... เหมันต์รัญจวน...  (กลบทยมกมัชฌิมา) ลมหนาวพัด​แผ่วแผ่ว​หวิวแว่วหวานดอกไม้บาน พลิ้วพลิ้ว​ลอย ปลิวว่อนหนาวคราวนี้​ มากมาก​อย่าจากจรเหมันต์ย้อน​ครวญครวญ​ รัญจวนจัง ยังคงเฝ้าฝันฝัน

o กระซิบสั่ง ดังแว่ว เพียงแผ่วโผย ฟังระโหย แหบพร่า พาหวิวไหว ลมรำเพย เลยผ่าน ม่านไม้ใบ คล้ายเสียงไห้ หวนร่ำ พร่ำวิงวอน o ว่าจวนเจียน จากละ ผละปลิดขั้ว หวาดระรัว ระทม ตรมทอดถอน ต้องร่วงหล่น บนพื

กลางคืนค่ำยามนี้ฤดีหนาว ยะเยือกร้าวรุมซอนกัดกร่อนด้วย พิษรักแทรกแยกรอนอ่อนระทวย เต้นระรวยราวว่า จะหยุดพลัน เฝ้าคร่ำครวญหวนหาเมื่อคราก่อน เริงรำฟ้อนบรรเลงเพลงสวรรค์ บรรจถรณ์หมอนเรียงคู่เคียงกัน บัดนี้

ลาวม่านแก้ว ไม่ได้เป็นเพลงแต่งจากทำนองไทยเดิม เป็นการดัดแปลงจากเพลงลาวเฉียงโดยคุณฉัตรชัย ดุริยประณีต เป็นผู้ประพันธ์ เพื่อเป็นเพลงสำคัญในบทประพันธ์ แต่ปางก่อน แต่ปาง

ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์   รื่นรมย์พระพายเชย…เกยเขนยกับแขนอุ่น หญ้าหยุมนุ่มละมุน…ดังละอองผืนพรมแพง ไม้ใหญ่สะพรั่งใบ…โดนลมไล้แค่ไกวแกว่ง คราลมห่มแรงแรง…แทบจะพลัดส

 (กลบทนาคบริพันธ์) ฝากเพลงครวญ​ หวนหา​เมื่อคราห่าง เมื่อคราหาย​ไม่จาง​ เส้นทางฝัน เส้นทางฝืน​ กลืนกล้ำ​เฝ้ารำพัน เฝ้ารำพีง​ ถึงกัน​  ทุกวันคอย ทุกวันคืน​ ขื่นขม​&nb

นั่งเขียนกลอนออนไลน์ในวันว่าง ยามแสงทองส่องทางสว่างไสว สายลมพัดแผ่วผ่อนพาร้อนไกล ความรู้สึกของใจคล้ายล่องลอย ประมาณว่าคิดถึงเฝ้าคิดถึง ใครคนหนึ่งพึงให้ใจเหงาหงอย เคยร่วมร้อยเพลงกานท์ทุกวันคอย ดั่งเขา