ตอนนั้นที่เป็นแม่มีลูกเอง ชีวิตลำบากมาก อยู่บ้านเลี้ยงลูกคนเดียวต้องทำทุกอย่าง ซักผ้า ทำกับข้าว ดูแลบ้าน เลี้ยงลูก เพราะสามีต้องไปทำงานนอกบ้าน ลูกก็เลี้ยงยาก นอนยากกล่อมเท่าไรก็ไม่ยอมหลับ ทำให้เกลียดเด็กไปเลย ตอนนี้มีหลานแล้วเราน่าจะทำยังไงดี ระหว่าง
1. ปล่อยให้ลูกเลี้ยงหลานคนเดียว จะได้รู้ถึงความลำบากของแม่บ้าง
2. ช่วยเลี้ยงหลานด้วยความเห็นใจเพราะรู้ซึ้งดีถึงความลำบากของเราในวันนั้น

หรือมีความเห็นอื่นๆแนะนำอีกบ้างไหมคะ