ผมยััังทำวิปัสสนากรรมฐาน(เห็นไตรลักษณ์+การปิดความคิดวิเคราะห์+เห็นสภาวะ)ไม่ได้ครับ แต่มีสิ่งที่ผมสงสัย เนื่องด้วยมีพระหลายรูปท่านกล่าวไว้ว่า การทำวิปัสสนาที่แท้จริงนั้นควรใช้ความคิดในเบื้องต้น และเมื่

ฌานต้องมีปฏิภาคนิมิตร หรือไม่ ถ้าเช่นนั้น สัมมาสมาธิ โดยไม่มีจิตออกนอก ก็ไม่ใช้นิมิตร? ทำอย่างไร

สมัยแรกๆเมื่อเราจะทำสมาธิ มันจะย้อนหาในสิ่งที่เคยเคยทำชั่วมาแม้เพียงเล็กน้อยมาบั้นทอนเราให้เราหมดกำลังใจ หลังๆมันเริ่มกลัวในสิ่งที่กำลังทำในปัจจุบันทำให้เราทุกข์โดยไร้ประโยชน์จะแก้อย่างไรดี

มีอาการแปลกประหลาดไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดี   ที่อยู่กลางหน้าอกตัวนี้แรกๆเดียวก็สบายผ่องๆ หลังๆมาเริ่มมีทุกข์ที่ตรงนี้ตรงหน้าอก เดียวเป็นกุศลเดียวเป็นอกุศลเดียวก็เป็นคนถูกเดียวก็เป็นคนผิด เดียวสบ

กามในสังโยชน์เบื้องต่ำ๕ที่พระอนาคามีละได้แล้วมันคือกามวิตกมิใช่กามตัณหาอย่างที่ปุถุชนส่วนใหญ่เข้าใจกัน!!? ในโพสต์ที่แล้วอาตมาได้กล่าวถึงผู้ละกามตัณหาได้แล้วอย่างอุจาดตาในแบบฉบับของชีเปลือยในศาสนาเชน..

คือผมเป็นพวกสมองมีปัญหาครับ พอทำสมาธิแล้ว มันไม่เคยได้อารมสงบหรือฉ่ำเยฟ้นในฌานเลย เพราะหายใจปึ๊บลมก็ดับทันที แต่ในจิตมันยังไปจับสภาวะธรรมต่างๆมาพิจรณา พอเห็นมันดับจิตก็มีสมาธิตั้งมั่น แต่ทว่า ม้นไม่มี