มันก้ออวดก้อโม้ใ่สเราตลอด โม้ทั้งๆที่กูมีมากกว่ากุยังไม่โม้เลย ทำไมเวลาสมัยวัยรุ่นเพื่อนกินเพื่อนตายเยอะมากแต่ตอนนี้ พอเวลาผ่านไปต่างคนต่างไปมีครอบครัวบางคนก้อประสบความสำเร็จในชีวิตบ้างคนก้อเสเพล แต่สำหรับเรามันก้อคือเพื่อน เราเป็นคนที่รักและะจริงใจกับเพื่อนมาก เวลาไปไหนเจอกันเราจะเลี้ยงหรือชัฟพอดเพื่อนตลอดไม่เคยกินฟรี เลี้ยงทุกคนลูกน้อง ยืมเงินทีเยอะๆเราก้อช่วยด้วยซำ้ และะเราชัฟพอตครอบครัวทุกคน พ่อแม่ปู่ย่าตายาย เราแต่ก่อนนพื้นฐานที่บ้านก้อลำบาก แต่มาเติบโตมีธุระกิจเอง ไม่ถือกับรวย แต่ไม่อด เรามองว่าเพื่อนกันตั้งแต่สมัยอนุบาลที่แต่ก่อนเรารู้สึกสบายใจเมื่อได้คุยได้ปรึกษามันไม่จริงใจด้วยเลย หรือคงเป็นเพราะที่เราไปไหนเราชอบเลี้ยงชอบแถมมชอบให้ชอบแจกรึมันว่าเราอวด รึอะไรมั้ง ใจเราไม่เคยคิดเลยเราดีใจเมื่อได้เจอกันต่างหาก เราทำงานเป็นเจ้าของล้งทุเรียน เรามีลูกน้องเยอะปกติไปไหนเราก้อเลี้ยงก้อคอยจ่ายตลอด   คื่อกูใจดีแต่มันคงมองว่าเราอวดไหม เมียเราเป็นคนพูดเรื่องนี้ขึ้นมาว่าเราไปไหนเราชอบเลี้ยง (เมียเราขี้งก)เรากะแฟนแต่งงานนกันได้1ปี ธุระกจิที่ทำเราสร้างมาเองก่อนที่จะได้กับแฟน ในสิ่งที่เรามอบให้เพื่อนทุกคนเราไม่เคยได้มันคืนเลย เราไม่ต้องการอะไรเราต้องการคนจริงใจ ต้องการเพื่อนที่เวลาเราเครียดเราจะได้ระบายบ้าง ทำไมชีวิตเจอแต่คนเเบบนี้รึเป็นเพราะเราชอบเลี้ยงชอบให้ชอบช่วย มันก้อเลยมองว่าเราอวด เหมือนที่แฟนนผมบอก