ช่วงที่ดิฉันตั้งท้องลูกคนที่ 2 สามีก็ขอมีเมียน้อย ดิฉันบอก ไม่ได้ เขา บอกว่า ไม่ได้ก็จะไม่โทหา
แล้วเขาก็หายไป (ดิฉันกับสามีทำงานคนละจังหวัดค่ะส่วนมากจะโทหา มาเยี่ยมเดือนละครั้ง)
เขาไม่โทหา ไม่มาบ้านเลย จนครอบครัวฉันถามว่า สามีไปไหน ทำไมไม่มาหา จนท้องแก่ ดิฉันคลอดลูกเขาก็มาหา มาเซ็นรับรองบุตร แล้วกลับบ้านเลย
แล้วเขาก็โทหาเราบอกเราว่ามีเมียน้อย ย้ำนะค่ะ ตอนนั้น ฉันพึ่งคลอดลูกได้แค่ 3 วัน
ความรู้สึกตอนนั้น มันอธิบายไม่ถูก รู้แต่ว่า โลก แ-่ง ไม่น่าอยู่ โคตร โหดร้าย ร้องไห้เสียใจแต่บอกใครไม่ได้
ซึ่งเราบอกว่าเลิกกับ ผญ คนนั้นซะ เขาบอกเลิกไม่ได้งั้นก็หย่าสิ เราตกใจมากเลย จะหย่าได้ยังไงลูกก็พึ่งคลอด จะบอกพ่อกับแม่ว่ายังไง(พ่อกับแม่เราไม่เคยรู้ว่าเรากับสามีทะเลาะกัน) เราจึงยอมให้เขา มีเมียน้อย ซึ่งเราตกลงกันว่า จะเลี้ยงลูกด้วยกันเฉยๆ คำว่า สามีภรรยา จบลง ตั้งแต่วันนั้น
ตอนนั้นดิฉันอึดอัด มาก จึงตัดสินใจบอกพี่สาวและน้องสาวของฝ่ายสามี น้องสาวของสามีตกใจ เสียใจ เห็นใจเรามากถึงขั้นร้องไห้ เลย
ทั้งพี่สาวและน้องสาวเขา พูดกับสามีเราแต่ไม่เป็นผล เขาไม่ฟังใครสักคน เราเลยบอกว่า ชั่งเถอะ แค่เลี้ยงลูกด้วยกันพอ ให้ลูก โตกว่านี้ก่อน เราจะขอหย่าเอง
จนกระทั่ง ลูกเราได้ขวบกว่า เราก็เลี้ยงเอง ในระหว่างนั้นถามว่าทำใจได้รึยัง บอกได้เลยว่ายัง ยังร้องไห้เวลายูลำพังกับลูก หรือเวลากลางคืนทุกวัน
แต่ถามว่าจะกลับไปหาสามีไม ไม่เลย เจ็บแล้วจำ จนกลายเป็นความแค้น เกียจชังมากกว่า
ในระวังนั้นมี ผช คนหนึ่งเข้ามา เราก็เปิดใจคุยด้วย บอกเขาทุกอย่างทุกเรื่องว่าสถานะเป็นแบบไหน เขาโอเครไม ถ้าไม่ก็ผ่านไป แต่ เขาบอกรับได้ เราจึงคบด้วย ก่อนคบกันเขาพาเราไปบ้าน แนะนำกับพ่อแม่เขา ซึ่งทางครอบครัวเขาก็ดีกับเรามากไม่รังเกียจเราเลยเรื่องลูก เราก็คบมาเรื่อยๆจนเกือบปี ไปมาหาสู่ที่บ้านตลอด
แล้ววันหนึ่งสามีเก่าเราทักไลน์ มาหา ประมานว่าขอคืนดี เราบอกว่า ไม่
เขาก็โมโห พูดไม่ค่อยน่าฟังเท่าไร่ ส่งภาพ เขาขณะจับปืน มาขู่ ว่าเราว่า มีผัวใหม่แล้วหรอ บอกมันเลยว่า ถ้ากูไม่ได้มันก็ไม่ได้เหมือนกัน..
ถามว่าตอนนั้นกลัวไม ไม่เลย สมเพศ มากกว่า คงถูกเมียน้อยทิ้งมา  เราคิดสมน้ำหน้า มาก
**********ถ้าเป็นคุณผู้อ่าน คุณจะทำอย่างไร????
-จะฟ้องหย่า
-จะคืนดี