เช่นบทบัน ที่ไม่ใช่ ร. หัน
บันดาลลงบันได        บันทึกให้ดูจงดี
รื่นเริงบันเทิงมี                เสียงบันลือสนั่นดัง
บันโดยบันโหยไห้        บันเหินไปจากรวงรัง
บันทึงถึงความหลัง         บันเดินนั่งนอนบันดล
บันกวดเอาลวดรัด          บันจวบจัดตกแต่งตน
คำบันนั้นฉงน               ระวังปนกับรอหัน

หรือการใช้ ไม้ม้วน
ผู้ใหญ่หาผ้าใหม่        ให้สะใภ้ใช้คล้องคอ
ใฝ่ใจเอาใส่ห่อ        มิหลงใหลใครขอดู
จะใคร่ลงเรือใบ        ดูน้ำใสและปลาปู
สิ่งใดอยู่ในตู้              มิใช่อยู่ใต้ตั่งเตียง
บ้าใบ้ถือใยบัว              หูตามัวมาใกล้เคียง
เล่าท่องอย่าละเลี่ยง     ยี่สิบม้วนจำจงดี

หรือบท ที่ ออกเสียง ซ
ทรวดทรงทราบทรามทราย    ทรุดโทรมหมายนกอินทรี
มัทรีอินทรีย์มี                         เทริดนนทรีพุทราเทรา
ทรวงไทรทรัพย์แทรกวัด    โทมนัสฉะเชิงเทรา
ทอรอเหล่านี้เรา                ออกสำเนียงเป็นเสียงซอ