ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเริ่มไม่แน่ใจแล้วค่ะว่าเราป่วยทางจิตหรือยังไง รู้สึกหมดหวัง ท้อแท้ เหนื่อย คิดมาก เครียดเกินเหตุ เราพยายามรวบรวมสมาธิและจิตให้นิ่งแล้วค่ะ แต่พอสักพักในหัวก็โผล่อยากตาย นึกแต่วิธีฆ่าตัวตาย เราร้องไห้ไม่ออกเลยค่ะอยากร้องเพื่อระบายมันออกไปแต่มันอึดอัดไปหมด เราไม่อยากให้พ่อแม่เครียดตาม ไม่อยากให้ท่านลำบากใจกับเรา แต่เราก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่ เพราะได้แต่โทษตัวเองว่าเป็นปัญหาของครอบครัวทำไรก็ไม่ได้เรื่อง หลายๆเรื่องมันตีหัวกันไปหมด เรื่องเพื่อน เรื่องความรัก เราไม่มีความสุขเลย เราอ่อนแอ เราขี้แพ้ เราไม่สู้ เราควรทำไงดีคะ  ทุกวันนี้หดหู่กับการใช้ชีวิตมาก พยายามยิ้มหัวเราะแต่ก็ไม่ได้เป็นแบบที่แสดงออกเลยค่ะ เราคิดเสมอว่าการตายคือทางที่ดีสำหรับเรา ...จะด่าจะว่าเราให้หายโง่ก็ได้นะคะ แต่ช่วยแนะนำหนทางสว่างให้เราสักนิดก็ดีนะคะ ขอบคุณค่ะ.

แท็กผิดห้องก็ขอประทานโทษด้วยนะคะ 🙏🏻