เด็กที่อยู่และโตมากับปู่ย่าตายาย จะไม่รักไม่ผูกพันกับพ่อแม่ตัวเองจริงไหม???

สงสัยน่ะค่ะ อันนี้เล่าจากที่เราเห็นๆ มาจากคนรอบตัวนะ
เพราะสมัยนี้ เห็นหลายคนนิยมมีลูก (พลาด) ไม่มีความพร้อม แล้วเอาให้พ่อแม่ตัวเองเลี้ยง
หรือบางคนไม่ได้พลาด ตั้งใจมี แล้วเอาไปให้พ่อแม่ตัวเองช่วยเลี้ยง
อาจด้วยเหตุผลว่า ตัวเองต้องไปทำงาน ให้ลูกอยู่บ้านต่างจังหวัดกับ ปู่ย่าตายาย
นานๆ ว่างๆ จะกลับไปหาลูกสักที เจอกันครั้งคราวแล้วก็จะตามใจลูกมาก พาซื้อของนู้นนี่นั่น ชดเชยที่ไม่ได้อยู่ดูแล

บางคนพอลูกโตหน่อยเอามาอยู่ด้วยกัน ก็เริ่มมีปัญหา เข้ากันไม่ได้ ลูกไม่ฟังพ่อแม่ เพราะไม่ได้เลี้ยงดูกันมาแต่เล็ก
เห็นลูกของบางคนก็กลายเป็นเด็กมีปัญหา ชอบสร้างความเดือดร้อน พ่อแม่ว่าอะไรไม่ค่อยจะฟัง
สุดท้ายพ่อแม่ก็ไม่รู้จะทำยังไงก็ตามใจ กลัวลูกไม่รัก

คืออยากรู้ว่า เด็กที่ไม่ได้โตมากับพ่อแม่นี่ เขาไม่รัก ไม่ผูกพันกับพ่อแม่ตัวเองใช่ไหม
หรือบางคนอาจจะเกลียด ไม่เอาพ่อแม่ตัวเองเลย

มีคนเคยมาบ่นให้ฟังว่า ลูกไม่ค่อยรักไม่ค่อยคิดถึง ติดยายมากกว่า(ลูกอยู่ต่างจังหวัดกับยาย)
ไอ้เราก็อยากจะถามกลับไปว่า ถ้าอยากให้ลูกรัก ให้ลูกติดตัวเองมากกว่า
ทำไมไม่เอาลูกมาเลี้ยงเองดูแลเอง เอาไปโยนให้เป็นภาระแม่ตัวเองทำไม
แต่ก็ทำได้แค่ถามในใจ เดี๋ยวเขาจะว่าเผือกเรื่องของเขา เลยมาขอเผือกเรื่องคนในพันทิปแทน หุหุ

แชร์กันค่ะ ใครเคยเป็นแบบนี้หรือมีสถานการณ์คล้ายๆ แบบนี้บ้าง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่