กลางคืนค่ำยามนี้ฤดีหนาว
ยะเยือกร้าวรุมซอนกัดกร่อนด้วย
พิษรักแทรกแยกรอนอ่อนระทวย
เต้นระรวยราวว่า จะหยุดพลัน

เฝ้าคร่ำครวญหวนหาเมื่อคราก่อน
เริงรำฟ้อนบรรเลงเพลงสวรรค์
บรรจถรณ์หมอนเรียงคู่เคียงกัน
บัดนี้นั้นกลายว้าง ร้างเดียวดาย

รินน้ำตาอาบปรางสองข้างชื้น
ซับความขื่นขมรอนด้วยหมอนหมาย
ให้ซึมซับรับตรมสั่งสมภาย-
ใน ทอดถ่ายถมรอย คอยได้เตือน

ว่ารักเอย...รักเจ้า...แสนเศร้านัก
แม้นสลักใจกลางมิห่าง... เหมือน
กระต่ายน้อยคอยเฝ้าแสงเงาเดือน
คราเมฆเกลื่อนกลบหมอง ต้องโศกซม

ทุกคืนค่ำร่ำครวญรัญจวนหา
ย่ำเพลาเดือนคล้อย ใจลอย ขม
กี่ทิวาราตรี ที่ตรอมตรม
ฤามิสม สิ้นแล้ว...ดวงแก้วใจ




เสียงวิเวกลำนำตามลมแว่ว
ยินเพียงแผ่วพริ้วผ่านม่านไสว
คนึงหนอใครหนาทอดอาลัย
คงร้าวใจเหมือนเรา...เฝ้าครวญเพลง...


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ถ้อยลำนำงามกลอนอักษรสัมผัส
ร้อยคำรัดรื่นล้ำตามแบบอย่าง
บทประพันธ์ฉันทลักษณ์สลักวาง
เสกสรรค์สร้างไพเราะเสนาะความ


ชอบเนื้อร้องของเพลงนี้ที่ร้อยเรียงได้อย่างงดงาม
สัมผัสนอกสัมผัสใน ทำให้ได้อรรถรสแห่งบทกลอนอย่างยิ่งค่ะ
เพลงเก่าๆ ผู้ประพันธ์จะใช้ถ้อยคำและสัมผัสได้สละสลวย ฟังแล้วเพลิดเพลิน
ปล่อยอารมณ์ซึมซับไปตามบทเพลงได้อย่างลึกซึ้งค่ะ

เพลงคืนพี่ครวญ...ผลงานประพันธ์ของ อาจารย์ พีระ ตรีบุปผา
อีกเพลง ที่เนื้อหาไพเราะสวยงาม ของคุณทูล ทองใจค่ะ

ขอบคุณ เพลงจากยูทูป....

ภาพจาก อินเทอร์เน็ตค่ะ...