ยามเมื่อหมดรักก้นฝันสะดุด
ใจแทบทรุดเข่าอ่อนนอนผวา
เคยร่วมเรียงเคียงคู่อยู่กันมา
ไหนใครว่าจะรักกันทุกวันมี  

มันเสียเซลฟ์เสียศูนย์เจ็บสุดสุด
อยากจะมุดแผ่นดินสิ้นใจหนี
ร่างซูบผอมตรอมตรมขมชีวี
ถูกเททิ้งแบบนี้มันเจ็บลึก

ยอมรับกับความจริงสิ่งที่เกิด
ช่างมันเถิดแตะเบรคสะดุดกึก
ที่ผ่านมาไร้คุณค่าควรให้นึก
มันเสียความรู้สึกจริงจริงนะ

เวลาเปลี่ยนใจคนนั้นก็เปลี่ยน
หวานจนเลี่ยนยามรักหลงเชียวล่ะ
เช้าจรดเย็นออดอ้อนเทียวจ๋าจ้ะ
ยามชังผละผลักไสไม่แลมอง

                   ♡♡♡