การรุกพระอริยะบุคคลด้วยปรืยัติมีมาตั้งแต่พุทธกาล แม้สมัยศาสนาพระกัสสปะพุทธเจ้าก็มีนักธรรมที่อาศัยความเป็นพหูสูตร
ของตนทำลายศาสนาพระกัสสปพุทธเจ้าจนอันตธาน เรียกว่า ปากเก่ง ปากกล้ามาก จนคนที่รู้ธรรมแท้ๆเถียงสู้ไม่ได้
พอตายไป ก็ไปเกิดเป็นปลาสีทอง มีปากเหม็น ตายจากปลาก็จะไปเกิดในนรกอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า

มาถึงกรณีของพระสารีบุตรก็เหมือนกัน ถูกรุกรานจาก คัดค้าน จากพวกนักธรรมจานลาย
ที่น่าตำหนิติเตียนคือ ท่านที่เป็นอริยะบุคคลก็ไม่มีใครกล้ารับรองความถูกต้องของธรรมพระสารีบุตรเช่นกัน
เรื่องนี้ร้อนถึงพระผู้มีพระภาคเจ้ามาตัดสิน

มาถึงยุคปัจจุบัน คนที่อ้างตัวเองว่าบรรลุธรรม แต่ไม่เห็นธรรม รับรองธรรมตามที่อริยบุคคลได้กล่าวไว้
ไปเออออห่อหมกกับธรรมของปุถุชน คุณควรหันมาพิจารณาตัวเองว่าได้บรรลุธรรมจริง ๆ หรือไม่
ปุถุชนไม่น่าติเตียนเท่าอริยะเพราะเขารู้ธรรมแค่ในตำรา

ปฏิจจสมุปบาทเห็นหรือไม่ สังโยชน์สิ้นไปเท่าไหร่รู้หรือไม่ ?
ถ้ายังควรจะพิจารณาทบทวนตัวเอง  มิใช่ว่าสักแต่ว่าบอกว่า บรรลุๆ ธรรมอันรู้ยิ่งไม่รู้อะไรต่างจากปุถุชนเลย

นิโรธสูตร
http://84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=22&A=4466&Z=4543