ผมเป็นโยเกิร์ตเลิฟเวอร์ ที่เกลียดการทำโยเกิร์ต ... และ ผมก็รู้สึกกับความรักแบบนั้น

ผมชอบทานโยเกิร์ตมากเลยครับ และ ผมก็ชอบทำมันกินเอง ด้วยเหตุผลง่ายๆ คือ ผมกินเยอะ ชอบเอามาราดผลไม้บ้าง ปั่นใส่โน้นใส่นี่บ้าง ซื้อเอามันก็แพง แถมน้อยอีก รสชาติก็ไม่ถูกปาก ผมจึงมักจะทำกินเองในวันเสาร์อาทิตย์ ทำทีนึงก็ 4 ลิตร กินไปได้  2 -3 สัปดาห์


คุณรู้ไหมว่าตอนไหนที่ผมเกลียดการทำโยเกิร์ตที่สุด
จริงๆแล้วมีหลายตอนที่ผมเกลียด ...

อย่างแรกเลยที่ผมเกลียดรู้ไหมครับว่าคืออะไร (ถึงผมจะผ่านขั้นตอนนั้นไปแล้ว ผมก็ยังรู้สึกเกลียดมันอยู่ดี)
เพราะกว่าผมจะรู้ว่าหัวเชื้อที่ดีๆ ยี่ห้อไหนที่เอามาใช้แล้วได้โยเกิร์ตหม้อใหญ่ที่ผมชอบรสชาติ ... ความรักก็เช่นกัน
นั่นคือขั้นตอนแรก ... ผมลองหลายถ้วย หลายยี่ห้อ หมดนมไปหลายลิตร เททิ้งไปหลายหม้อ

ขั้นตอนต่อมาก็คือการอุ่นนมให้อุ่นจัด ถ้านมไม่อุ่นพอ เชื้อจุลลินทรีย์ที่ไม่ดีที่ติดมากับน้ำนมดิบจะไม่ตาย โยเกิร์ตจะเสียทันที แน่นอนว่า ผมเสียนมไปหลายลิตรในขั้นตอนนี้ เพราะผมใจร้อนเกินไป ... ความรักก็เช่นกัน

เมื่ออุ่นจัดพอแล้ว ก็ต้องรอให้นมเย็นอีก ผมเคยที่จะไม่รอให้นมเย็น รีบเอาเชื้อโยเกิร์ตใส่ลงไป แน่นอนว่า เชื้อโยเกิร์ตถ้วยน้อยนั้น โดนความร้อนตายเรียบ เช้ามานมหม้อนั้นก็เปฺ็นเพียงนมจืดๆ ... ความรักก็เช่นกัน

ส่วนที่เหมือนความรักที่สุดคือ ผมสามารถเติมน้ำตาลลงไปตอนไหนก็ได้ ไม่ว่าจะตอนนมเย็น ตอนนมอุ่นจัดๆ หรือ ตอนนมเย็นลง หรือ แม้แต่ตอนที่ใส่หัวเชื้อลงไปแล้ว ...

... แต่ตอนที่ผมพบว่าดีที่สุดสำหรับการใส่น้ำตาลก็คือ ใส่ไปตั้งแต่ตอนแรกสุดเลย เพราะผมจะได้แน่ใจว่า ผมจะ "ไม่ลืมใส่น้ำตาล" ... ความรักก็เช่นกัน

เพราะถ้าไม่มีน้ำตาล ... ต่อให้เชื้อโยเกิร์ตที่วิเศษ ที่ดีแค่ไหน ก็ตายเรียบ เพราะไม่มีอาหาร ... และ เหมือนเคย ความรักมันก็เป็นอย่างนั้น

การทำโยเกิร์ตเหมือนความรัก ไม่เหมือนทอดไข่เจียว คือ มันใช้เวลา กว่าจะเป็นโยเกิร์ตขึ้นมาสักหม้อหนึ่ง
การทำโยเกิร์ตเหมือนความรัก ที่ขี้อาย เปิดไฟสว่างๆไม่ได้ ต้องใช้ความมืด

ความรัก ...
... ความรักมันก็เหมือนกับทุกๆอย่างในโลก เกิดขึ้น คงอยู่(กับเราสักพักหนึ่ง) แล้วก็จากเราไป แต่ หน้าที่ และ ความรับผิดชอบ ต่อ “ผล” ของความรักนั้นต่างหากที่คงอยู่ และ ต้องรักษาไว้เท่าที่ยังมีลมหายใจ และ เท่าที่หัวใจยังเต้นอยู่

... คืนนี้ผมก็ทำโยเกิร์ตอีกครั้ง
... ผมหัวเราะ(ในใจ)กับตัวเองว่า นิสัยผมนี่ไม่เหมาะกับการทำโยเกิร์ตเอาเสียเลย แต่ผมก็ชอบมันอย่างเอาเป็นเอาตาย ... ความรักก็เช่นกัน ยิ้ม

พ่อน้องเฟิร์นและน้องภัทร
บันทึกจากก้นครัว
12 พฤษภาคม พ.ศ. 2561
http://adhd.nongferndaddy.com/adhd/
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่