“พยายามทำจิตให้เป็นปกติสบาย  ไม่ฟุ้งเฟ้อซ่านถึงเรื่องโน้นเรื่องนี้ แล้วภาวนา... ตั้งสติ...ให้อยู่ในอารมณ์เดียว  พอสมาธิเกิด จะเห็นแสงสว่างเหมือนแสงไฟฟ้า พิจารณา...ใช้ปัญ

ลองฝึกใจดูนะครับ ผมป่วยจิตเวชยาไม่เคยขาด ยังหลอน พอได้คำแนะนำจากพระอาการป่วยดีขึ้นผมหลอนแต่ควบคุมตัวเองได้ไม่ทำร้ายใคร พระท่านบอกอ่านธรรมะมากๆๆและ เดินทางปัญญาครับสมาธิปมนั้งตังแต่เด็กครับ โตไม่ได้นั้

หากนักวิชาการท่านใดนักสังคม หมอ จิตแพทย์ใดๆอยากคุยกับผมเป็นการส่วนตัวยินดีนะครับ ผมก็อยากรู้ว่าจริงๆผมป่วยทางจิตจริงๆหรือแค่มโนไปเอง

ผู้ที่เห็นธรรมของพระพุทธเจ้าเป็นของง่าย ผู้นั้นมีโอกาสได้ดวงตาเห็นธรรมได้ง่าย ผู้นั้นจะมีใจจดจ่อในธรรมะของพระพุทธเจ้า ผู้นั้นมีใจฝักใจในธรรม ไม่เบื่อหน่าย ไม่ย่อท้อ มีใจเป็นสุข นิวรณ์5จะเกิดได้ยาก ส

สวัสดีค่ะ วันนี้อยากพูดถึงเรื่องศาสนาและคำสอนของพระพุทธเจ้า ที่ปัจจุบันแทบไม่มีใครคิดสนใจ แต่ยังมีบางคนที่เข้าถึงธรรมะด้วยการสนใจธรรมะ เมื่อก่อนเคยมองว่าเขาธรรมะกันจัง อะไรแบบนี้น่ะค่ะ ฉันไม่เคยรู้ว่า

ธรรมะจากพระผู้รู้ โดย พระ ปราโมทย์ ปา โมชฺโช ค่ะ จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 157 ค่ะ ขั้นแรก รักษาศีล ข่มจิตไว้ไม่ให้ตามกิเลสไป พอชำนาญขึ้นมานะ มีสติรู้ทันกิเลสที่เกิดที่จิต ก็ไม่ต้องข่มจิตมา