เราเป็นคนหนึ่งที่เอ๋อ และ เด๋อบ่อยมาก ยิ่งเรื่องการใช้ชีวิต และ การเปลี่ยนแปลงกับสิ่งใหม่ๆ บางครั้งรู้สึกว่าสมองหยุดทำงานไปชั่วขณะ คิดอะไรไม่ออก โล่ง หรือ ลืมสิ่งต่างๆไปเลย เหมือนมีความตื่นเต้น กลัว กดดัน ผสมกันอยู่ในตัว เราไม่ชอบความเด๋อของตัวเองมากๆ บางครั้งเด๋อจนทำอะไรตลกๆ น่าอายลงไป พอกลับมามีสติ เราแทบอยากเอาหน้าแทรกแผ่นดิน พยายามคีพลุคให้ดูมีภูมิ สุดท้ายโป๊ะแตก คนเขารู้หมดเลยว่าอีนี่เอ๋อ

ล่าสุดเมื่อวันที่ 28 เมษายน เราไปรายงานตัวเรื่องเข้ามหาลัย ความเด๋อของเราก็ก่อตัวขึ้นโดนการหยุดเดินและตะโกนหาโทรศัพท์ เพราะคิดว่าตัวเองทำหายว่า ชห.โทรศัพท์หายไปไหนวะ แล้วก็ก้มหน้าก้มตาหาพร้อมกับสายตานับ 20 คู่ที่มองมาทางเรา จนสักพักสติเราเริ่มกลับมา ก้มมองมือตัวเองที่กำลังกำโทรศัพท์อยู่ในมือ โอโห ยืนหาเกือบ 5 นาที ที่ไหนได้กำอยู่ในมือตั้งนาน แล้วคนอื่นเขาเห็นหมด หน้าแตกมาก ตอนนั้นอยากกลับบ้านสุดๆ ตอนแรกคิดว่าจะเดินเข้ามอสวยๆ สุดท้ายปล่อยเอ๋อไปตามระเบียบ

ปล. มีใครเคยทำเรื่องเด๋อๆ อยากแชร์ประสบการณ์ของตัวเองไหมคะ เราอยากอ่านมาก เวลาเผลอทำตัวเด๋อๆจะได้รู้ว่าเราไม่ได้เด๋ออย่างโดดเดี่ยวอยู่คนเดียวตามลำพัง