เราไม่มีพ่อเเม่ค่ะ พ่อทิ้งเเาพ่อทิ้งเเม่ไปตั้งเเต่ท้องหนูได้2-3เดือน พ่อก็ไมพ่อก็ไม่ติดต่อมาพ่อเป็นคนต่างประเทศค่ะ(เดนมาร์ก)ส่วนเเม่พอคลอดหนูปุ้บ หนูได้3เดือนก็ทิ้งหนูไว้กับป้าหรือพี่ของเเม่ค่ะ ป้าเลี้ยงเรเลี้ยงเราจนโตตอนนี้หนูอายุ13จะ14ค่ะกำลังจะขึ้นม.2 ทุกระยะเวลทุกระยะเวลาที่หนูจำความได้ในชีวิตหนูเเทบจะไม่มีความสุขเลยค่ะ ตั้งเเต่เด็กป้าด่าตี มีทั้งไมมีทั้งไม้กวาด ก้อนหิน ไม้เเขวาไม้เเขวนเสื้อละก็สิ่งที่เจ็บทั้งตัวเเละใจก็คือมือค่ะ ตบหน้าหนูเเรงมาก เเต่ยันเด็กจนโตก็ทำค่ะทั้งตบตีด่าว่า ส่วนป้ามีลูก2คน หนูก็เรียหนูก็เรียกว่าพี่ เวลาพี่ทำอะไรผิดไม่เคยด่าว่ามาลงที่หนูเเทว ว่าหนูไม่ดี ดื้อ ไม่เคยฟัง ทั้งๆทุกวันนี้ตันี้ตั้งเเต่เด็กจนโตหางานทำตามฤดูบางครั้งก็เหี่ยวกับถั่วลิสง บางครั้งก็บางครั้งก็เลี้ยงวัว อยากให้ป้าภูมิใจในตัวหนูมั้ง ป้าไท่เป้าไม่เคยสนใจหนูไม่เคยถามว่าอยากกินอะไร อยากได่อะอยากได่อะไรเเต่กับพี่ ถามทุกครั้งเวลาไปตลาดหรือไปที่อื่นๆ เเต่ป้ามีสามีค่ะ เเต่เราก็เเต่เราก็เรียกลุงว่าพ่อ ลุงเป็นคลุงเป็นคนดีไม่ตบตีจะใช้เหตุผลเเละเป็นคนที่หนูรักมากที่สุดเขาปกป้องหนูตลอด เเต่ตอนนี้ลุงไปนอนบ้านสวน ก็เลยอยู่กับป้า2คน เเต่ละวันป้วันป้าจะหาเรื่องเถียงเรื่องด่าตลอด ส่วนพี่ส่วนพี่ไปทำงานต่างจังหวัดค้ะ  เหนื่อยเหนื่อยเเบะท้อใจมาก่ะเวลาเราร้องไห้ไม่เคยปลอบมีเเต้ซ้ำเติมเเละด่า ทรมารค่ทรมารค่ะเราไม่ใช่ลูกจริงๆเขาไม่รักหรอก ต้องเเอบร้องไห้บางครั้งก็ท้อน้อยใจที่ป้าไม่ค่ยรักเราทั้งๆที่เราพยายามทำให้เขาภูมิใจเเต่เขากลับไม่สนใจเหนื่อยอยากตายค่ะ ต้องทำยังไงค่ะบางครั้งก็ทำร้ายตัวเอง เอามือทุบกำแพงมั้งกรีดเเขนมั้งร้องไห้ตลอดค้งเเต่ม.1จะขึ้นม.2 ไม่มัความไม่มีความสุขเลยค่ะเเอบร้องไห้คนเดียวตลอดจนเกือบคิดฆ่าตัวตายเเต่ทำไม่ได้ หนูต้องทำยังไงค่ะ?😭