รักโลภนั้น ทุกข์มาก หากหมกมุ่น
โกรธหลงคง วุ่นวายมาก ลำบากยีง
ควรปลงบ้าง อย่างนี้ มีสุขจริง
เสียบ้างสีง ทิ้งไปได้ ไร้ทุกข์ทน

รู้จักเจียม ใจตัว อย่ามั่วนัก
ปล่อยวางจัก แจ่มแจ้ง ทุกแห่งหน
คงไม่ทุกข์ เท่าไหร่ ใจของตน
ทุกข์ใจพ้น ไปได้ ให้ปล่อยวาง...



รัก โลภ โกรธ หลงปลงให้ได้ ก็จะไร้ทุกข์ใจไม่ยึดมั่น เกิดขึ้นแล้วตั้งอยู่ดับไปกัน เป็นเช่นนั้นความเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน
อย่าไปทุกข์กับสีงใดให้มากนัก ควรรู้จักปล่อยวางสร้างสุขได้ ความแน่นอนที่แท้ไม่แน่ไป ไม่ทุกข์ใจนั่นแหละดีที่ควรทำ