ชื่อปริ้นมีพี่ชายชื่อปาม เราอยุ่ม.5 ห่างกับพี่ปาม3ปี
พ่อเเม่เราอยู่ต่างประเทศนานๆทีกลับที


--- หน้ารร.  

พี่ปาม: เท้าหายเจ็บยัง
ปริ้น: ยังเจ็บอยู่
พี่ปาม: เดินดีๆ นะ
ปริ้น: เออไปและ ขับรถดีๆละ

ลงรถด้วยขากระเผก เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เราเป็นตัวเเทนถือพานเเละเหน็บมันกินเท้าวางเท้าไม่ได้ล้มตึ้งพานกระจายเท้าพลิก


-- ขึ้นห้อง--

บีม: เดินดีๆ
ปริ้น: กูเจ็บห้องเรียนอยู่โครตลึก

เราเดินไปชนผู้ชายคนนึงล้มซ้ำสองอีกอย่างซวยเราลุกขึ้นละมองหน้าเออพี่ม.6 เคยเห็นหน้า แทนว่า พี่จอม

พี่จอม: โทษๆเจ็บป่าว
ปริ้น: ไม่ค่อย
พี่จอม: เดินไหวมั้ย ให้เดินไปส่งป่าว
ปริ้น: ไม่เป็นไร เดินเองได้

เราก็เดินตามบีมไปละก็เข้าเรียนพอเลิกเรียนเราเดินไปหาพี่ปามเห็นมันนั่งคุยกับคนพี่จอม

ปาม: น้องกูมาละ
พี่จอม: น้องพี่อ่อ ไม่เห็นรู้
ปาม: เออ
พี่จอม: หน้าตาเอาเรื่องดี