ใครหรือนั่นปล่อยฉันรอพอศอเปลี่ยน
คิดวนเวียนรุมเร้าเอาไม่อยู่
จิตมันตกอกระกำช้ำน่าดู
คนขาดคู่อยู่ไฉนไยละเลย

ใจลอยล่องลดเลี้ยวเที่ยวตามหา
หลบสายตาอื่นมองต้องทำเฉย
กลัวมันฟ้องความเศร้าร้าวอกเอย
ครวญภิเปรยอักษรอ้อนลำนำ

เขียนฝากลมตรมละเมอเฝ้าเพ้อพก
ยามฝนตกอกอาวรณ์ค่อนคืนค่ำ
เห็นดาวรายพรายเตือนเหมือนให้จำ
ครั้งรักฉ่ำชี้ชวนมวลหมู่ดาว

วันนี้ร้างคว้างขมตรมจิตฉัน
ผ่านคืนวันเอกาพาเหน็บหนาว
แม้เพียงฝันนั่นไฉนในคราคราว
ยังปวดร้าวเศร้าหมองนองน้ำตา...