เรากลับต่างจังหวัด แล้วสิ่งที่เจอคือคำพูดแย่ๆ เช่น "ไปทำอะไรมาเนี่ยไปกินอะไรมาอ้วนมาก" "ตัวใหญ่เหมือนยักษ์เลย" พอเราหยิบกล้วยก็บอกเราว่า "ไหนช้างร้องยังไง" แล้วทักบางทีคือมีคนไม่รู้จักด้วยไง เพราะวันนั้นที่ต่างจังหวัดเขาจัดงาน เราแบบชาหมดเลยอ่ะ แล้วเราพยายามจะไม่สนใจ โดยยิ้มหัวเราะทั้งที่แบบ ชาไปหมดแล้วอ่ะ อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออกอ่ะ  แล้วพอทีนี้เราทำเหมือนขำ คนที่บอกว่าเราอ้วน เขาบอกเราว่า "พูดขนาดนี้ยังไม่สะทกสะท้านอีก" เราเลยเล่าให้แม่ฟัง แม่บอก "ผิดที่ตัวเราเอง ไม่ปรับปรุงเขาพูดแบบนี้ก็ต้องแก้ไข ต้องทำให้เขาเห็นว่าเราผอมได้" แล้วคือเรางงมากค่ะ ทำไมเราต้องเปลี่ยนแปลงเพื่อคำพูดคนอื่น เราชอบกิน เรามีความสุขอ่ะ เราอึกอัดมากพูดกับใครไม่ได้เพราะพอเล่าให้แม่ฟังก็ไม่เข้าใจเรา เราทรมาณกับคำพูดของคนพวกนี้ เราคิดตลอดมันอยู่ในหัวเราตลอด มันไม่ยอมออกไปไหนเลย เราเครียดมาก บางครั้งเราก็คิดว่ามันเป็นความผิดเราจริงๆรึเปล่าที่เราอ้วน ปล.เราสูงประมาณ163 หนัก 75 #หากเราพิมพ์ตรงไหนไม่ถูกต้อง ขอโทษด้วยนะคะ