ขอถามชาวพุทธค่ะ ว่าพระสงฆ์ กับสมมติพระ หรือ สมมติสงฆ์ ต่างกันไหมคะ ?
แล้วถ้าท่านเป็นเพียงสมมติพระหรือสมมติสงฆ์ แบบที่ท่านนักปราชญ์ (ฝ่ายขวาจัด-ซ้ายจัด) อนุมานเรียกใช้ แต่ท่านพาญาติโยม สวดมนต์ ปฏิบัติธรรม สอนให้ละความชั่ว ตั้งมั่นในความดี ให้รู้จักสมาทานรักษาศีล ๕ และศีล ๘ ตามโอกาส นำคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาเผยเเผ่ สอนให้รักกัน สามัคคีกัน มีความกตัญญูต่อสถาบัน ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ สถาบันครอบครัว เวลามีงานแต่งงาน,ขึ้นบ้านใหม่,ทำบุญในวาระต่างๆ หรือเเม้เเต่งานศพ ก็นิมนต์เชิญท่านมาสวด มาสาธยายพระพุทธมนต์ มาเทศน์ แล้วเราก็ถวาย ข้าวน้ำ ปัจจัย จากนั้นก็กรวดน้ำ อุทิศส่วนกุศล แบบนี้ เราก็ทำกันมาเเต่ครั้ง ปู่ ย่า ตา ยาย นี่เราก็ทำตามที่บรรพบุรุษของเราพาพวกเราทำกันมา แล้วอยู่มาวันหนึ่ง เราเกิดมีอคติ กับพระรูปใดรูปหนึ่ง วัดใดวัดหนึ่ง หรือบางครั้งพระรูปนั้น-วัดนั้นประพฤติไม่สมควร จนเราหมดศรัทธา แล้วพาลเลิกทำบุญ เลิกนับถือพุทธศาสนาก็มีพาลคิดเเบบคนโลกเเคบว่าศาสนาเป็นเรื่องเเต่งขึ้น (เลิกทำตามที่บรรพบุรุษเคยทำมา) แล้วถ้าวันหนึ่ง คนส่วนใหญ่พากันคิดเเบบนี้ จนไม่มีคนที่จะบวชพระ วัดส่วนใหญ่กลายเป็นวัดร้าง (เเม้ตอนนี้ก็น้อยมาก วัดบ้านหนูมีพระเเค่ 3 รูป อายุมากด้วย หลวงปู่เจ้าอาวาส 88 แล้ว) จนต่อไปทางราชการส่งหน่วยงานมาดูแล มาเก็บเงินในตู้บริจาคที่คนมาหยอดรวบรวมส่งเข้ารัฐบาล ซึ่งคนมาวัดก็มาเสพเเต่เพียงวัตถุ มาไหว้พระพุทธรูป มาดูความสวยงามของวัด มาหามุมเล่นโทรศัพท์ ไม่รู้จักหลักธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะไม่มีพระสงฆ์ที่จะสอนแล้ว "เลิกโลกสวยที่ว่าเด็กยุคใหม่จะอ่านธรรมะ" เพราะมันไม่มีทางอ่านแน่นอน แล้วเงินที่เอาไปจากตู้บริจาคก็ต้องนำเข้าภาครัฐ ซึ่งก็รู้ๆกันอยู่ว่า การทุจริตต้องมีเเน่นอน (เยอะมากด้วย) เเล้วเราจะเเน่ใจได้อย่างไรว่า คนธรรมดาๆที่ทางภาครัฐส่งมาเเทนที่พระสงฆ์ หรือมรรคนายกที่พระสงฆ์ท่านไว้ใจให้ทำหน้าที่ จะดีกว่าพระสงฆ์ ที่อย่างน้อยท่านก็สวตมนต์บูชาพระพุทธเจ้า ปฏิบัติทำกิจของสงฆ์ เรียนธรรมะ ที่เป็นแบบปริยัติหรือปฏิบัติ บ้าง หนูเชื่อว่าหิริโอตตัปปะ ยังไงพระก็มีมากกว่าโยมแน่ และถ้าเรายังพากันด่าพระสงฆ์ตามอคติที่เราทำๆกันอยู่นี้ แบบนี้เราจะพูดได้เต็มปากไหม ว่า "เราไม่ใช่หนึ่งในผู้ทำลายพระพุทธศาสนา"
พระ กับ สมมติพระ ต่างกันไหมคะ?
แล้วถ้าท่านเป็นเพียงสมมติพระหรือสมมติสงฆ์ แบบที่ท่านนักปราชญ์ (ฝ่ายขวาจัด-ซ้ายจัด) อนุมานเรียกใช้ แต่ท่านพาญาติโยม สวดมนต์ ปฏิบัติธรรม สอนให้ละความชั่ว ตั้งมั่นในความดี ให้รู้จักสมาทานรักษาศีล ๕ และศีล ๘ ตามโอกาส นำคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาเผยเเผ่ สอนให้รักกัน สามัคคีกัน มีความกตัญญูต่อสถาบัน ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ สถาบันครอบครัว เวลามีงานแต่งงาน,ขึ้นบ้านใหม่,ทำบุญในวาระต่างๆ หรือเเม้เเต่งานศพ ก็นิมนต์เชิญท่านมาสวด มาสาธยายพระพุทธมนต์ มาเทศน์ แล้วเราก็ถวาย ข้าวน้ำ ปัจจัย จากนั้นก็กรวดน้ำ อุทิศส่วนกุศล แบบนี้ เราก็ทำกันมาเเต่ครั้ง ปู่ ย่า ตา ยาย นี่เราก็ทำตามที่บรรพบุรุษของเราพาพวกเราทำกันมา แล้วอยู่มาวันหนึ่ง เราเกิดมีอคติ กับพระรูปใดรูปหนึ่ง วัดใดวัดหนึ่ง หรือบางครั้งพระรูปนั้น-วัดนั้นประพฤติไม่สมควร จนเราหมดศรัทธา แล้วพาลเลิกทำบุญ เลิกนับถือพุทธศาสนาก็มีพาลคิดเเบบคนโลกเเคบว่าศาสนาเป็นเรื่องเเต่งขึ้น (เลิกทำตามที่บรรพบุรุษเคยทำมา) แล้วถ้าวันหนึ่ง คนส่วนใหญ่พากันคิดเเบบนี้ จนไม่มีคนที่จะบวชพระ วัดส่วนใหญ่กลายเป็นวัดร้าง (เเม้ตอนนี้ก็น้อยมาก วัดบ้านหนูมีพระเเค่ 3 รูป อายุมากด้วย หลวงปู่เจ้าอาวาส 88 แล้ว) จนต่อไปทางราชการส่งหน่วยงานมาดูแล มาเก็บเงินในตู้บริจาคที่คนมาหยอดรวบรวมส่งเข้ารัฐบาล ซึ่งคนมาวัดก็มาเสพเเต่เพียงวัตถุ มาไหว้พระพุทธรูป มาดูความสวยงามของวัด มาหามุมเล่นโทรศัพท์ ไม่รู้จักหลักธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะไม่มีพระสงฆ์ที่จะสอนแล้ว "เลิกโลกสวยที่ว่าเด็กยุคใหม่จะอ่านธรรมะ" เพราะมันไม่มีทางอ่านแน่นอน แล้วเงินที่เอาไปจากตู้บริจาคก็ต้องนำเข้าภาครัฐ ซึ่งก็รู้ๆกันอยู่ว่า การทุจริตต้องมีเเน่นอน (เยอะมากด้วย) เเล้วเราจะเเน่ใจได้อย่างไรว่า คนธรรมดาๆที่ทางภาครัฐส่งมาเเทนที่พระสงฆ์ หรือมรรคนายกที่พระสงฆ์ท่านไว้ใจให้ทำหน้าที่ จะดีกว่าพระสงฆ์ ที่อย่างน้อยท่านก็สวตมนต์บูชาพระพุทธเจ้า ปฏิบัติทำกิจของสงฆ์ เรียนธรรมะ ที่เป็นแบบปริยัติหรือปฏิบัติ บ้าง หนูเชื่อว่าหิริโอตตัปปะ ยังไงพระก็มีมากกว่าโยมแน่ และถ้าเรายังพากันด่าพระสงฆ์ตามอคติที่เราทำๆกันอยู่นี้ แบบนี้เราจะพูดได้เต็มปากไหม ว่า "เราไม่ใช่หนึ่งในผู้ทำลายพระพุทธศาสนา"