ความเดิมตอนที่แล้ว
https://ppantip.com/topic/37875325


หลังจากสิ้นเสียงพวกเรากรีดร้องอย่างตกใจแล้ว
ทุกอย่างก็มืดสนิท  
ใจผมเต้นแรงจนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น ตุ๊บตุ๊บ ตุ๊บตุ๊บ

แล้วอยู่ๆ ก็มีแสง แสงหนึ่งเกิดขึ้น อยู่ตรงกลางห้อง
พร้อมๆกับ เสียงร้อง  แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู  แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู  แฮปปี้เบิร์ด...

ผมยืน งง กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  
อะไรนี่
แล้วไฟในห้องก็เปิดสว่างขึ้น
เห็นเพื่อนๆ เดินเอาเค้กมีเทียนปักตรงกลางหนึ่งเล่ม ตรงมาทางผม

อ้าว... ผมพูดขึ้น แบบ ไม่ทันตั้งตัว

เพื่อนๆร้องเพลงจนจบ  แล้วก็ เฮกันด้วยความสะใจ
ที่ เซอร์ไพรส์วันเกิดผมได้เป็นผลสำเร็จ
ผมขอบคุณเพื่อนๆทุกคน
หลังจากผ่านพิธีเล็กๆน้อยๆในการอวยพรวันเกิดผม
เราก็แบ่งเค้กกินกัน

หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็ออกมานั่งดืมกันต่อที่แคร่ไม้ด้านนอก
คุยกันไปนั่งชมบรรยากาศใต้แสงจันทร์กันไป
จนกระทั่งเริ่มดึก กลุ่มผู้หญิงเขาก็ขอตัวไปอาบน้ำเข้านอนกัน
ก็เหลือแต่กลุ่มผู้ชาย ที่ยังนั่งคุยกันต่อ
พอเริ่มจะเที่ยงคืน เพื่อนคนหนึ่งก็ขอตัวไปอาบน้ำก่อน
แล้วจะออกมาดื่มต่อ
มันหายไปครู่ใหญ่ แล้วอยู่ๆมันก็รีบวิ่งออกมาจากบ้าน นุ่งผ้าเช็คตัวผืนเดียว
หอบเอาเสื้อผ้าแนบ อก ร้องดังลั่น วิ่งมาทางเรา

เพื่อนก็รีบถามมัน เป็นไร ร้องเอะอะทำไม

เพื่อนมันก็บอกว่า เฮ้ย.. ไม่ไหวแล้วกู.. กู..

เพื่อนคนนั้นวิ่งมานั่งลงที่แคร่ หันหลังชนกับเพื่อนในกลุ่ม ตามองไปทางบ้านพักไม่ละสายตา
พูดติดๆขัดๆ

เพื่อนๆก็ต่างสงสัยกัน  แกเป็นอะไรวะ
ผมมองไปเห็นแต่เพื่อนคนนั้นนั่งตัวสั่น หายใจหอบๆ
เหมือนกำลังตั้งสติ

พอมันตั้งสติได้ มันก็พูดขึ้น  เพื่อน.. กูคิดว่ากูเจอผีว่ะ
เท่านั้นแหละ เพื่อนก็ร้อง  เฮ..ขึ้นพร้อมกัน

นั้นไง แกเมาแล้วเพื่อน

เพื่อนๆก็ต่างแซวกันใหญ่

เพื่อนคนนั้นก็บอกว่า กู.กู..ไม่ได้เมาโว้ย.. ก็เจอจริงๆ

หลังจากนั้นมันก็เล่าให้พวกเราฟังว่า
มันเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ ทุกอย่างก็ปกติดี
แต่พออาบเสร็จ เดินออกมาจากห้องน้ำ มาเปิดตู้เสื้อผ้าจะเอาเสื้อมาใส่
พอเปิดตู้ มันก็เห็นร่างคนเอาผ้าขาวคลุมตั้งแต่หัวถึงเท้า นั่งขดอยู่ในตู้เสื้อผ้า
พอเห็นตอนแรกก็ตกใจ แต่มันก็นึกขึ้นมาได้ว่า เพื่อนคงมาแกล้งหลอกมันให้ตกใจ
มันก็เลยรีบปิดตู้ แล้วก็รีบดันไว้ กะแกล้งคืน แบบว่าทำเหมือนล็อคตู้ไว้ไม่ให้ออก
แต่ข้างในตู้กลับเงียบ ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับออกมา  
มันก็เลยค่อยๆเปิดตู้ดู ปรากฏว่า ไม่มีใครอยู่ในตู้เลย
พอมันเห็นแบบนั้น มันก็รีบหอบเสื้อผ้าวิ่งออกมาอย่างไม่คิดชีวิต

พอเราได้ฟังมันเล่า ถึงกะขนลุกเลยทีเดียว
แต่เพื่อนบางคนก็ บอกไม่เชื่อ บอกว่ามันคงอำให้พวกเรากลัว
ก็เลยมีการท้ากันเกิดขึ้น

ถ้าเอ็งไม่เชื่อ เอ็งกล้าไปอาบน้ำในบ้านนั้นคนเดียวเหมือนข้าไหมหละ

เพื่อนคนหนึ่งก็เลยรับคำท้า  
จิ๊บๆ เรื่องแค่นี้ อำข้าไม่ได้หรอกเพื่อน  พอดีเลย ข้าเหนียวเนื้อเหนียวตัวอยู่พอดี
เดี่ยวข้าจะเข้าไปพิสูจน์ให้ดูว่ามันไม่มีอะไร

ว่าแล้วเพื่อนคนนั้นก็ลุกจากแคร่ แล้วก็เดินดุ่ยๆ ตรงไปที่บ้านพักทันที

พวกเราได้แต่มองตามหลังมันไป แบบ งง ๆ
หลังจากมันเข้าไปในบ้านแล้ว
พวกเราก็หันมามองหน้ากัน
เพื่อนคนที่ไปอาบน้ำมา ก็รีบใส่เสื้อผ้าอยู่ตรงแคร่นั้น
แล้วก็บอกให้พวกเราช่วยก่อไฟให้มันหน่อย มันหนาวมาก
ตัวมันสั่นไม่หยุด
ผมมองไปที่แขนมัน เห็นผิวมัน อย่างกะหนังไก่
เพราะขนมันลุกตั้ง จนรูขุมขนมันนูนเหมือนหนังไก่

เรานั่งดื่มกันต่อ พยายามหาเรื่องคุยกันใหม่ ที่ไม่ใช่เรื่องผี
แล้วอยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเพื่อนร้องลั่นอยู่ในบ้านพักหลังนั้น

ช่วยกูด้วย ช่วยด้วย

แล้วก็ได้ยินเสียง ทุบประตู ปัง ปัง

พวกเรากำลังจะวิ่งไปช่วยมัน
แต่ก็เห็นมันรีบเปิดประตูออกมาก่อน วิ่งตรงมาทางพวกเรา
พอมาถึงพวกเรา มันก็รีบกระโดดขึ้นมานั่งบนแคร่
ร้องเอะอะ ไม่เป็นภาษา
สภาพมันคือ ใส่แต่กางเกงยีน ไม่ใส่เสื้อ
นั่งเอาหน้าซุกหลังเพื่อนคนหนึ่งอยู่

พวกเราก็รุมถามมัน เฮ้ย.. เป็นอะไร เอ็งเห็นอะไร

เพื่อนคนนั้นก็เอาแต่ร้องโวยวาย ฟังไม่ได้เรื่องได้ราวเท่าไหร่
จนสักพัก รอมันสงบสติอารมณ์ได้
มันก็เลยเล่าให้พวกเราฟังว่า

พอมันเข้าไปในบ้าน มันก็ไปเอาเสื้อผ้าที่จะเปลี่ยน เข้าไปในห้องน้ำด้วย
แล้วก็อาบน้ำตามปกติ
พอมันอาบน้ำเสร็จ มันก็ใส่กางเกง แล้วก็ยืนส่องกระจกอยู่ตรงอ่างล้างหน้า
พอมันยืนนิ่งๆนานๆ ไม่ได้เคลื่อนไหว ไฟในห้องน้ำมันก็ดับเอง
มันก็เลยพยายามเอามือปัดไปปัดมาในอากาศ
เพื่อให้โดนเซ็นต์เซอร์ ไฟจะได้ติด แต่ไฟก็ไม่ติด
มันก็เลยมองไปที่ประตูห้องน้ำที่มันเป็นกระจกขุ่นๆ
เห็นแสงไฟข้างนอกเปิดอยู่ปกติ
แล้วอยู่ๆมันก็เห็นเหมือนร่างคนค่อยๆเดินผ่านหน้าห้องน้ำช้าๆ
สภาพคือ เหมือนคนเอาผ้าคลุมตั้งแต่หัวจรดเท้า
เหมือนพวกศพที่ถูกห่อด้วยผ้าห่อศพยังไงหยั่งงั้นเลย
พอร่างนั้นเดินผ่านประตูไปทางหน้าบ้าน
มันก็รีบเปิดประตูห้องน้ำวิ่งออกมา
มองไปในห้อง ไม่เจอใครเลย มันก็เลยรีบวิ่งมาเปิดประตู แต่ก็เปิดไม่ออก
จนต้องร้องให้พวกเราไปช่วย
มันถึงเปิดประตูได้  แล้วก็รีบวิ่งออกมา

พอเพื่อนเล่าจบ
พวกเราก็ได้แต่มองหน้ากัน
ผมชักใจหวิวๆ แล้วซิ่



คราวนี้ตาใครไปวะ  

เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้น
เหลือผมกับเพื่อนคนที่พูดนั้นแหละ  ที่จะต้องไปพิสูจน์ต่อ

ผมก็เลยบอกว่า เอ็งไง
เพื่อนคนนั้นทำท่าตกใจ เล็กน้อย
ก่อนลุกขึ้น เก้ๆกังๆ แบบ งง ๆ  
แล้วก็พูดว่า  เพื่อน ถ้ากูร้องแล้ว รีบมารับกูเลยนะ

แล้วเพื่อนมันก็เดินไปทางบ้านพักนั้นช้าๆ
พวกเราก็ได้แต่มองตามมันไป ไม่คลาดสายตา
ทำไมครั้งนี้มันดูลุ้นจังวะ
พอเพื่อนเข้าไปในบ้าน
พวกเราก็หันกลับมา มองหน้ากัน

เพื่อนคนหนึ่งก็พูดขึ้นว่า มันจะมีครั้งที่สามไหม เอ็งว่า
เพื่อนคนหนึ่งก็บอกว่า ถ้ามีก็ถือว่าเฮี้ยนมากหละ

พอพวกเราหันกลับไปที่บ้าน
ก็เห็นประตูเปิดออก แล้วก็เห็นเพื่อนเดินออกมา

อ้าว ทำไมมันอาบเร็วจัง

พอเพื่อนคนที่สามที่เข้าไปในบ้านเดินมาถึงพวกเรา
ผมก็ถามว่า  อ้าวทำไม เสร็จเร็วจังเฮ้ย

เพื่อนคนที่สามก็หัวเราะแหะ แหะ
ข้าเข้าไปในบ้านแล้ว เดินไปหยิบผ้าขนหนูในกระเป๋า
แล้วมันรู้สึกเหมือนมีคนมองอยู่ตลอดเวลาเลย
ข้ากลัว ก็เลยรีบออกมาก่อน

พอได้ยินเพื่อนพูด  จบ
เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
โห  ป๊อด ว่ะเอ็ง  ยังไม่ทันไรเลย

เพื่อนคนที่สามที่เข้าไปในบ้านก็เลยบอกว่า ก็ข้ากลัวนี่หว่า

แล้วทุกคนก็พากันเงียบ นั่งมองไปที่บ้านหลังนั้นไม่มีใครพูดอะไร
แล้วก็มีเสียงเสียงหนึ่งในกลุ่ม พูดมาทางผม

เอ้า...คราวนี้ตาเอ็งแล้ว

โปรดติดตามตอนต่อไป