เพราะวันนี้เป็นวันหยุด เเละช่วงนี้เข้าพรรษา
ผมเลยลองหยุดเหล้า หยุดเบียร์ หยุดอบายมุขทุกชนิด  (ยกเว้นยังซื้อหวย ล็อตเตอรี่บ้าง)
พอเป็นกระสัย ให้หัวใจสูบฉีดในช่วงบ่ายๆ วันที่ 1 กับ 16    

เมื่อหยุดเรื่องอบายมุขเเล้ว
ก็เอาเวลาว่างจากการนั่งสังสรรค์ ดื่มกิน
มาศึกษาธรรมมะ  อ่าน  ฟัง + ภาวบ้าง ( เเบบเด็กทารกเพิ่งหัดถือขวดนม )
เเล้วสังเกตดูว่า ชีวิตมีอะไรก้าวหน้าในทางธรรมได้บ้าง
นอกจากเรื่องสุขภาพตับ กับประหยัดเงินในกระเป๋า + ช่วยให้พุงยุบลงไปนิดหน่อย

เเล้วคิดเเบบเข้าข้างตัวเองว่า อย่างน้อยถ้าสมมุติต้องตายในวันนี้ พรุ่งนี้
ก็ยังเอาเครดิตเรื่องนี้ ไปคุยในนรก ให้ยมบาลฟังได้
ว่าก่อนตายยังเคยตั้งใจทำดี ศึกษาธรรมะ ปฎิบัติ ภาวนา มาตั้งอาทิตย์นึงเชียวนะท่าน
ท่านจะไม่มีส่วนลด ให้กระผมสักหน่อยหรือขอรับ ( 555 )


ทีนี้พออ่านไป ฟังมา เลยเกิดคำถามในใจเรื่อง " คนที่เคยทำกรรม กับ การบรรลุธรรม "

จึงรบกวนถาม ท่านผู้รู้ในห้องนี้ครับ

ถ้าคนๆนึง อดีตที่เคยทำชั่วเช่น ฆ่าคน ลักขโมยวัวควายชาวบ้าน  
ผิดลูกเมียคนอื่น เคยด่าทอ ส่อเสียดคนอื่น +  เมาสุราหัวราน้ำ

เเต่ปัจจุบัน ถ้าเขาเลิกทุกอย่าง
หันมาปฎิบัติธรรม ถือศีล 5 ศีล 8 หรือมาบวชเเล้วปฎิบัติ ( บวชปฏิบัติจริงๆ นะ ไม่ใช่เเค่ โกนหัว ห่มจีวรเเล้วนอนวัด )

อยากทราบว่า เขาคนนั้น จะมีความก้าวหน้าในทางธรรม จนอาจถึงขั้นใดขั้นหนึ่งมั้ยครับ
หรือว่า หมดสิทธิ์ ทำไปก็เสียเวลาเปล่า จงอยู่เเบบชั่วๆ ต่อไปเถอะ  
อย่าเสียเวลา มาเดินขอข้าวชาวบ้าน มาเเย่งใช้น้ำ ใช้ไฟวัดเลย  


หรือว่า จะบรรลุได้ ต้องมีวาสนาเก่าในภพก่อนเกื้อหนุนเหมือน องคุลีมาร ที่ฆ่าคนเป็นพัน ยังบรรลุได้
แล้วเรื่องพระโมคัลลานะ หละครับ  ทำไมถึงยังโดนเศษกรรมตามมาทำร้ายเอาได้หละ ?  
หรือกรรมพระโมคคัลลา หนักกว่า กรรมขององคุลีมาร ?

อะไร ยังงัย สงสัย ?


รบกวนท่านผู้รู้ ช่วยอธิบายหน่อยนะครับ
เพื่อเป็นวิทยาทานให้กับคนขาด้วนที่ยังรักการเดิน ได้พบทางสว่าง




ปล.ขอขอบพระคุณล่วงหน้ากับทุกความเห็นครับ..........