วัฏสงสาร หรือ สังสารวัฏ: ความหมายและแนวคิดแห่งการเวียนว่ายตายเกิด วัฏสงสาร หรือ สังสารวัฏ (อักษรเทวนาครี: संसार, saṃsāra) คือแนวคิดสำคัญในศาสนาต่าง ๆ ของอินเดีย

ทำใจดี มีแต่ได้ ใครอยากคบ ให้สงบ แแสนสบาย ไปหลายอย่าง ก็พบกับ นับแต่ดี มีทุกทาง ความสว่าง กระจ่างแจ้ง แห่งจิตใจ ทำใจให้ ไม่ทุกข์ สุขจึงได้ ปล่อยวางใจ ให้ว่าง อย่างสดใส ก็ว่างกับ ทุกอย่าง ห่างทุกข์ไกล

ใจที่ดี มีแต่ดี มีความสุข คนไม่ทุกข์ เพราะใจ ใฝ่กุศล ใจใฝ่ดี มีน้ำใจ ไม่อับจน ใครทุกคน พ้นทุกข์ได้ ใจฝึกมา ใจไม่ยึด ถือมั่น นั้นว่างเปล่า เขากับเรา รับรู้ได้ ไม่กังขา ใจที่ไม่ หมกหมุน หนุนนำพา เราสุข

อยู่กับทุกข์ อย่างเข้าใจ ก็ได้สุข อย่างไม่ทุกข์ ทำให้ได้ ไม่หม่นหมอง อยู่กับสุข แต่กลัวทุกข์ มาครอบครอง แต่กลัวทุกข์ ทั้งผอง ป้องปัดพลัน อยู่แบบไหน ก็ได้ ให้ไม่ทุกข์ ไหนจะสุข สมใจ ให้สุขสันต์ สุขใจเพ

คุณเองเอา ใส่ใจ ในความสุข ก็ยังทุกข์ ท้อใจ ให้หม่นหมอง ต้องการสุข ก็สร้างสุข อย่าทุกข์ครอง ความสุขต้อง ตั้งใจ ไม่หมองมัว แต่จะทุกข์ ทำไม ให้ไกลห่าง มัวกอดอย่าง สร้างเศร้า เราปวดหัว ทุกข์อยู่ที่ มีใจ

วันนี้ดี มีจิต คิดหรรษา วันพระพา พร้อมใจ ใฝ่กุศล ลดละเลิก เบิกบาน นานทุกคน อบายพ้น ผ่านไป ไม่หมองมัว ใฝ่ใจให้ ใสสด หมดมัวหมอง ธรรมะป้อง ปกปัก รักษาทั่ว ชนะแน่ แค่ใจ ไม่หวั่นกลัว ใจตัวมั่ว ไม่ได้ เมื่

วันนี้นั้น มั่นทำ นำใจนีง วันพระยีง ย่อมทำ นำดีได้ แพ้ไม่ทุกข์ สุขเพราะเห็น ความเป็นไป เป็นพระได้ ใจจะให้ ใฝ่ในธรรม ชนะใจ จึงได้ ชัยสูงสุด เป็นมารทุกข์ ทำตน จนถลำ ให้ทานนี่ มีแต่ได้ ไกลเวรกรรม ธรรมะน

ความหวังดี มีได้ เพราะใจสุข สุขคือสุข สมหวัง ดั่งใจหมาย อื่นอีกมาก หากคือ สบายใจ ใดดีได้ ด้วยใจ ใฝ่สุขมา เท่าทุกที่ ทางที่ดี มีแต่สุข ความทนทุกข์ ท้อแท้ ไม่แลหา สงบนีง ยีงเย็น เห็นทุกครา ไม่มีมา หมกหม

ทองรำไร ใช่แสงทอง มองอร่าม แต่แสงยาม สลัว มัวหม่นหมอง ทองรำไร ไม่ใช่แจ้ง ดั่งแสงทอง แต่พอมอง เห็นแสง แรงศรัทธา บนหนทาง ต่อสู้ อยู่เสมอ อาจเจอะเจอ ทุกข์บ้าง อย่างหนักหนา อาจจะมี รอยยิ้ม ปริ่มน้ำตา แต