สวัสดีค่ะ วันนี้หนูก็มีเรื่องมาปรึกษาอ่ะนะคะคือว่าหนูเนี่ยแอบชอบคนๆนึงมาได้2ปีกว่าๆ แต่เขาเกลียดหนูมากเกลียดถึงขั้นเวลาเดินสวนทางกันอ่ะค่ะเขาจะแอบหลบเข้าไปอีกห้องนึง เพื่อหลบหน้าหนู ซึ่งโดยส่วนตัวก็ชินแล้วที่เขาทำแบบนี้เพราะมันไม่ไช่ครั้งแรกแต่ก็เจ็บทุกครั้งที่เขาทำ แต่ก็ไม่ได้แสดงอารมณ์ออกมา ที่เขาเกลียดเราเนี่ยก็เพราะว่าอีกส่วนนึงก็เกิดจากมีคนมาใส่ร้ายเราว่าเราไปบอกคนอื่นว่าเราเป็นแฟนพี่เขาแต่เราไม่เคยพูดเลยไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลย ส่วนอีกส่วนนึงก็มาจากตัวเราเอง เราเป็นคนใจร้อนและปากหมามาก เวลาที่พี่เขาด่ามาหนูก็จะสวนกลับแบบไม่ยั้ง เพราะหนูเป็นคนพูดไม่ค่อยคิดอะไรอยู่แล้วซึ่งอันนี้ก็ยอมรับผิด พี่เขาเกลียดหนูจนขึ้นสมอง ด่าหนูต่างๆนาๆ ชอบเอาหนูไปล้อ อาจเป็นเพราะหนูไม่สวยด้วยมั้งคะ 5555 แต่เขาเคยบอกกับหนูนะคะว่า "ถึงสวยอ่ะนะกูก็ไม่ชอบหรอกเพราะนิสัย ๆของไง!" เป็นประโยคที่เราได้ยินแล้วเจ็บมากเลยค่ะ แต่ตอนนั้นก็พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ เขาเกือบต่อยเราหลายครั้งแล้วล่ะค่ะ ถ้าไม่ติดว่าเราเป็นผู้หญิงเขาคงทำไปแล้ว ก่อนหน้าที่เราจะชอบเขา เขากับเราพูดดีกันมากค่ะ เขาไม่เคยแสดงพฤติกรรมแย่ๆกับเรา กลับบ้านด้วยกันบ่อย แต่มันผิดที่เราด้วยแหละ ที่บอกเขาเร็วเกินไป ทำให้เขามองเราไม่ดี เราทักไปเขาก็อ่านนะคะ แต่ไม่เคยตอบ ด้วยความอยากคุย เราก็เลยปลอมเฟสไปคุยกับเขา แต่โดนเขาจับได้ เพราะมีเพื่อนสนิทเราไปบอก เรารู้ว่าเพื่อนคนนั้นคือใคร แต่ก็ไม่อยากจะเอาเรื่อง เพราะเพื่อนก็คือเพื่อน เราถือว่านั่นเป็นบทเรียนที่สำคัญสำหรับเรามากและไม่คิดที่จะกลับไปทำอีก เขาเคยโพสด่าเราว่าตอแห*นู่นนี่นั่น เราก็เลยไม่ยุ่งกับเขา ไม่มองไม่เดินผ่าน แต่ยังรักอยู่นะคะ แต่พี่เขาเวลาเราไม่สนใจก็ชอบมาด่าๆๆๆ ซึ่งมันทำให้เราแปลกใจว่าเราอยู่เฉยๆแล้วนะ เขายังต้องการอะไรอีก เขามีคนที่ชอบแล้วค่ะ ชอบมา7-8 ปี สงสัยคงเป็นรักแรกมั้งคะ แต่เขาเจ้าชู้มาก มีผู้หญิงเพียบ แต่คนที่เขาจริงจังสุดก็น่าจะเป็นคนที่เขาชอบค่ะ เราชอบเขามาจนถึงวันที่เรากับเขาต้องแยกจากกันจริงๆ ก็คือวันปัจฉิมพี่ม.3
เราเสียใจมาก ร้องให้ต่างๆนาๆ แต่เพื่อนก็ชวนเราไปซื้อของขวัญให้พี่เขา เราไปซื้อแผ่นไม้มาค่ะ แล้วก็เอาปากกาเมจิก เขียนคำอวยพรลงไป แต่ไม่ได้เขียนบอกรักนะคะ เพราะไม่เขียนน่าจะดีกว่า ตอนจะเอาของไปให้ก็หาเขาไม่เจอค่ะ ก็รออยู่สักพักเขาก็เดินมา ตอนนั้นเราไม่กล้าให้ ก็เลยเดินออกมา เพื่อนเราก็เดินไปถามว่า'พี่A(นามแฝงนะคะ)รับของขวัญB(นามแฝงนะคะ)มั้ย" เขาก็ตอบกลับมาว่า "ไม่รับ" เพื่อนเราก็ตอบกลับไปว่า "ใจร้าย ไม่รับของน้อง"
พี่เขาก็ตอบกลับมาว่า"อืม รับก็รับ" เพื่อนก็เลยหันมาเรียกเรา บอกให้เดินมา พี่เขารับ เราก็เลยเดินไป ยื่นให้พี่เขา พี่เขาก็เดินหนี เราเลยแบบเจ็บจี๊ดๆ แต่ก็ข่มใจไว้ แต่มีเพื่อนเราอีกคนนึง บอกเราว่า"เอามาเดี๋ยวกูเอาไปให้" เราก็เลยให้ไป มันก็เอาไปให้ค่ะ ตอนแรกพี่เขาก็บอกว่า ไม่เอาๆ แต่มีเพื่อนพี่เขาคนนึง บอกให้รับไปเหอะ สงสารน้อง เขาก็เลยเอาไป เราก็โล่งใจ ตอนแรกพี่เขาก็คือของขวัญเราอยู่นะคะ แต่อีกสักพัก มันก็หายไป เราเคยคิดในใจว่า 'เอาไปทิ้งแล้วหรอ ใจร้ายเกินไปรึเปล่า?' ตอนนั้นใจแป๋วแล้วค่ะ ก็เลยนั่งรภสองแถวกลับบ้านทันทีเลย ไม่อยากเจอหน้าเขาแล้ว ผ่านไป2วัน เพื่อนเราก็มาบอกเราว่า
"พี่Aฝากมาบอกถ้าไปกระโดดตึก7ชั้นไม่ตายแกจะเลิกเกลียด" เราเจ็บมาก เหมือนเขาอยากให้เราไปตายซะอย่างนั้น เราท้อกลุ้มใจมาก ทำยังไงก็เลิกรักเขาไม่ได้ พยายามขอโทษแล้วเขาก็ไม่ให้อภัย กลุ้มใจมาก ไม่รู้จะทำยังไง ใครพอมีวิธีไหนแนะนำบ้างคะ