**
กานทกะโลง ** ตอน..
อาถรรพณ์หิมพานต์ ( ๑ )
๐ อุโมงค์ปีแสง สำแดงอิทธิฤทธิ์
ย้อนเวลาผิด ติดในตำนาน
ข้าหลงอุโมงค์ สุดโต่งพิสดาร
บาดเจ็บทรมาน พาลสลบข้ามคืน
๐ ไม่อยากจะเชื่อ เหลือที่จะกล่าว
นี่มันกลางหาว ดาราดาษดื่น
ยะเยือกหิมะ ประโปรยชุ่มชื้น
ฉับพลันป่าฟื้น คืนสู่สวัสดิ์ไสว
๐ พรึบพรับพรึบพรับ นานัปการ
เชิงเขาหิมพานต์ หรือนี่กระไร?
กรุ่นบุปผาแก้ว แพร้วทึบพงไพร
นกนั่นตัวใหญ่ โผพรับพรึบพลิ้ว
๐ รู้สึกเสียวปลาบ ดั่งอาบน้ำยา
ฟอร์มาลินซ่า ซึมซาบวาบหวิว
แสบสันสุดขีด !! เหมือนมีดแทงคิ้ว
ช่วงล่างข้าตะคริว ผิวกลายขนนก !
๐ ขยี้ตาสิบครั้ง ภาพยังไม่หาย
หูเหอตาลาย ใครล้อเล่นตลก
ประสาทหมุนติ้ว รึนิวเคลียร์นรก
ที่ข้าพลาดตก ลงในอุโมงค์
๐ ระหว่างทางออก เชื่อมนอก-ในเข้า
อาจอดีตเอา ปัจจุบันเชื่อมโยง
ไกลสิบปีแสง จำแลงจรรโลง
ไม่ใช่ริมโขง นี่ริมคงคา !
๐ อุษาอารัญ สวรรค์ไสว
หงส์หยกตัวใหญ่ หนีใครเล่าหนา
เร็วสุดชีวิต สุดขีดพรรณนา
จนไหวพฤกษา ราวพายุเยือน
๐ ช่วงบนเป็นยักษ์ หลักเอวเหลืองอาบ
ปีกคู่ขนาบ ฉาบแดงเหลืองเผื่อน
ช่วงล่างเหมือนนก อกโอษฐ์แย้มเยื้อน
กรงเล็บขยับเขยื้อน เหมือนอสูรปักษา !!
** ** ** ** ** ** ** ** ** ** **
๐ เมรัยรัญจวนจิตตะสุริยะรพา คิมหันต์หล้า
ระเมียรแย้ม
โอภาสอัมพรซ้อนศิลปะรสแซม รุ้งรวีแวม
ประกายวาว
ขับเคลื่อนความงามคลุมนิรมิตะพะพราว เพชรรัตน์ร้าว
สะเทือนภา
เหลี่ยมภูรุ้งแพรวจิตระระดะระดา หลากแมลงมา
พนอมนี้
น้ำตาเมฆินทร์รินระอุอุระธุลี กาลจักรศรี
กษัยกูล
นาครเร้นลับยักษศกยะอสูร ภพสวรรค์พู้น
ประพาสสณฑ์
ใฝ่ดำรงศักดิ์เฟื่องภคกิรติกล ดั้นวลาห์ด้น
ลุดงลาญ
บรรพตบุพเพสันตะสิริพิสดาร การะเกดมาร
มเหยงค์
สบเนตรนวลเสพนันทอสุระพะวง อวลสวาทองค์
ยุพาพิน
ทุมบานแท่นบัวทิพยะอริยะศิลป์ สารภาพจิน-
ต รัญจวน
อ่อนไท้เทียมเกสรบุษปะนยะยวน เฉกภิรมย์ชวน
ฉลองชม
ผิวพรรณผุดผาดเพี้ยงดรกะศิวะธม สวยอุฬารสม
โฉลกเคียง
เยี่ยมแม้นยักษ์-มารียลรติเผดียง เสาวภาคย์เพี้ยง
สะพรึบพร้อม
มารยาเมรีกัลยะตรละหลอม นุชนารถน้อม
ฤทัยทัก...
๒๑/๐๔/๖๑
** กานทกะโลง ** ตอน.. อาถรรพณ์หิมพานต์ ( ๑ )
๐ อุโมงค์ปีแสง สำแดงอิทธิฤทธิ์
ย้อนเวลาผิด ติดในตำนาน
ข้าหลงอุโมงค์ สุดโต่งพิสดาร
บาดเจ็บทรมาน พาลสลบข้ามคืน
๐ ไม่อยากจะเชื่อ เหลือที่จะกล่าว
นี่มันกลางหาว ดาราดาษดื่น
ยะเยือกหิมะ ประโปรยชุ่มชื้น
ฉับพลันป่าฟื้น คืนสู่สวัสดิ์ไสว
๐ พรึบพรับพรึบพรับ นานัปการ
เชิงเขาหิมพานต์ หรือนี่กระไร?
กรุ่นบุปผาแก้ว แพร้วทึบพงไพร
นกนั่นตัวใหญ่ โผพรับพรึบพลิ้ว
๐ รู้สึกเสียวปลาบ ดั่งอาบน้ำยา
ฟอร์มาลินซ่า ซึมซาบวาบหวิว
แสบสันสุดขีด !! เหมือนมีดแทงคิ้ว
ช่วงล่างข้าตะคริว ผิวกลายขนนก !
๐ ขยี้ตาสิบครั้ง ภาพยังไม่หาย
หูเหอตาลาย ใครล้อเล่นตลก
ประสาทหมุนติ้ว รึนิวเคลียร์นรก
ที่ข้าพลาดตก ลงในอุโมงค์
๐ ระหว่างทางออก เชื่อมนอก-ในเข้า
อาจอดีตเอา ปัจจุบันเชื่อมโยง
ไกลสิบปีแสง จำแลงจรรโลง
ไม่ใช่ริมโขง นี่ริมคงคา !
๐ อุษาอารัญ สวรรค์ไสว
หงส์หยกตัวใหญ่ หนีใครเล่าหนา
เร็วสุดชีวิต สุดขีดพรรณนา
จนไหวพฤกษา ราวพายุเยือน
๐ ช่วงบนเป็นยักษ์ หลักเอวเหลืองอาบ
ปีกคู่ขนาบ ฉาบแดงเหลืองเผื่อน
ช่วงล่างเหมือนนก อกโอษฐ์แย้มเยื้อน
กรงเล็บขยับเขยื้อน เหมือนอสูรปักษา !!
** ** ** ** ** ** ** ** ** ** **
๐ เมรัยรัญจวนจิตตะสุริยะรพา คิมหันต์หล้า
ระเมียรแย้ม
โอภาสอัมพรซ้อนศิลปะรสแซม รุ้งรวีแวม
ประกายวาว
ขับเคลื่อนความงามคลุมนิรมิตะพะพราว เพชรรัตน์ร้าว
สะเทือนภา
เหลี่ยมภูรุ้งแพรวจิตระระดะระดา หลากแมลงมา
พนอมนี้
น้ำตาเมฆินทร์รินระอุอุระธุลี กาลจักรศรี
กษัยกูล
นาครเร้นลับยักษศกยะอสูร ภพสวรรค์พู้น
ประพาสสณฑ์
ใฝ่ดำรงศักดิ์เฟื่องภคกิรติกล ดั้นวลาห์ด้น
ลุดงลาญ
บรรพตบุพเพสันตะสิริพิสดาร การะเกดมาร
มเหยงค์
สบเนตรนวลเสพนันทอสุระพะวง อวลสวาทองค์
ยุพาพิน
ทุมบานแท่นบัวทิพยะอริยะศิลป์ สารภาพจิน-
ต รัญจวน
อ่อนไท้เทียมเกสรบุษปะนยะยวน เฉกภิรมย์ชวน
ฉลองชม
ผิวพรรณผุดผาดเพี้ยงดรกะศิวะธม สวยอุฬารสม
โฉลกเคียง
เยี่ยมแม้นยักษ์-มารียลรติเผดียง เสาวภาคย์เพี้ยง
สะพรึบพร้อม
มารยาเมรีกัลยะตรละหลอม นุชนารถน้อม
ฤทัยทัก...
๒๑/๐๔/๖๑