เราขอเกริ่นนำก่อนเลยว่า ... " ตั้งแต่เด็กจนโต พ่อของเรามีนิสัยดื่มเหล้าเป็นประจำทุกวัน " .... ถ้าดื่มเหล้า แล้วนอนหลับ หรืออยู่ไปโดยไม่วุ่นวายคนในครอบครัวเราคงจะไม่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาหรอกค่ะ !!!
เหตุมาจากว่า พ่อของเรา เริ่มแรก ชอบดื่มเหล้า แต่ถ้าดื่มในบ้าน พ่อของเราจะดื่มเงียบๆ แล้วฟังเพลง จากนั้นก็ไปนอน ต่างจากตอนพาเพื่อนๆ ของพ่อมานั่งดื่มที่บ้าน พอพ่อเราพาเพื่อนๆที่ดูแล้วไม่น่าคบค้าสมาคมมาดื่ม พ่อเราก็จะกลายเป็นอีกคนทันที พ่อเราจะพูดมาก ทำตัวใจป๋า ใครอยากทำอะไรทำ เชิญเลย อะไรทำนองนี้ แล้วเราเป็นผู้หญิง... พ่อเราพอเมาก็จะไม่มีสติ อย่างที่พูดไปว่าจะทำอะไรก็ทำ ... เพื่อนพ่อเราก็จะพูดทำนองจีบสาวขายบาร์เบียร์ ลูบนู่น คลำนี่ จนทำให้เราโกรธ และเผลอต่อว่าไปบ่อยๆ ... พอเวลดื่มเหล้า เพื่อนพ่อเราไม่เคยจ่ายสักแดงเดียว! และพ่อเราก็ต้องจ่ายตลอด ( อย่างที่ว่าอีกนั่นแหละ ทำตัวป๋า ) พอมีเงินไม่พอ ก็ลำบากเราที่ต้องเป็นคนไปจ่ายตลอด หรือไม่ก็แม่ที่ต้องเป้นคนดิ้นรนหาเงิน ไปปรนเปรอเพื่อนเ-ี้ยๆ ของพ่อแบบนั้น
เรายอมรับว่าครอบครัวบ้านเราไม่ได้ร่ำรวย ติดไปทางค่อนข้างลำบาก แม่มีหนี้สินเพราะพ่อที่ไปยืมคนอื่นมาในนามแม่ แล้วเป็นแม่ที่ต้องคอยจ่ายตลอด พ่อที่ไม่เคยรับผิดชอบอะไรในครอบ ไม่ว่าจะค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าบ้าน ค่ารถ(ที่ตัวเองใช้) ค่าโทรศัพท์ หรือแม้แต่ค่าจิปาถะ ต่างๆ
พ่อเราทำงานก่อสร้าง เป็นนายช่าง นิสัยเสียคือ ไม่ว่าจะไปที่หนขี้โม้ ชอบอวด นู่น นี่ นั่น ทั้งๆที่ตัวเอง ไม่มีอะไรให้อวด .... พ่อเราชอบกดดันให้เรา ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ เช่น ตัวเองอยากมีขื่อเสียงในโรงเรียน ... พ่อก็จะให้เราทำตัวให้ตัวเองเด่น ประมาณว่า ต้องเป็นหัวหน้าห้อง , ต้องเป็นสภานักเรียน , ต้องเป็นเด็กที่ไปแข่งกิจกรรมแล้วชนะ ติดบอร์ดประกาศโรงเรียน .... ทั้งๆที่เราไม่ชอบ
พ่อเราจะเป็นคนเห็นแก่ตัวคนหนึ่งในสายตาเราเสมอ เพราะพ่อเรา ทำอะไรไม่เคยผิด พ่อเราสร้างหนี้สิน แต่กลายเป็นแม่เราผิด พ่อเราไม่รับผิดชอบค่าที่อยู่อาศัย แต่กลับสามารถเอาเงินไปเลี้ยงเหล้าเพื่อนได้ พ่อเราไม่ยอมนำเงินจำนวนมากๆไปใช้ในเรื่องเรียนของเรา แต่พ่อเราสามารถนำเงินทั้งเดือนไปให้ญาติตัวเองที่ทางภาคอีสานทันทีที่ฝั่งนั้นโทรศัพท์มาหา พ่อเราชอบบังคับให้เราทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ พ่อเรากลับบ้านมากลิ่นเหล้าหึ่ง เหม็นทั่วไปหมด ทำตัวสกปรก ชอบพูดมาก แล้วหาเรื่องชวนทะเลาะ อวดเบ่งกับญาติฝั่งแม่เราที่เขามีฐานะ พูดคุยโวว่าได้เงินเดือนทีละหลายๆหมื่น ทั้งๆที่ตอนนี้ทำงานมา 3 - 4 เดือนแล้ว เรายังไม่เห็นเงินแม้แต่บาทเดียว
ญาติๆที่เคยให้ความช่วยเหลือในตอนที่ลำบากก็พาลไม่อยากให้ความช่วยเหลือเราและแม่ เพราะการกระทำตัวของพ่อ พ่อทำทุกอย่างให้ครอบครัวตกต่ำ ในขณะที่แม่เราพยายามจะทำให้มันดีขึ้น แม่เราอยากให้พ่อไปหย่า แต่พ่อไม่ยอมแล้วพูดว่า " กูจะอยู่ถ่วงและลูกไปตลอด " และยังพูดว่า " กูเลี้ยงลูกมาจนโต จะทำแบบนี้กับกูไม่ได้ กูไม่ยอม ที่กูอยู่ก็เพราะลูกหรอกนะ! " เราไม่ต้องการพ่อแบบนี้ เรายอมรับว่าเราอาจจะดูเป็นลูกที่ไม่ดี แต่หากคุณอยู่ในสภาพเราตอนนี้ เหมือนคนมีทุกข์ ไม่สุข... เรานอนร้องไห้ทุกคืนว่าทำไมครอบครัวเราต้องเป็นแบบนี้ ทำไมเราไม่เป็นแบบคนอื่นเขา
เราเคยหนีออกจากบ้านเพราะพ่อเราเมาเหล้า แล้วเอาเงินเก็บที่เราจะใช้เพื่อจ่ายค่าเทอมในอีกสองวันข้างหน้าไปเลี้ยงเหล้าเพื่อน และไม่ยอมกลับบ้าน ทั้งยังทำร้ายแม่เรา ตอนนั้นเราหนีไปได้แค่วันเดียว ก็ต้องกลับมาบ้านเพื่ออยู่กับแม่ เพราะพ่อเรามันไม่ได้เรื่อง
เราเหนื่อยมากตอนนี้ ทั้งเรื่องเรียน เรื่อวครอบครัว เรื่องงาน และเรื่องพ่อ
เหมือนมีทุกอย่างมาลงที่เรา
เราไม่อยากมีพ่อแบบนี้เลย....
ถึงจะดูไม่ดี แต่เราก็ไม่ไหวจริงๆ เราต้องทนอยู่แบบนี้มาเกือบสิบปีแล้ว
ระอา พ่อขี้เมา ไม่เอาครอบครัว
เหตุมาจากว่า พ่อของเรา เริ่มแรก ชอบดื่มเหล้า แต่ถ้าดื่มในบ้าน พ่อของเราจะดื่มเงียบๆ แล้วฟังเพลง จากนั้นก็ไปนอน ต่างจากตอนพาเพื่อนๆ ของพ่อมานั่งดื่มที่บ้าน พอพ่อเราพาเพื่อนๆที่ดูแล้วไม่น่าคบค้าสมาคมมาดื่ม พ่อเราก็จะกลายเป็นอีกคนทันที พ่อเราจะพูดมาก ทำตัวใจป๋า ใครอยากทำอะไรทำ เชิญเลย อะไรทำนองนี้ แล้วเราเป็นผู้หญิง... พ่อเราพอเมาก็จะไม่มีสติ อย่างที่พูดไปว่าจะทำอะไรก็ทำ ... เพื่อนพ่อเราก็จะพูดทำนองจีบสาวขายบาร์เบียร์ ลูบนู่น คลำนี่ จนทำให้เราโกรธ และเผลอต่อว่าไปบ่อยๆ ... พอเวลดื่มเหล้า เพื่อนพ่อเราไม่เคยจ่ายสักแดงเดียว! และพ่อเราก็ต้องจ่ายตลอด ( อย่างที่ว่าอีกนั่นแหละ ทำตัวป๋า ) พอมีเงินไม่พอ ก็ลำบากเราที่ต้องเป็นคนไปจ่ายตลอด หรือไม่ก็แม่ที่ต้องเป้นคนดิ้นรนหาเงิน ไปปรนเปรอเพื่อนเ-ี้ยๆ ของพ่อแบบนั้น
เรายอมรับว่าครอบครัวบ้านเราไม่ได้ร่ำรวย ติดไปทางค่อนข้างลำบาก แม่มีหนี้สินเพราะพ่อที่ไปยืมคนอื่นมาในนามแม่ แล้วเป็นแม่ที่ต้องคอยจ่ายตลอด พ่อที่ไม่เคยรับผิดชอบอะไรในครอบ ไม่ว่าจะค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าบ้าน ค่ารถ(ที่ตัวเองใช้) ค่าโทรศัพท์ หรือแม้แต่ค่าจิปาถะ ต่างๆ
พ่อเราทำงานก่อสร้าง เป็นนายช่าง นิสัยเสียคือ ไม่ว่าจะไปที่หนขี้โม้ ชอบอวด นู่น นี่ นั่น ทั้งๆที่ตัวเอง ไม่มีอะไรให้อวด .... พ่อเราชอบกดดันให้เรา ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ เช่น ตัวเองอยากมีขื่อเสียงในโรงเรียน ... พ่อก็จะให้เราทำตัวให้ตัวเองเด่น ประมาณว่า ต้องเป็นหัวหน้าห้อง , ต้องเป็นสภานักเรียน , ต้องเป็นเด็กที่ไปแข่งกิจกรรมแล้วชนะ ติดบอร์ดประกาศโรงเรียน .... ทั้งๆที่เราไม่ชอบ
พ่อเราจะเป็นคนเห็นแก่ตัวคนหนึ่งในสายตาเราเสมอ เพราะพ่อเรา ทำอะไรไม่เคยผิด พ่อเราสร้างหนี้สิน แต่กลายเป็นแม่เราผิด พ่อเราไม่รับผิดชอบค่าที่อยู่อาศัย แต่กลับสามารถเอาเงินไปเลี้ยงเหล้าเพื่อนได้ พ่อเราไม่ยอมนำเงินจำนวนมากๆไปใช้ในเรื่องเรียนของเรา แต่พ่อเราสามารถนำเงินทั้งเดือนไปให้ญาติตัวเองที่ทางภาคอีสานทันทีที่ฝั่งนั้นโทรศัพท์มาหา พ่อเราชอบบังคับให้เราทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ พ่อเรากลับบ้านมากลิ่นเหล้าหึ่ง เหม็นทั่วไปหมด ทำตัวสกปรก ชอบพูดมาก แล้วหาเรื่องชวนทะเลาะ อวดเบ่งกับญาติฝั่งแม่เราที่เขามีฐานะ พูดคุยโวว่าได้เงินเดือนทีละหลายๆหมื่น ทั้งๆที่ตอนนี้ทำงานมา 3 - 4 เดือนแล้ว เรายังไม่เห็นเงินแม้แต่บาทเดียว
ญาติๆที่เคยให้ความช่วยเหลือในตอนที่ลำบากก็พาลไม่อยากให้ความช่วยเหลือเราและแม่ เพราะการกระทำตัวของพ่อ พ่อทำทุกอย่างให้ครอบครัวตกต่ำ ในขณะที่แม่เราพยายามจะทำให้มันดีขึ้น แม่เราอยากให้พ่อไปหย่า แต่พ่อไม่ยอมแล้วพูดว่า " กูจะอยู่ถ่วงและลูกไปตลอด " และยังพูดว่า " กูเลี้ยงลูกมาจนโต จะทำแบบนี้กับกูไม่ได้ กูไม่ยอม ที่กูอยู่ก็เพราะลูกหรอกนะ! " เราไม่ต้องการพ่อแบบนี้ เรายอมรับว่าเราอาจจะดูเป็นลูกที่ไม่ดี แต่หากคุณอยู่ในสภาพเราตอนนี้ เหมือนคนมีทุกข์ ไม่สุข... เรานอนร้องไห้ทุกคืนว่าทำไมครอบครัวเราต้องเป็นแบบนี้ ทำไมเราไม่เป็นแบบคนอื่นเขา
เราเคยหนีออกจากบ้านเพราะพ่อเราเมาเหล้า แล้วเอาเงินเก็บที่เราจะใช้เพื่อจ่ายค่าเทอมในอีกสองวันข้างหน้าไปเลี้ยงเหล้าเพื่อน และไม่ยอมกลับบ้าน ทั้งยังทำร้ายแม่เรา ตอนนั้นเราหนีไปได้แค่วันเดียว ก็ต้องกลับมาบ้านเพื่ออยู่กับแม่ เพราะพ่อเรามันไม่ได้เรื่อง
เราเหนื่อยมากตอนนี้ ทั้งเรื่องเรียน เรื่อวครอบครัว เรื่องงาน และเรื่องพ่อ
เหมือนมีทุกอย่างมาลงที่เรา
เราไม่อยากมีพ่อแบบนี้เลย....
ถึงจะดูไม่ดี แต่เราก็ไม่ไหวจริงๆ เราต้องทนอยู่แบบนี้มาเกือบสิบปีแล้ว