ดิฉันป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เคยเข้ารักษาอาการกับหมอสานิตย์ที่ รพ.รามา ทานยามาตลอด ตั้งแต่ปลายปี 2559 จนเมื่อมีนาคม 2561 ดิฉันไม่ไปพบหมอตามนัดเพราะพบว่ากำลังตั้งครรภ์ กลัวยามีผลกับลูก
ตอนนี้ดิฉันกำลังประสบปัญหาที่กลุ้มใจ และเครียดมาก เมื่ออายุ 18 ปี ดิฉันเคยโดนเพื่อนข้างบ้านลากไปข่มขืน และตั้งท้อง ด้วยความที่ครอบครัวดิฉันรู้จักกับครอบครัวทางนั้น เรื่องทางคดีความจึงจบไป ดิฉันลาออกจากโรงเรียน และไปเรียนต่อ กศน.จนได้วุฒิ ม.6 พอลูกคลอดดิฉันก็เลี้ยงลูกได้ 1 ขวบก็กลับไปเรียน ปวส. ส่วนลูกก็ไปจ้างเขาเลี้ยงโดยมีป้าเป็นคนออกค่าเลี้ยงดูลูกให้ พอจบ ปวส.ดิฉันก็กู้ กยศ. เรียนต่อมหาลัยเอง และได้เจอสามีคนปัจจุบัน ดิฉันบอกตั้งแต่เขามาจีบว่ามีลูกแล้วนะ เขาก็รับได้และคบกันมา เขาดีมากดูแลเรื่องค่ากิน ค่าอยู่ตลอดช่วงเรียนมหาลัย จนคบได้สักพักดิฉันก็ย้ายไปอยู่บ้านเขาเพราะใกล้กับมหาลัย พอเสาร์-อาทิตย์ เราก็จะมานอนกับลูกที่บ้านป้า พอลูกปิดเทอมเขาก็จะพาดิฉันกับลูกไปเที่ยวสวนสนุก เที่ยวต่างจังหวัด เป็นแบบนี้ตั้งแต่ลูกดิฉันอายุ 3 ขวบ จนตอนนี้ลูกดิฉันอายุ 12 ปีแล้ว ลูกดิฉันรักสามีดิฉันมาก เธอชอบขี้คอ ให้อุ้ม อ้อน รักมากถึงขนาดตั้งชื่อในไลน์ตัวเองเป็นชื่อ ดิฉัน+ชื่อเขา+ชื่อสามีดิฉัน และตั้งรูปโปรไฟล์เป็นรูปที่ถ่าย 3 คนตอนไปเที่ยว
จนเมื่อปี 2558 เราตกลงแต่งงานกัน ดิฉันก็ปรึกษากับสามี และป้าดิฉันว่าจะเอายังไงดีเรื่องลูกติดของดิฉันจะบอกครอบครัวเขาดีไหม แต่สามีบอกว่าอย่าบอกเลยเดียวมีปัญหาแน่ๆ ส่วนป้าดิฉันบอกว่าสามีรับได้ก็พอแล้ว เราไม่จำเป็นต้องบอกเขา เพราะยังไงป้าก็ไม่ปล่อยให้ไปอยู่ด้วยหรอก ป้าเลี้ยงป้าเองได้ เพื่อนทุกคนรู้ว่าเรามีลูกติด ยกเว้นครอบครัวสามี แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันดูแย่มากค่ะ บ้านสามีประสบปัญหาเกี่ยวกับธุรกิจ บ้านพ่อแม่โดนยึด เรากับสามีกู้ร่วมซื้อบ้านไว้เมื่อปีก่อน เลยทำให้ตอนนี้เอาลูกมาอยู่ด้วยไม่ได้ เพราะต้องเอาพ่อ แม่ และเมียน้อยพ่อมาอยู่ด้วย เลยไม่มีห้อง แม่สามีก็ต้องปูที่นอนตรงโซฟานอนทุกวัน โดยตอนแรกลูกก็เข้าใจดี
จนมาช่วงเราเริ่มตั้งครรภ์เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป ชอบน้อยใจ นอนร้องไห้ จนป้าโทรมาด่า เราเกือบทุกวัน เพราะลูกเรามักบอกป้าว่าเราไม่โทรหา ทั้งๆ ที่เราโทรทุกวัน ไลน์หาทั้งวัน แต่ลูกเราก็ชอบตัดบทว่าทำการบ้านก่อนนะ ดู Youtube ก่อนนะ แต่เราก็ยังไลน์ไปตลอด ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง และร้องจะไปโน่นนี้นั้น ทั้งๆ ยังไม่ปิดเทอม เราก็ต้องบอกว่ารอปิดเทอมก่อนนะทข่วงนี้แม่ท้องแก่ รอคลอดก่อน และก็ร้องอยากได้แต่ของราคาแพงๆ ตาม Youtube ซึ่งป้าก็จะให้ลูกมาขอเรา พอเราสอนลูกว่าราคามันแพง แล้วเล่นได้ครั้งเดียวเอง บางอย่างราคาเกือบหมื่น พอเราสอน ลูกเราก็ไปร้องไห้น่อยใจ ป้าก็จะโทรมาด่าเรา ซึ่งเมื่อก่อนไม่เคยเป็นลูกเราจะรอปิดเทอมถึงร้องไปไหนไกลๆ ที
เมื่อวานเราทะเลาะกับพี่ชาย(ลูกป้า) พี่ชายไลน์มาหาเราว่า พูดอะไรคิดถึงจิตใจลูกบ้าง มันนอนร้องไห้อยู่ เราเลยถามว่า เราพูดอะไร เพราะก่อนหน้านี้เราไปทำธุระ และแวะวังหลังตั้งใจหาซื้อเสื้อสายรุ้งให้ลูกคนโต และถ่ายรูปส่งไลน์ไปให้ว่าชอบไหม เอาไหมเห็นบอกอยากได้ ตอน 16:30 น. ก็เห็นดีใจใหญ่ แต่อยู่ 19:30 น. พี่ชายเราบอกว่าลูกบอกว่า จะพาลูกคนใหม่ไปต่างประเทศ ซึ่งเรางงมากๆ เพราะที่เราพิมพ์ไลน์คุยกับลูกเรื่องนี้มาตั้งแต่อาทิตย์ก่อน และเราพิมพ์บอกลูกว่า “เดียวรอน้องอายุ 6-7 ขวบก่อนเนอะ แล้วเดียวจะพาน้องกับเขาไปเที่ยวดิสนีย์แลนด์ เตรียมพาน้องไปเล่นของเล่นด้วยละ แม่แก่แล้วคงเล่นไม่ไหว เดียวแม่ไปช๊อปปิ้งรอ” เราเลยบอกพี่ชายไปว่าลองไปไล่อ่านไลน์ดีๆ ไม่ได้พิมพ์เลยนะว่าจะพาน้องไปคนเดียว พี่ชายก็ไม่ฟังเราอธิบายอะไรเลย และบอกเราว่าเคยคิดว่ามันเป็นลูกบ้างไหม อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ แล้วก็ส่งข้อความมาหาเราว่า “ดูแลครอบครัวผัวให้ดีๆ เถอะ อย่าให้มันร้องไห้เพราะอีก ได้เจอกูแน่”
หลังจากนั้นเราเลยส่งไลน์ไปหาลูกว่า “หนูกำลังเข้าใจผิดนะ วันนั้นแม่พิมพ์บอกว่าจะพาหนูกับน้องไปเที่ยว แล้วจะให้ไปเล่นของเล่นกัน 2 คน เพราะแม่คงเล่นไม่ไหวแล้วตอนนั้น แม่รักหนูนะ ไม่เคยไม่รักเลยสักครั้ง และคิดถึงมากด้วย” พอเราส่งไปลูกเราส่งกลับมาว่า หนูรักแม่นะ หนูขอโทษทีหนูอิจฉาน้อง หนูผิดเอง หนูให้อภัยแม่ หนูรักแม่” ซึ่งพอเราเจอคำว่าหนูขอโทษทีหนูอิจฉาน้อง ยิ่งทำให้เราคิดมาก
เมื่อคืนเรานอนร้องไห้ ร้องไห้ตั้งแต่ 19:30 น.ที่ทะเลาะกับพี่ชายจนตี 1 ร้องจนเลือดกำเดาไหล ร้องจนท้องแข็ง ร้องจนปวดหัวไมเกรน และตั้งแต่ตอนนั้น จนตอนนี้เราไม่รู้เราควรทำยังไง เราคิดวนไปวนมาบอกตัวเองว่าเราเป็นแม่ที่เลวจริงๆ ทำไมเราทำอะไรทุกอย่างบนโลกนี้ก็ผิดไปหมด ใคร ใครก็ได้ ช่วยเราที เราเหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยที่จะก้าวต่อไป เครียดเรื่องลูกในท้องที่ไม่ยอมคลอดสักที เพราะจะครบ 40 Weeks แล้วก็ยิ่งกังวลไปหมด แล้วมาเจอแบบนี้เราเหนื่อย ตอนนี้เราอยากตายมาก ตายให้จบๆ ไป ตายให้ไม่ต้องมีใครรู้สึกแย่กับเรา เพราะอะไร ทำไม
ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตดี...? ใครสักคน
ตอนนี้ดิฉันกำลังประสบปัญหาที่กลุ้มใจ และเครียดมาก เมื่ออายุ 18 ปี ดิฉันเคยโดนเพื่อนข้างบ้านลากไปข่มขืน และตั้งท้อง ด้วยความที่ครอบครัวดิฉันรู้จักกับครอบครัวทางนั้น เรื่องทางคดีความจึงจบไป ดิฉันลาออกจากโรงเรียน และไปเรียนต่อ กศน.จนได้วุฒิ ม.6 พอลูกคลอดดิฉันก็เลี้ยงลูกได้ 1 ขวบก็กลับไปเรียน ปวส. ส่วนลูกก็ไปจ้างเขาเลี้ยงโดยมีป้าเป็นคนออกค่าเลี้ยงดูลูกให้ พอจบ ปวส.ดิฉันก็กู้ กยศ. เรียนต่อมหาลัยเอง และได้เจอสามีคนปัจจุบัน ดิฉันบอกตั้งแต่เขามาจีบว่ามีลูกแล้วนะ เขาก็รับได้และคบกันมา เขาดีมากดูแลเรื่องค่ากิน ค่าอยู่ตลอดช่วงเรียนมหาลัย จนคบได้สักพักดิฉันก็ย้ายไปอยู่บ้านเขาเพราะใกล้กับมหาลัย พอเสาร์-อาทิตย์ เราก็จะมานอนกับลูกที่บ้านป้า พอลูกปิดเทอมเขาก็จะพาดิฉันกับลูกไปเที่ยวสวนสนุก เที่ยวต่างจังหวัด เป็นแบบนี้ตั้งแต่ลูกดิฉันอายุ 3 ขวบ จนตอนนี้ลูกดิฉันอายุ 12 ปีแล้ว ลูกดิฉันรักสามีดิฉันมาก เธอชอบขี้คอ ให้อุ้ม อ้อน รักมากถึงขนาดตั้งชื่อในไลน์ตัวเองเป็นชื่อ ดิฉัน+ชื่อเขา+ชื่อสามีดิฉัน และตั้งรูปโปรไฟล์เป็นรูปที่ถ่าย 3 คนตอนไปเที่ยว
จนเมื่อปี 2558 เราตกลงแต่งงานกัน ดิฉันก็ปรึกษากับสามี และป้าดิฉันว่าจะเอายังไงดีเรื่องลูกติดของดิฉันจะบอกครอบครัวเขาดีไหม แต่สามีบอกว่าอย่าบอกเลยเดียวมีปัญหาแน่ๆ ส่วนป้าดิฉันบอกว่าสามีรับได้ก็พอแล้ว เราไม่จำเป็นต้องบอกเขา เพราะยังไงป้าก็ไม่ปล่อยให้ไปอยู่ด้วยหรอก ป้าเลี้ยงป้าเองได้ เพื่อนทุกคนรู้ว่าเรามีลูกติด ยกเว้นครอบครัวสามี แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันดูแย่มากค่ะ บ้านสามีประสบปัญหาเกี่ยวกับธุรกิจ บ้านพ่อแม่โดนยึด เรากับสามีกู้ร่วมซื้อบ้านไว้เมื่อปีก่อน เลยทำให้ตอนนี้เอาลูกมาอยู่ด้วยไม่ได้ เพราะต้องเอาพ่อ แม่ และเมียน้อยพ่อมาอยู่ด้วย เลยไม่มีห้อง แม่สามีก็ต้องปูที่นอนตรงโซฟานอนทุกวัน โดยตอนแรกลูกก็เข้าใจดี
จนมาช่วงเราเริ่มตั้งครรภ์เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป ชอบน้อยใจ นอนร้องไห้ จนป้าโทรมาด่า เราเกือบทุกวัน เพราะลูกเรามักบอกป้าว่าเราไม่โทรหา ทั้งๆ ที่เราโทรทุกวัน ไลน์หาทั้งวัน แต่ลูกเราก็ชอบตัดบทว่าทำการบ้านก่อนนะ ดู Youtube ก่อนนะ แต่เราก็ยังไลน์ไปตลอด ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง และร้องจะไปโน่นนี้นั้น ทั้งๆ ยังไม่ปิดเทอม เราก็ต้องบอกว่ารอปิดเทอมก่อนนะทข่วงนี้แม่ท้องแก่ รอคลอดก่อน และก็ร้องอยากได้แต่ของราคาแพงๆ ตาม Youtube ซึ่งป้าก็จะให้ลูกมาขอเรา พอเราสอนลูกว่าราคามันแพง แล้วเล่นได้ครั้งเดียวเอง บางอย่างราคาเกือบหมื่น พอเราสอน ลูกเราก็ไปร้องไห้น่อยใจ ป้าก็จะโทรมาด่าเรา ซึ่งเมื่อก่อนไม่เคยเป็นลูกเราจะรอปิดเทอมถึงร้องไปไหนไกลๆ ที
เมื่อวานเราทะเลาะกับพี่ชาย(ลูกป้า) พี่ชายไลน์มาหาเราว่า พูดอะไรคิดถึงจิตใจลูกบ้าง มันนอนร้องไห้อยู่ เราเลยถามว่า เราพูดอะไร เพราะก่อนหน้านี้เราไปทำธุระ และแวะวังหลังตั้งใจหาซื้อเสื้อสายรุ้งให้ลูกคนโต และถ่ายรูปส่งไลน์ไปให้ว่าชอบไหม เอาไหมเห็นบอกอยากได้ ตอน 16:30 น. ก็เห็นดีใจใหญ่ แต่อยู่ 19:30 น. พี่ชายเราบอกว่าลูกบอกว่า จะพาลูกคนใหม่ไปต่างประเทศ ซึ่งเรางงมากๆ เพราะที่เราพิมพ์ไลน์คุยกับลูกเรื่องนี้มาตั้งแต่อาทิตย์ก่อน และเราพิมพ์บอกลูกว่า “เดียวรอน้องอายุ 6-7 ขวบก่อนเนอะ แล้วเดียวจะพาน้องกับเขาไปเที่ยวดิสนีย์แลนด์ เตรียมพาน้องไปเล่นของเล่นด้วยละ แม่แก่แล้วคงเล่นไม่ไหว เดียวแม่ไปช๊อปปิ้งรอ” เราเลยบอกพี่ชายไปว่าลองไปไล่อ่านไลน์ดีๆ ไม่ได้พิมพ์เลยนะว่าจะพาน้องไปคนเดียว พี่ชายก็ไม่ฟังเราอธิบายอะไรเลย และบอกเราว่าเคยคิดว่ามันเป็นลูกบ้างไหม อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ แล้วก็ส่งข้อความมาหาเราว่า “ดูแลครอบครัวผัวให้ดีๆ เถอะ อย่าให้มันร้องไห้เพราะอีก ได้เจอกูแน่”
หลังจากนั้นเราเลยส่งไลน์ไปหาลูกว่า “หนูกำลังเข้าใจผิดนะ วันนั้นแม่พิมพ์บอกว่าจะพาหนูกับน้องไปเที่ยว แล้วจะให้ไปเล่นของเล่นกัน 2 คน เพราะแม่คงเล่นไม่ไหวแล้วตอนนั้น แม่รักหนูนะ ไม่เคยไม่รักเลยสักครั้ง และคิดถึงมากด้วย” พอเราส่งไปลูกเราส่งกลับมาว่า หนูรักแม่นะ หนูขอโทษทีหนูอิจฉาน้อง หนูผิดเอง หนูให้อภัยแม่ หนูรักแม่” ซึ่งพอเราเจอคำว่าหนูขอโทษทีหนูอิจฉาน้อง ยิ่งทำให้เราคิดมาก
เมื่อคืนเรานอนร้องไห้ ร้องไห้ตั้งแต่ 19:30 น.ที่ทะเลาะกับพี่ชายจนตี 1 ร้องจนเลือดกำเดาไหล ร้องจนท้องแข็ง ร้องจนปวดหัวไมเกรน และตั้งแต่ตอนนั้น จนตอนนี้เราไม่รู้เราควรทำยังไง เราคิดวนไปวนมาบอกตัวเองว่าเราเป็นแม่ที่เลวจริงๆ ทำไมเราทำอะไรทุกอย่างบนโลกนี้ก็ผิดไปหมด ใคร ใครก็ได้ ช่วยเราที เราเหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยที่จะก้าวต่อไป เครียดเรื่องลูกในท้องที่ไม่ยอมคลอดสักที เพราะจะครบ 40 Weeks แล้วก็ยิ่งกังวลไปหมด แล้วมาเจอแบบนี้เราเหนื่อย ตอนนี้เราอยากตายมาก ตายให้จบๆ ไป ตายให้ไม่ต้องมีใครรู้สึกแย่กับเรา เพราะอะไร ทำไม