ส่วนตัวผมรู้สึกว่ามันจะเป็ดมาตั้งแต่ช่วงเด็กๆแล้ว ตอนนั้นอาการคือมีอาการหวงของมากจนเกินเหตุ แต่ก็คิดว่าคงเป็นเพราะเป็นคนขี้งกเฉยๆ แต่ช่วงหลังๆมาเริ่มไม่ใช่แล้ว อาการเริ่มไปทางเริ่มนับนู้นนับนี่จับนู้นจับนี่ เป็นแบบอะไรขยับไม่ตรงตามที่ต้องการจะหงุดหงิดทันที(คล้ายๆมนุษย์สมบูรณ์แบบ) แต่ปัจจุบันมันเริ่มหนักขึ้นครับบวกกับอาการเครียดที่ร่วมด้วย เครียดทุกอย่างเครียดได้ทุกเรื่อง หงุดหงิดมากเวลาได้ยินหรืออะไรที่ไม่พอใจ จะคิดมากและจริงจังกับทุกอย่างที่พบเจอ จะคิดหลายๆอย่างพร้อมๆกัน มันทำให้ปวดหัวบ่อยมาก เวลาเกลียดอะไรก็จะเกลียดแบบสุดโต่ง ถึงด่าระบายออกไปก็ไม่หายเครียดแต่จะทวีความเกลียดลงไป เคยลองพยายามหยุด พยายามเลิกที่จะทำมัน แต่แค่2 วันมันก็เครียดอีกแล้ว ผมมีนิสัยชอบอยู่คนเดียวนั่งเงียบๆไม่อยากยุ่งเกียวกับใคร มันจะเกี่ยวกับเหตุการณ์วัยเด็กรึเปล่า เพราะมีช่วงนึงมีเหตุการที่ทำให้ผมแทบไม่มีเพื่อนเลย แม้แต่เพื่อนที่เล่นกันมาทุกวัน จนตอนนี้คิดว่าไม่มีเพื่อนก็ช่างมัน จะมีก็ได้ ไม่มีก็ได้ คิดว่าตายไปก็ช่างมัน เริ่มไม่กลัวที่จะตายแล้ว
ผมเขียนงงๆไปหน่อยก็ขอโทษนะครับ บางเรื่องผมอาจจะไม่ได้เขียนลงไปเพราะเป็นความคิดที่มันไม่ควรจะพิมพ์ลงไป
ผมควรจะไปพบจิตแพทย์ดีใหมครับ หรือทำยังไงให้มันผ่อนคลายลง #ทำสมาธิก็ช่วยไม่ได้
รู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีอาการทางจิตที่ค่อนข้างหนักครับ
ผมเขียนงงๆไปหน่อยก็ขอโทษนะครับ บางเรื่องผมอาจจะไม่ได้เขียนลงไปเพราะเป็นความคิดที่มันไม่ควรจะพิมพ์ลงไป
ผมควรจะไปพบจิตแพทย์ดีใหมครับ หรือทำยังไงให้มันผ่อนคลายลง #ทำสมาธิก็ช่วยไม่ได้