กว่าจะพังกำแพงตัวเองออกมาไม่ช่างยากเย็นแสนเข็ญ พอลิ้มลองกับรสชาติของความรักไม่ทันไรก็โดนเทเอาเสียง่ายๆ ยิ่งมารู้สาเหตุทีหลังนี่แบบสุดๆยิ่งรู้ความจริงยิ่งปวดใจ "แค่อยากเอาชนะ เห็นเรายากเลยอยากได้" แค่นี้เองหรอ เอาความรู้สึกคนมาล้อเล่นมันสนุกนักรึไง มันรู้สึกวิเศษยังใครช่วยบอกที ตอนจีบตอนคบนั่นก็ดีนี่ก็ดี พอเวลาผ่านไปบอกคนที่ไม่ใช่ต่อให้ดีต่อให้พยายามแค่ไหนก็ไม่ใช่อยู่ดี แล้วที่ผ่านมาคืออะไร เราแต่เล่นๆแต่เราดันรักเค้าสะจนหมดใจ แม้ความสัมพันจะจบไปแล้วคิดว่าทำใจได้แล้วแต่ทำไมสมองมันคิดถึงเรื่องเก่าๆวนมาเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่าอีก พอใครเข้าหาก็รู้สึกต่อต้าน  อยากสลัดความรู้สึกบ้าๆนี้ออกไป อยากใช้ชีวิตแบบปกติแบบเดินเหมือนตอนที่ยังไม่มีเค้าผ่านเข้ามา จะทำไงดี