สวัสดีค่ะ คือเรามีเรื่องอยากปรึกษา ยาวสักนิดนะคะ
เราทำงานบริษัทญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง งาน สวัสดิการ โอเคค่ะ แต่แวดล้อมนี่สิ ทั้งไก่ทั้งหมาเยอะมากกกก
เจอแต่คนชั่งจิกกัด สาระพัด
ล่าสุดลาป่วย ไม่สบายเป็นระดูทับไข้ นอนโรงพยาบาล ก็เอาไปพูดสาระพัดว่าเราป่วยไม่จริง ทำนองว่าเราอู้งานแบบนั้นแบบนี้ เจ็บคอจัง อยากไปนอนโรงบาลลลล แค่กๆๆๆๆ (เสียง2)
ทั้งที่ รพ.ก็อยู่ใกล้ที่ทำงานนะคะ ทุกคนทราบหมด ก็ไม่ยักมีใครไปเยี่ยม แถมกลับมาก็มาเจอคำพูดแบบนี้อีก
เท่านั้นยังไม่พอ ผจก.ทำมาเป็นขอดูยาเรา ว่ามีจริงไหม?สอดคล้องกับวันที่ที่แสดงในใบรับรองแพทย์หรือเปล่า?
คือบอกก่อนนะคะว่าเราลา จะเป็นลาป่วย ไม่มีลากิจค่ะ ไปไม่ไหว ไปหาหมอ มีใบรับรองแพทย์และยาทุกครั้ง เพราะป่วยจริง !
คือเราไม่ค่อยรู้สึกโอเคอ่ะค่ะ หลายๆเรื่อง พูดจิกกัดเราสาระพัด เห็นเราเงียบก็คิดว่าเราจะให้ทำยังไงก็ได้
พอเราตอกกลับบ้าง ก็ว่าเราเป็นคนวร้ายๆ
อยู่ยากนะคะ สังคมการศึกษาชั้นสูง แต่ใช้คำพูดจิกกัดคนนั้นคนนี้ไปวันๆ
จริงๆ เราเพิ่งมาทำในตำแหน่งนี้ ต้องรับผิดชอบงานคนเก่าทั้งหมดแบบเต็มตัว ซึ่งก็ไม่ได้มีใครมา support สอนเราตรงนี้ล่ะค่ะ ได้แต่ถามที่สงสัย และเค้าก็ตอบ เราก็พยายามจดเพื่อจะได้ไม่ต้องมาถามคำถามเดิมซ้ำๆ
แถมบางคนในทีมก็ทำเป็นพูด บอกว่า sorry นะ วันนี้ไม่ได้ช่วยเลยอ่ะ (น่าจะดูละครมากไป😒) แต่ก็เห็นไปยืนเม้าอยู่แผนกนั้น แผนกนี้
ผ่านไปนานๆเข้า จนมาสิ้นเดือนที่ผ่านมา เราทนไม่ไหว ตัดสินใจแจ้ง HR เพื่อขอใบลาออก แต่ HR ไม่ให้ บอกต้องแจ้งนายให้รับทราบก่อน
ซึ่งก่อนหน้านี้ ขอเกริ่นก่อนว่า เราเคยจะออก เพราะไหนจะงานจะคนที่เราต้องแบกไว้คนเดียว ถูๆไถๆเองไม่ได้รับความช่วยเหลือเท่าที่ควร
ทั้งตัวผู้ใหญ่เอง และเพื่อนในทีม คนที่เราถามได้ก็จะมีแค่คนๆเดียว ซึ่งงานเค้าก็ค่อนข้างยุ่ง และเราก็ไม่อยากรบกวนเขาบ่อยๆ
คนที่ถามได้ก็ไม่เคยมาช่วยดูอะไร แถมปากก็พร่ามทางนี้ทางนั้นที ว่าเราไม่รู้เรื่อง (คนรู้มันก็ดูฉลาด มากกว่าคนไม่รู้อยู่แล้วเนอะ)
โดยเราก็แจ้งกับ ผจก.แผนก ผจก.ก็ไปแจ้งนายว่าจะมีคนออก ให้หาคนเพิ่ม
นายขอเรียกคุย ตอนนั้นเราอ้างว่าเราจะกลับ ตจว. มีธุระต้องทำ บลาๆๆ พอเค้าถามไปมา เราก็บอกปัญหาที่เกิดขึ้น
ว่าเราไม่โอเคทั้งแวดล้อมและงาน เรารู้สึกไม่ไหวกับงานที่ต้องแบกคนเดียวไม่มีใครช่วย จับๆคลำๆถามคนนั้นคนนี้นิดหน่อย รวบรวมทำความเข้าใจจนสามารถทำได้
ไหนจะมาแบกรับกับคนที่เอาแต่ตัวเองรอด จะให้เราอยู่เวรทั้งที่เรามาทำได้อาทิตย์เดียว .. คือเราก็แทบแย่กับงานที่ต้องรับคนเดียว ยังจะต้องอยู่เวรรับงานคนอื่นไปอีกกกก เราก็แทบจะเอาไม่รอดอยู่แล้วไหมมม?
ส่วนคนทำงานมานานระดับหัวหน้าจะช่วยประสานงานให้เราก็ไม่ได้ เหมือนให้โจทย์ แล้วให้เราไปหาทางเอาเองว่าจะทำยังไง
พอเราทำแบบนั้น ก็ไม่ได้ บริษัทไม่อนุมัติ พอเราจะทำแบบนี้ก็ไม่ได้ เพราะคนนี้ไม่สามารถทำแบบนี้ได้
แต่คน 2 คนนี้รู้นะว่าต้องทำยังไง แล้วประเด็นคือทำไมไม่คุยกัน ... เพราะเค้าแค่ไม่ถูกกัน คนที่ลำบากคือเราไง
...
เขาบอกจะแก้ไขปัญหาตรงนี้ ขอเวลาหน่อยนะ
เราก็โอเค ลองอีกสักตั้ง บางทีเราอาจจะด้วยอารมณ์ เลยใจเย็นๆ คิดว่าเวลาจะช่วยได้
แต่เปล่าเลย นับวันเราเจอแต่คนที่เหมือนจะดี แค่เหมือนนะ แต่ลับหลังก็เอาเรื่องเราไปพูด จริงบ้างแต่งเติมให้อรรถรสในการสนทนาบ้าง ไม่มีใครดีเกินเค้า เอาเรื่องคนอื่นไปเผาหมด
เราได้ยินเรื่องคนอื่นที่เขาพูด เราก็ไม่ได้ไปยุ่งหรือแสดงความคิดเห็นอะไรนะ เพราะคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องของเรา และเค้าก็ไม่เคยมาทำไม่ดีอะไรกับเราด้วย
และดันมาได้ยินว่าเค้าเองก็มีเม้าเรื่องเราด้วย เราก็รู้สึกแย่นะ คนเรารู้จักกัน ก็ไม่ได้รู้สึกแย่หรือดีกับใครก่อน แต่คิดว่าถ้าเราให้ เราอาจจะได้มิตรใหม่บ้าง
แต่ไม่เลย เราไม่คิดว่า เนี่ยหรอออ??? ที่ต้องปั้นหน้าใส่กัน ทั้งที่มันเอาไปพูดถึงเรากับคนอื่นในทางที่ไม่ดี
สะสมมาพอสมควรแก่การออกสะที
คราวนี้เราเลยตัดสินใจโทรไปคุยกับ HR เลย เพื่อขอใบลาออก
เค้าก็บอกว่า เค้ารู้ปัญหาตรงนี้ ยังไงขอเวลาเขา 15-20 วันนะ
โดยก็เล่าให้ฟังว่า พวกคนเก่าๆพวกเนี้ยะ ก็เอาแต่พูดกับเด็กใหม่ๆว่า ที่นี่ไม่ดีแบบนั้นแบบนี้ แต่ตัวเองอยู่มากี่ปีก็ไม่เห็นออก ปัญหามันมีมานาน คนอยู่ก็อยู่ไปวันๆ อยู่แบบเนี้ยะ
คนทำงานดี มากี่คนก็อยู่ไม่ได้ ออกหมด ไม่รู้จะแก้ไขยังไง
ซึ่งเรื่องนี้เค้าต้องแจ้งนายให้รับทราบถึงปัญหา
...
คืออออ และถ้านายรู้ นายก็ต้องคุยกัย ผจก. และผจก.ก็ต้องมาเล่นเราอีก ทำนองแบบว่าอะไรนักหนาเนี่ย แบบนั้นแบบนี้
คือเราไม่อยากอยู่เป็นเป้าให้ใครมาพูดถึงเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งเติมอะไรหรอก เราไม่เข้มแข็งมากพอกับคนพวกนี้
ต่อให้ทำงานดี ขยัน อยู่ทำจนงานเสร็จ ก็ว่าเอาหน้า อยากได้โอบ้าง
เบิกค่าใช้จ่ายที่นอกเหนือที่บริษัทต้องจ่าย ใครเบิกไม่ได้ เราเบิกได้ ก็หาว่าเราเป็นเด็กนาย นายให้ท้าย ทั้งที่เราก็งง เราก็ทำตามหน้าที่ ลำพังจะสวัสดีนาย ยังเลยค่ะ เพราะกลัวนังพวกเนี้ยะจะพูดอะไรอี๊กกกก เราแค่แจ้งเหตุผลบรรยายตามความจริง ก็ถูกมองแบบนี้ พวกเค้าเป็นอะไร รู้ว่าอะไรสมควรทำไม่ทำ คนอื่นทำคือมองแบบนี้ ?
เรารู้นะ เราห้ามปากใครไม่ได้ แต่ต้องมานั่งทำงานหนัก แถมหูต้องมานั่งฟังคนพูดเหน็บแนม เวลาเดินผ่านก็ยิ้มให้กันแบบนี้หรอ?
ตอนนี้เราไปสัมภาษณ์งานใหม่มาแล้ว เริ่มงานเดือนหน้า
แต่เราก็ยังไม่ได้เขียนใบลาออก เรากะว่าจะไม่ไปเขียนแล้ว เราไม่อยากไปเจอสังคมตีหน้า แต่หูก็ยังกลิ่นคนพูดไม่ดีอยู่คนครบเวลาที่เค้าจะนำใบลามาให้ ได้แต่บอกว่าอย่าใส่ใจ แต่จริงๆ ต้องอดทนขนาดไหนกับคนแบบนี้
ไปๆมาๆ เดี๋ยวจะว่าเรายื้อไม่กล้าออกจริงๆ
ซึ่งพฤติกรรมแบบนี้ เราไม่เคยทำแบบนี้ที่ไหนเลยนะ อยู่ครบ 30 วัน
แต่นี่คือไม่ไหวจริงๆ สับสนที่เราเองก็ไม่ได้เขียนออกให้ถูกต้อง ไม่งั้นเราคงไม่มาเครียดแบบนี้ แต่จะทำยังไง เราเองก็ต้องมานั่งรอเวลา ไหนจะเรียกคุยเรียกยื้อ กว่าจะให้ใบมา ถ้ามีการปฏิวัติกัน เราเป็นเป้าเท้าแน่ๆ
วันนี้เป็นวันที่ 1 ที่ไม่ไปทำงาน แต่มีแจ้งลานะคะว่าทำธุระ ตจว. ก็กะจะ fade ตัวเองลอยออกไปเลย (เนี่ย อันนี้ลาโกหก ถึงลาป่วยจริงก็หาว่าโกหก ดีไม่ได้ก็ไม่ต้องดีมันนนนนนนน)
เพราะเราไว้ใจใครในนั้นไม่ได้เลย เห้ออออออ ... 😔
ทำอย่างไรดีคะ? ต้องการใบลาออก แต่ฝ่ายบุคคลไม่ให้ บอกว่าต้องรอนายรับทราบก่อน
เราทำงานบริษัทญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง งาน สวัสดิการ โอเคค่ะ แต่แวดล้อมนี่สิ ทั้งไก่ทั้งหมาเยอะมากกกก
เจอแต่คนชั่งจิกกัด สาระพัด
ล่าสุดลาป่วย ไม่สบายเป็นระดูทับไข้ นอนโรงพยาบาล ก็เอาไปพูดสาระพัดว่าเราป่วยไม่จริง ทำนองว่าเราอู้งานแบบนั้นแบบนี้ เจ็บคอจัง อยากไปนอนโรงบาลลลล แค่กๆๆๆๆ (เสียง2)
ทั้งที่ รพ.ก็อยู่ใกล้ที่ทำงานนะคะ ทุกคนทราบหมด ก็ไม่ยักมีใครไปเยี่ยม แถมกลับมาก็มาเจอคำพูดแบบนี้อีก
เท่านั้นยังไม่พอ ผจก.ทำมาเป็นขอดูยาเรา ว่ามีจริงไหม?สอดคล้องกับวันที่ที่แสดงในใบรับรองแพทย์หรือเปล่า?
คือบอกก่อนนะคะว่าเราลา จะเป็นลาป่วย ไม่มีลากิจค่ะ ไปไม่ไหว ไปหาหมอ มีใบรับรองแพทย์และยาทุกครั้ง เพราะป่วยจริง !
คือเราไม่ค่อยรู้สึกโอเคอ่ะค่ะ หลายๆเรื่อง พูดจิกกัดเราสาระพัด เห็นเราเงียบก็คิดว่าเราจะให้ทำยังไงก็ได้
พอเราตอกกลับบ้าง ก็ว่าเราเป็นคนวร้ายๆ
อยู่ยากนะคะ สังคมการศึกษาชั้นสูง แต่ใช้คำพูดจิกกัดคนนั้นคนนี้ไปวันๆ
จริงๆ เราเพิ่งมาทำในตำแหน่งนี้ ต้องรับผิดชอบงานคนเก่าทั้งหมดแบบเต็มตัว ซึ่งก็ไม่ได้มีใครมา support สอนเราตรงนี้ล่ะค่ะ ได้แต่ถามที่สงสัย และเค้าก็ตอบ เราก็พยายามจดเพื่อจะได้ไม่ต้องมาถามคำถามเดิมซ้ำๆ
แถมบางคนในทีมก็ทำเป็นพูด บอกว่า sorry นะ วันนี้ไม่ได้ช่วยเลยอ่ะ (น่าจะดูละครมากไป😒) แต่ก็เห็นไปยืนเม้าอยู่แผนกนั้น แผนกนี้
ผ่านไปนานๆเข้า จนมาสิ้นเดือนที่ผ่านมา เราทนไม่ไหว ตัดสินใจแจ้ง HR เพื่อขอใบลาออก แต่ HR ไม่ให้ บอกต้องแจ้งนายให้รับทราบก่อน
ซึ่งก่อนหน้านี้ ขอเกริ่นก่อนว่า เราเคยจะออก เพราะไหนจะงานจะคนที่เราต้องแบกไว้คนเดียว ถูๆไถๆเองไม่ได้รับความช่วยเหลือเท่าที่ควร
ทั้งตัวผู้ใหญ่เอง และเพื่อนในทีม คนที่เราถามได้ก็จะมีแค่คนๆเดียว ซึ่งงานเค้าก็ค่อนข้างยุ่ง และเราก็ไม่อยากรบกวนเขาบ่อยๆ
คนที่ถามได้ก็ไม่เคยมาช่วยดูอะไร แถมปากก็พร่ามทางนี้ทางนั้นที ว่าเราไม่รู้เรื่อง (คนรู้มันก็ดูฉลาด มากกว่าคนไม่รู้อยู่แล้วเนอะ)
โดยเราก็แจ้งกับ ผจก.แผนก ผจก.ก็ไปแจ้งนายว่าจะมีคนออก ให้หาคนเพิ่ม
นายขอเรียกคุย ตอนนั้นเราอ้างว่าเราจะกลับ ตจว. มีธุระต้องทำ บลาๆๆ พอเค้าถามไปมา เราก็บอกปัญหาที่เกิดขึ้น
ว่าเราไม่โอเคทั้งแวดล้อมและงาน เรารู้สึกไม่ไหวกับงานที่ต้องแบกคนเดียวไม่มีใครช่วย จับๆคลำๆถามคนนั้นคนนี้นิดหน่อย รวบรวมทำความเข้าใจจนสามารถทำได้
ไหนจะมาแบกรับกับคนที่เอาแต่ตัวเองรอด จะให้เราอยู่เวรทั้งที่เรามาทำได้อาทิตย์เดียว .. คือเราก็แทบแย่กับงานที่ต้องรับคนเดียว ยังจะต้องอยู่เวรรับงานคนอื่นไปอีกกกก เราก็แทบจะเอาไม่รอดอยู่แล้วไหมมม?
ส่วนคนทำงานมานานระดับหัวหน้าจะช่วยประสานงานให้เราก็ไม่ได้ เหมือนให้โจทย์ แล้วให้เราไปหาทางเอาเองว่าจะทำยังไง
พอเราทำแบบนั้น ก็ไม่ได้ บริษัทไม่อนุมัติ พอเราจะทำแบบนี้ก็ไม่ได้ เพราะคนนี้ไม่สามารถทำแบบนี้ได้
แต่คน 2 คนนี้รู้นะว่าต้องทำยังไง แล้วประเด็นคือทำไมไม่คุยกัน ... เพราะเค้าแค่ไม่ถูกกัน คนที่ลำบากคือเราไง
...
เขาบอกจะแก้ไขปัญหาตรงนี้ ขอเวลาหน่อยนะ
เราก็โอเค ลองอีกสักตั้ง บางทีเราอาจจะด้วยอารมณ์ เลยใจเย็นๆ คิดว่าเวลาจะช่วยได้
แต่เปล่าเลย นับวันเราเจอแต่คนที่เหมือนจะดี แค่เหมือนนะ แต่ลับหลังก็เอาเรื่องเราไปพูด จริงบ้างแต่งเติมให้อรรถรสในการสนทนาบ้าง ไม่มีใครดีเกินเค้า เอาเรื่องคนอื่นไปเผาหมด
เราได้ยินเรื่องคนอื่นที่เขาพูด เราก็ไม่ได้ไปยุ่งหรือแสดงความคิดเห็นอะไรนะ เพราะคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องของเรา และเค้าก็ไม่เคยมาทำไม่ดีอะไรกับเราด้วย
และดันมาได้ยินว่าเค้าเองก็มีเม้าเรื่องเราด้วย เราก็รู้สึกแย่นะ คนเรารู้จักกัน ก็ไม่ได้รู้สึกแย่หรือดีกับใครก่อน แต่คิดว่าถ้าเราให้ เราอาจจะได้มิตรใหม่บ้าง
แต่ไม่เลย เราไม่คิดว่า เนี่ยหรอออ??? ที่ต้องปั้นหน้าใส่กัน ทั้งที่มันเอาไปพูดถึงเรากับคนอื่นในทางที่ไม่ดี
สะสมมาพอสมควรแก่การออกสะที
คราวนี้เราเลยตัดสินใจโทรไปคุยกับ HR เลย เพื่อขอใบลาออก
เค้าก็บอกว่า เค้ารู้ปัญหาตรงนี้ ยังไงขอเวลาเขา 15-20 วันนะ
โดยก็เล่าให้ฟังว่า พวกคนเก่าๆพวกเนี้ยะ ก็เอาแต่พูดกับเด็กใหม่ๆว่า ที่นี่ไม่ดีแบบนั้นแบบนี้ แต่ตัวเองอยู่มากี่ปีก็ไม่เห็นออก ปัญหามันมีมานาน คนอยู่ก็อยู่ไปวันๆ อยู่แบบเนี้ยะ
คนทำงานดี มากี่คนก็อยู่ไม่ได้ ออกหมด ไม่รู้จะแก้ไขยังไง
ซึ่งเรื่องนี้เค้าต้องแจ้งนายให้รับทราบถึงปัญหา
...
คืออออ และถ้านายรู้ นายก็ต้องคุยกัย ผจก. และผจก.ก็ต้องมาเล่นเราอีก ทำนองแบบว่าอะไรนักหนาเนี่ย แบบนั้นแบบนี้
คือเราไม่อยากอยู่เป็นเป้าให้ใครมาพูดถึงเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งเติมอะไรหรอก เราไม่เข้มแข็งมากพอกับคนพวกนี้
ต่อให้ทำงานดี ขยัน อยู่ทำจนงานเสร็จ ก็ว่าเอาหน้า อยากได้โอบ้าง
เบิกค่าใช้จ่ายที่นอกเหนือที่บริษัทต้องจ่าย ใครเบิกไม่ได้ เราเบิกได้ ก็หาว่าเราเป็นเด็กนาย นายให้ท้าย ทั้งที่เราก็งง เราก็ทำตามหน้าที่ ลำพังจะสวัสดีนาย ยังเลยค่ะ เพราะกลัวนังพวกเนี้ยะจะพูดอะไรอี๊กกกก เราแค่แจ้งเหตุผลบรรยายตามความจริง ก็ถูกมองแบบนี้ พวกเค้าเป็นอะไร รู้ว่าอะไรสมควรทำไม่ทำ คนอื่นทำคือมองแบบนี้ ?
เรารู้นะ เราห้ามปากใครไม่ได้ แต่ต้องมานั่งทำงานหนัก แถมหูต้องมานั่งฟังคนพูดเหน็บแนม เวลาเดินผ่านก็ยิ้มให้กันแบบนี้หรอ?
ตอนนี้เราไปสัมภาษณ์งานใหม่มาแล้ว เริ่มงานเดือนหน้า
แต่เราก็ยังไม่ได้เขียนใบลาออก เรากะว่าจะไม่ไปเขียนแล้ว เราไม่อยากไปเจอสังคมตีหน้า แต่หูก็ยังกลิ่นคนพูดไม่ดีอยู่คนครบเวลาที่เค้าจะนำใบลามาให้ ได้แต่บอกว่าอย่าใส่ใจ แต่จริงๆ ต้องอดทนขนาดไหนกับคนแบบนี้
ไปๆมาๆ เดี๋ยวจะว่าเรายื้อไม่กล้าออกจริงๆ
ซึ่งพฤติกรรมแบบนี้ เราไม่เคยทำแบบนี้ที่ไหนเลยนะ อยู่ครบ 30 วัน
แต่นี่คือไม่ไหวจริงๆ สับสนที่เราเองก็ไม่ได้เขียนออกให้ถูกต้อง ไม่งั้นเราคงไม่มาเครียดแบบนี้ แต่จะทำยังไง เราเองก็ต้องมานั่งรอเวลา ไหนจะเรียกคุยเรียกยื้อ กว่าจะให้ใบมา ถ้ามีการปฏิวัติกัน เราเป็นเป้าเท้าแน่ๆ
วันนี้เป็นวันที่ 1 ที่ไม่ไปทำงาน แต่มีแจ้งลานะคะว่าทำธุระ ตจว. ก็กะจะ fade ตัวเองลอยออกไปเลย (เนี่ย อันนี้ลาโกหก ถึงลาป่วยจริงก็หาว่าโกหก ดีไม่ได้ก็ไม่ต้องดีมันนนนนนนน)
เพราะเราไว้ใจใครในนั้นไม่ได้เลย เห้ออออออ ... 😔