มีความสงสัยครับว่า โลกปัจจุบันนี้คนเราเป็นทุกข์ อย่างทุกข์ทางใจกันมากขึ้น
เพราะเต็มไปด้วยความวุ่นวาย มีสิ่งให้ยึด ให้ติด ให้แสดงออก จนละเลยความสุขเกินไปหรือเปล่า

เพราะยิ่งอยู่บนโลกนานเท่าไหร่ ยิ่งได้เห็นความทุกข์ที่มากกว่ายุคสมัยก่อน
อนึ่งเพราะว่าเราต่างเคยเป็นเด็กมาก่อนด้วยกันทั้งหมด มักจะเป็นได้ว่าเรามองโลกในอดีตสวยงามกว่าปัจจุบัน
แต่พอพิจารณาดูดีๆ แล้ว โลกในปัจจุบันมันเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิ่ง ซับซ้อน และหยาบกระด้างมากกว่าแต่ก่อนไม่ใช่หรือ

เช่น พี่น้อง พ่อแม่ อยู่บ้านเดียวกัน แต่ห่างเหินกัน เหมือนอยู่คนละโลก ต่างคนต่างมีโลกส่วนตัว
ต่างจากสมัยก่อนที่คนยังแน่นแฟ้น มีกิจกรรมร่วมกันมากกว่านี้ แต่ปัจจุบันเหมือนต่างคนต่างหมกมุ่นกันแต่ในโลกตัวเอง
อาจเนื่องด้วยเทคโนโลยี ที่ทำให้คนใฝ่หาการมีตัวตน การแข่งกันให้เหนือกว่าคนอื่น สำคัญกว่าคนอื่น จนมองข้ามคนรอบตัวไป

หรือจริงๆ แล้วมันไม่ใช่ เป็นตัวเราเอง ที่หมุนไปกับโลก โลกมันก็เป็นตามวัฏฎฏะอย่างที่มันเป็น แต่เราเอาตัวเอง ไปยึด ไปจับ
ว่าโลกจะต้องเป็นอย่างที่ฉันอยากให้เป็น ทั้งที่มันเป็นไปไม่ได้ พอไม่ได้อย่างใจ ก็เกิดเป็นทุกข์ ผิดหวัง เศร้า สิ้นหวัง
แต่ถ้าเข้าใจว่าโลกเปลี่ยนไป เราก็คงไม่เอาตัวเองไปยีดติดกับโลก เราก็คงทำได้แค่กำหนดตัวเอง ลมหายใจตัวเอง แค่นั้นใช่ไหม

งงกันรึเปล่าครับ ผมเองก็งงๆ