยังยืนเองไม่ได้ หรือคนเเก่ขนาดถือไม้เท้าหรือเเม้ว่าไม่ถือไม้เท้าก็ตามเเต่เห็นว่าเเก่มากเเล้วจะทรงตัวหรือยึดเกาะอะไรก็ลำบากพวกนี้ผมยินดีที่จะเสียสละที่นั่งให้เสมอเเม้ว่าผมจะไม่ได้นั่งอยู่ในที่นั่งสำรองก็ตาม เเต่... เเต่... เเต่... ถ้าเป็นเด็กในวัยที่โตพอที่จะยืนเองได้เเล้วเเม้ว่าจะมีพ่อเเม่อุ้มอยู่ก็ตามผมก็ไม่สนใจครับ หัดยืนเองมั่ง ให้มันเกาะพ่อเเม่มันไป เพราะถ้าเด็กนั้นมันโตไปเเล้วมันก็ต้องยืนเองอยู่ดี หรือเป็นลุงๆป้าๆที่ยังดูท่าทางกระฉับกระเฉงเเข็งเเรงดี ลำพังเเค่เพราะว่าท่านเป็นคนเเก่เเต่ไม่ได้เป็นง่อย พวกนี้ผมไม่มองนะครับ เเละยิ่งถ้าผมไม่ได้นั่งอยู่ในที่นั่งสำรองด้วยเเล้ว ต่อให้มีใครมาเรียกร้องขอที่นั่งผมก็ไม่คิดที่จะเสียสละที่นั่งให้...
คือ มีอยู่วันนึงผมขึ้นรถไฟฟ้าเเล้วกำลังหย่อนตูดลงนั่ง (ลืมบอกไปว่าไม่ใช่ที่นั่งสำรองนะครับ) ข้างคนท้องคนนึงโดยที่มีเด็กผู้หญิงชั้นประถมปลายคนนึงยืนอยู่ตรงนั้น (นั่งไปเเล้วด้วยเเหล่ะครับ) เเต่ต้องรีบลุกทันทีเมื่อผู้หญิงท้องคนนี้หันมาบอกผมว่า "ให้น้องนั่งดีกว่ามั้ยคะ ?" ไอ้ผมก็ไม่ได้อยากให้รูปตัวเองไปปรากฏอยู่บนโลกโซเชียลพร้อมโดนรุมด่าโดยใช่เหตุเพราะรู้ว่าคนที่ชอบ
"สำเร็จความใคร่ทางศีลธรรม" มีอยู่มากมายในสังคมจึงจำใจลุก ทั้งที่ตูดผมเพิ่งสัมผัสที่นั่งได้เเค่ไม่กี่วินาที เเละที่พีคยิ่งกว่านั้นคือเด็กคนที่ว่านี้ไม่ได้มานั่งเเทนที่ผมเเต่ลงจากรถป้ายถัดไป เเถมยังมีคนอื่นเข้ามาเสียบเเทน เเละผมก็ต้องยืนไปจนถึงที่หมาย...
บังเอิ๊ญ คุณผู้หญิงคนที่กำลังท้องอยู่เนี่ย ผมจำหน้าได้ชัดเจนเลยว่าผมเคยเสียสละที่นั่งให้เขามาไม่กี่วันก่อนหน้านั้นบนรถไฟฟ้าเหมือนกัน (ไม่ผิดตัวเเน่นอนครับ) เเละเด็กคนที่ว่านี้ก็ไม่ใช่เด็กเล็กๆเเล้วเเละก็ไม่ได้เรียกร้องจะเอาที่นั่งเลยด้วย เเล้วทำไมในวันตามปัญหานี้เขากลับจะมากันท่าไม่ให้ผมนั่ง ผมก็ไม่เข้าใจ เเละงงปนหงุดหงิดพร้อมกับคิดว่าถ้าผมเจอคุณผู้หญิงคนนี้บนรถไฟฟ้าอีกคงจะไม่ลุกให้เขานั่งเเล้วเเม้ว่าจะเป็นคนท้องก็ตาม ลองยืนเองดูมั่งจะรู้สึกยังไง ????? ผมลองเล่าเรื่องที่ว่านี้ให้พี่ชายพี่สาวผมฟัง ทั้งพี่ชายพี่สาวผมพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่าทำไมคนท้องไม่ลุกเองล่ะ มีสิทธิอะไรมาคิดเเทนคนอื่น ?????
เป็นท่านจะรู้สึกยังไงเเละจะทำยังไงในสถานการณ์อย่างงี้ครับ ?
งงปนหงุดหงิดเล็กน้อยกับคนท้องคนนึงบนรถไฟฟ้า เป็นท่านจะทำยังไงครับ ?
(เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นเป็นเดือนมาเเล้วครับ เเต่ผมไม่ได้เอามาโพสท์เท่านั้น เเต่ยังอดรู้สึกข้องใจไม่ได้เลยมาโพสท์กระทู้นี้)
โปรดอ่านดีๆตรงนี้ก่อนที่ท่านจะด่าว่าผมเเล้งน้ำใจ เห็นเเก่ตัว ไม่มีจิตสำนึก คือ ตามปกติเเล้วเนี่ยผมมีธรรมเนียมปฏิบัติในการเสียสละที่นั่งในระบบขนส่งสาธารณะอยู่ว่าถ้าเป็นคนท้อง คนพิการ หรือเด็กทารก/เด็กในวัยเเบเบาะยังยืนเองไม่ได้ หรือคนเเก่ขนาดถือไม้เท้าหรือเเม้ว่าไม่ถือไม้เท้าก็ตามเเต่เห็นว่าเเก่มากเเล้วจะทรงตัวหรือยึดเกาะอะไรก็ลำบากพวกนี้ผมยินดีที่จะเสียสละที่นั่งให้เสมอเเม้ว่าผมจะไม่ได้นั่งอยู่ในที่นั่งสำรองก็ตาม เเต่... เเต่... เเต่... ถ้าเป็นเด็กในวัยที่โตพอที่จะยืนเองได้เเล้วเเม้ว่าจะมีพ่อเเม่อุ้มอยู่ก็ตามผมก็ไม่สนใจครับ หัดยืนเองมั่ง ให้มันเกาะพ่อเเม่มันไป เพราะถ้าเด็กนั้นมันโตไปเเล้วมันก็ต้องยืนเองอยู่ดี หรือเป็นลุงๆป้าๆที่ยังดูท่าทางกระฉับกระเฉงเเข็งเเรงดี ลำพังเเค่เพราะว่าท่านเป็นคนเเก่เเต่ไม่ได้เป็นง่อย พวกนี้ผมไม่มองนะครับ เเละยิ่งถ้าผมไม่ได้นั่งอยู่ในที่นั่งสำรองด้วยเเล้ว ต่อให้มีใครมาเรียกร้องขอที่นั่งผมก็ไม่คิดที่จะเสียสละที่นั่งให้...
คือ มีอยู่วันนึงผมขึ้นรถไฟฟ้าเเล้วกำลังหย่อนตูดลงนั่ง (ลืมบอกไปว่าไม่ใช่ที่นั่งสำรองนะครับ) ข้างคนท้องคนนึงโดยที่มีเด็กผู้หญิงชั้นประถมปลายคนนึงยืนอยู่ตรงนั้น (นั่งไปเเล้วด้วยเเหล่ะครับ) เเต่ต้องรีบลุกทันทีเมื่อผู้หญิงท้องคนนี้หันมาบอกผมว่า "ให้น้องนั่งดีกว่ามั้ยคะ ?" ไอ้ผมก็ไม่ได้อยากให้รูปตัวเองไปปรากฏอยู่บนโลกโซเชียลพร้อมโดนรุมด่าโดยใช่เหตุเพราะรู้ว่าคนที่ชอบ "สำเร็จความใคร่ทางศีลธรรม" มีอยู่มากมายในสังคมจึงจำใจลุก ทั้งที่ตูดผมเพิ่งสัมผัสที่นั่งได้เเค่ไม่กี่วินาที เเละที่พีคยิ่งกว่านั้นคือเด็กคนที่ว่านี้ไม่ได้มานั่งเเทนที่ผมเเต่ลงจากรถป้ายถัดไป เเถมยังมีคนอื่นเข้ามาเสียบเเทน เเละผมก็ต้องยืนไปจนถึงที่หมาย...
บังเอิ๊ญ คุณผู้หญิงคนที่กำลังท้องอยู่เนี่ย ผมจำหน้าได้ชัดเจนเลยว่าผมเคยเสียสละที่นั่งให้เขามาไม่กี่วันก่อนหน้านั้นบนรถไฟฟ้าเหมือนกัน (ไม่ผิดตัวเเน่นอนครับ) เเละเด็กคนที่ว่านี้ก็ไม่ใช่เด็กเล็กๆเเล้วเเละก็ไม่ได้เรียกร้องจะเอาที่นั่งเลยด้วย เเล้วทำไมในวันตามปัญหานี้เขากลับจะมากันท่าไม่ให้ผมนั่ง ผมก็ไม่เข้าใจ เเละงงปนหงุดหงิดพร้อมกับคิดว่าถ้าผมเจอคุณผู้หญิงคนนี้บนรถไฟฟ้าอีกคงจะไม่ลุกให้เขานั่งเเล้วเเม้ว่าจะเป็นคนท้องก็ตาม ลองยืนเองดูมั่งจะรู้สึกยังไง ????? ผมลองเล่าเรื่องที่ว่านี้ให้พี่ชายพี่สาวผมฟัง ทั้งพี่ชายพี่สาวผมพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่าทำไมคนท้องไม่ลุกเองล่ะ มีสิทธิอะไรมาคิดเเทนคนอื่น ?????
เป็นท่านจะรู้สึกยังไงเเละจะทำยังไงในสถานการณ์อย่างงี้ครับ ?