สวัสดีครับ(ถอนหายใจยาวๆแค่คิดว่าตัวเองนึกถึงมันก็ทำให้รู้สึกเคว้งคว้างอย่างบอกไม่ถูก)
มาเข้าเรื่องเลยนะครับ อ่อก่อนหน้านี้ผมขอบอกอะไรก่อนนะว่า .. ผมแค่อยากระบาย เอาไว้นั่งอ่านคนเดียวก็ได้ อยากให้คนอื่นมาด่าผมก็ได้ เพราะในวันนี้ผมรู้สึกผิดมากๆ ผ่านมา 3 ปี จะ 4 ปี แล้ว
ตามหัวข้อเลยครับ"ทำไมไม่คิดดีๆ" ทุกคนคงเคยได้ฟังเพลงนี้มาแล้วบ้าง แล้วใครบ้าง..ที่ได้ฟังเพลงนี้เพราะคนที่คุณทิ้งขว้างเขา ส่งมาให้ฟัง ??
ผมเองเป็นคนนึงที่ได้ฟังเพลงนี้เพราะ ผญ.คนนึง ที่ ดีกับผม ให้ทุกอย่างได้กับผม ใส่ใจผมได้ทุกอย่าง ทำทุกอย่างเพื่อ..คนอย่างผม
วันนึงผมติดเกม ติดเพื่อน ผมเลยให้เหตุผลกับเขาว่า "บ้านเราไม่โอเค บ้านเรายังไม่อยากให้คบใคร .. " สุดยอดไหมครับความเ..ยของผม แต่สิ่งที่ผญ.คนนี้ทำให้ผม มันทำให้ผมพูดไม่ออก ...
หลังจากเลิกกันได้ไม่นานมากนัก ... เรามีโอกาสได้ไปดูอะไรด้วยกันที่ราชมังคลากีฬาสถาน คุณเชื่อไหม เขายังดีกับผมเหมือนเดิม (ตอนนั้นผมละอายใจมาก) ได้ดูอะไรด้วยกันสักพักใหญ่ๆ ได้นั่งด้วยกัน พิงหลังกัน แล้วก็มีบทสนทนาที่ตัวผมเมื่อก่อนนั้นไม่มีมทางที่จะคิดได้
ขอแทนว่า "บี๋" นะครับ
บี๋ : ทำไมไม่เคยพาเราไปหาที่บ้านเลย ..
ผม : (นั่นสิ เขาไปส่งแต่ให้ส่งหน้าบ้าน ทำไมคนอื่นเราพาไป ทำไม ทีนี้คำถามเข้ามาในหัวผมเองเยอะมาก)(ผมก็ยังไม่รุ้จะตอบยังไง)
บี๋ : ทำไมถึงพาน้องคนนั้นไปบ้าน
ผม : (จุกเลยครับ เป็นคำถามที่ในหัวผมมันตีกันมาก) (แต่ก็ตอบไปอย่างความจริง) คือวันนั้นจะไปว่ายน้ำน่ะ เลยแวะเอาของกับเพื่อนๆด้วย
เราอยู่ด้วยกันหลายชม.มากๆ แต่เป็นหลายชม ที่ผมลืมไม่ลง ได้แต่มองหน้าคนที่ผมทำร้าย แล้วก็สะอื้นในใจ จนถึงตอนกลับบ้าน .. ผมเจอร้านขนมปัง ที่บีทีเอสสีแห่งนึง ผมรีบเข้าไปซื้อเพราะกับเขาจะหิว ผมด่าตัวเองมาโดยตลอดทำไมล่ะ ตอนเขาอยู่ทำไมไม่ดูแลเขาแบบนี้ ทำไมล่ะ ทำไมไม่คิดจะออกมาดูแลเขาบ้าง เพราะก่อนหน้านี้เขาดูแลผมมาโดยตลอด
ผมรีบวิ่งไปซื้อมา ด้วยความในใจเอาวะ อย่างน้อยต้องกินแน่ เป็นของที่เขาชอบพอตัว เป็น พาย
ผม : บี๋(ตอนนั้นไม่ได้เรียกแบบนี้นะครับ เพราะไม่มีสิทอีกแล้ว) กินไหม ?? พร้อมยื่นให้
บี๋ : ไม่กินอ่ะ
เชื่อไหมครับ พายที่ผมถือมันไม่อร่อยไม่ร้อนไม่หอมอีกต่อไป ผมไม่อยากกินต่อเลยสักนิด แต่แล้วพายอันไหนกับส่งกลิ่นหอมทันทีเมื่อ
บี๋ : กินด้วยสิ
ผมยื่นให้พร้อมความดีใจแบบสุดๆ เห็นเธอกินหง่ำๆแล้วมันดีใจมากๆ หลังจากนั้นเราก็เดินกันไปเลื่อยๆจนขึ้นรถเมล์เราได้นั่งเบาะหลังสุดอ่อเรามากัน 4 คนนะครับ ผม เพื่อนผม เขา น้องข้างบ้านเขา
ผมได้นั่งข้างกับบี๋ เงียบมาก มากจริงๆทั้งรถ ผมได้แต่นั่งเกรงๆ ทุกคนเชื่อไหม ว่ามันมีเหตุการนึงเกิดขึ้น ทำำผมน้ำตาไหลตรงนั้น ตลอดทางที่นั่งรถเมล์
อยู่ๆบี๋ก็มาขอซบที่ไหล่แล้วนอนหลับตาลง เชื่อไหมครับ ผมได้แต่นั่งร้องไห้ ในใจอยากจะพูดอยากจะคุยมากมาย อยากจะบอกอยากจะขอโทษทุกๆอย่างแต่ผมก็ไม่กล้า ได้แต่นั่งเกรงๆกลัวเธอหัวตกคอยดูคอยจับ .. มันทำให้ผมได้คิดว่า นี่คือคนที่ผมทำร้ายเธอเหรอ คนที่รักผม คนที่ไม่เคยว่าผม คนที่เชื่อใจผมมาโดยตลอด ผมได้แต่นั่งซึมๆ ระยะทางที่นั่งรถนั้นไกลมากๆ แต่สำหรับผม มันเป็นช่วงเวลาที่สั้นมากๆ
พอลงจากรถเมล์ เราต่อแท็คซี่เพื่อนผมนั่งหน้า ผมนั่งริม บี๋นั่งกลาง ส่วนน้องบี๋นั่งข้างๆ ผมได้แต่นั่งพิงเบาะ ได้แต่มองเธอไปตลอดทาง ตอนลงจากแทคซี่ผมอยากจะทำอะไรสักอย่างที่ผมทำไม่ได้ อยากจะอยู่ด้วยกันก่อนก็ไม่ได้ อยากต่อเวลาอีกหน่อยก็ไม่ได้
นี่คือความทรงจำที่ผมไม่มีทางจะลืมได้ ต่อให้อยากลืมก็ทำไม่ได้
ผญ คนนึงที่ ดูแลผม เอาใจใส่ผม ให้กำลังใจ เอาใจ ไม่มีข้ออะไรมาติเขาได้เลย เป็นผญที่ ดีที่สุดที่ผมคิดว่าจะเจอ ..
ถึงวันนี้ผมจะเสียใจ จะคิดถึงเขามากแค่ไหนก็ตาม แต่ผมก็ดีใจ ที่อย่างน้อย เขาตอนนี้ก็ได้มีชีวิตที่ดี ได้เจอคนที่รักเขาจริงๆ ถ้าเขาเข้ามาอ่าน จะร็ไหมจะจำได้ไหมผมไม่รู้หลอกนะ แต่สำหรับผม จะไม่มีวันลืมเรื่องของผญ คนนี้ ท่าได้มีโอกาสผมจะทำทุกอย่างเพื่อเขาแน่นอน สุดท้ายนี้นะถ้าบี๋เข้ามาดูนะ
"เรายังคิดถึงบี๋อยู่เสมอนะ ไม่มีใครสำหรับเรา เหมือนบี๋ไม่มีอีกแล้ว .. แต่เราจะไม่ขออะไร แต่อยากให้ ให้บี๋มีความสุขมากๆนะ อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะ อ่ามัวแต่ดูแลคนอื่น แล้วขิม เรายังอยากฟัง บี๋เล่นขิมอยู่นะ ขอโทษนะที่ใช้คำนี้ คำว่าบี๋ .. บี๋บอกว่าเราไม่มีสิทใช้คำนี้อีกแล้ว แต่เราจะไม่มีวันลืม ว่าคนที่บอกให้เราเรียกว่าบี๋ แทนตัวเองก็บี๋ มันเหมือนเด็กน้อยนะ แต่นี่เราโตมาขนาดนี้กับรู้สึกดีใจและคิดถึงว่าบี๋มากๆเลย และนั่นคือวันสุดท้าย สายตาสุด้ายที่ผมได้เจอเธอ
มีเหตุบังเอิญมากๆทันทีที่ผมพิมจบ เพลงที่โรงงานที่ผมทำงานวันที่ 19/05/61 15.14 ของ FM93 เพลงที่บี๋ส่งให้ผม ดังขึ้นมาพอดี ตอนนี้ได้แคปไว้แล้วนะมังคงเป็นความบิงเอิญที่ บังเอิญสุดๆจริงมือไม้สั่นเลยครับ
ให้มันเตือนในความทรงจำนะ ขอบคุณ"บี๋"
ทำไมไม่คิดดีๆ"มันจะมีเพลงๆนึงที่ทำให้เรา จุกได้มากที่สุด ...
มาเข้าเรื่องเลยนะครับ อ่อก่อนหน้านี้ผมขอบอกอะไรก่อนนะว่า .. ผมแค่อยากระบาย เอาไว้นั่งอ่านคนเดียวก็ได้ อยากให้คนอื่นมาด่าผมก็ได้ เพราะในวันนี้ผมรู้สึกผิดมากๆ ผ่านมา 3 ปี จะ 4 ปี แล้ว
ตามหัวข้อเลยครับ"ทำไมไม่คิดดีๆ" ทุกคนคงเคยได้ฟังเพลงนี้มาแล้วบ้าง แล้วใครบ้าง..ที่ได้ฟังเพลงนี้เพราะคนที่คุณทิ้งขว้างเขา ส่งมาให้ฟัง ??
ผมเองเป็นคนนึงที่ได้ฟังเพลงนี้เพราะ ผญ.คนนึง ที่ ดีกับผม ให้ทุกอย่างได้กับผม ใส่ใจผมได้ทุกอย่าง ทำทุกอย่างเพื่อ..คนอย่างผม
วันนึงผมติดเกม ติดเพื่อน ผมเลยให้เหตุผลกับเขาว่า "บ้านเราไม่โอเค บ้านเรายังไม่อยากให้คบใคร .. " สุดยอดไหมครับความเ..ยของผม แต่สิ่งที่ผญ.คนนี้ทำให้ผม มันทำให้ผมพูดไม่ออก ...
หลังจากเลิกกันได้ไม่นานมากนัก ... เรามีโอกาสได้ไปดูอะไรด้วยกันที่ราชมังคลากีฬาสถาน คุณเชื่อไหม เขายังดีกับผมเหมือนเดิม (ตอนนั้นผมละอายใจมาก) ได้ดูอะไรด้วยกันสักพักใหญ่ๆ ได้นั่งด้วยกัน พิงหลังกัน แล้วก็มีบทสนทนาที่ตัวผมเมื่อก่อนนั้นไม่มีมทางที่จะคิดได้
ขอแทนว่า "บี๋" นะครับ
บี๋ : ทำไมไม่เคยพาเราไปหาที่บ้านเลย ..
ผม : (นั่นสิ เขาไปส่งแต่ให้ส่งหน้าบ้าน ทำไมคนอื่นเราพาไป ทำไม ทีนี้คำถามเข้ามาในหัวผมเองเยอะมาก)(ผมก็ยังไม่รุ้จะตอบยังไง)
บี๋ : ทำไมถึงพาน้องคนนั้นไปบ้าน
ผม : (จุกเลยครับ เป็นคำถามที่ในหัวผมมันตีกันมาก) (แต่ก็ตอบไปอย่างความจริง) คือวันนั้นจะไปว่ายน้ำน่ะ เลยแวะเอาของกับเพื่อนๆด้วย
เราอยู่ด้วยกันหลายชม.มากๆ แต่เป็นหลายชม ที่ผมลืมไม่ลง ได้แต่มองหน้าคนที่ผมทำร้าย แล้วก็สะอื้นในใจ จนถึงตอนกลับบ้าน .. ผมเจอร้านขนมปัง ที่บีทีเอสสีแห่งนึง ผมรีบเข้าไปซื้อเพราะกับเขาจะหิว ผมด่าตัวเองมาโดยตลอดทำไมล่ะ ตอนเขาอยู่ทำไมไม่ดูแลเขาแบบนี้ ทำไมล่ะ ทำไมไม่คิดจะออกมาดูแลเขาบ้าง เพราะก่อนหน้านี้เขาดูแลผมมาโดยตลอด
ผมรีบวิ่งไปซื้อมา ด้วยความในใจเอาวะ อย่างน้อยต้องกินแน่ เป็นของที่เขาชอบพอตัว เป็น พาย
ผม : บี๋(ตอนนั้นไม่ได้เรียกแบบนี้นะครับ เพราะไม่มีสิทอีกแล้ว) กินไหม ?? พร้อมยื่นให้
บี๋ : ไม่กินอ่ะ
เชื่อไหมครับ พายที่ผมถือมันไม่อร่อยไม่ร้อนไม่หอมอีกต่อไป ผมไม่อยากกินต่อเลยสักนิด แต่แล้วพายอันไหนกับส่งกลิ่นหอมทันทีเมื่อ
บี๋ : กินด้วยสิ
ผมยื่นให้พร้อมความดีใจแบบสุดๆ เห็นเธอกินหง่ำๆแล้วมันดีใจมากๆ หลังจากนั้นเราก็เดินกันไปเลื่อยๆจนขึ้นรถเมล์เราได้นั่งเบาะหลังสุดอ่อเรามากัน 4 คนนะครับ ผม เพื่อนผม เขา น้องข้างบ้านเขา
ผมได้นั่งข้างกับบี๋ เงียบมาก มากจริงๆทั้งรถ ผมได้แต่นั่งเกรงๆ ทุกคนเชื่อไหม ว่ามันมีเหตุการนึงเกิดขึ้น ทำำผมน้ำตาไหลตรงนั้น ตลอดทางที่นั่งรถเมล์
อยู่ๆบี๋ก็มาขอซบที่ไหล่แล้วนอนหลับตาลง เชื่อไหมครับ ผมได้แต่นั่งร้องไห้ ในใจอยากจะพูดอยากจะคุยมากมาย อยากจะบอกอยากจะขอโทษทุกๆอย่างแต่ผมก็ไม่กล้า ได้แต่นั่งเกรงๆกลัวเธอหัวตกคอยดูคอยจับ .. มันทำให้ผมได้คิดว่า นี่คือคนที่ผมทำร้ายเธอเหรอ คนที่รักผม คนที่ไม่เคยว่าผม คนที่เชื่อใจผมมาโดยตลอด ผมได้แต่นั่งซึมๆ ระยะทางที่นั่งรถนั้นไกลมากๆ แต่สำหรับผม มันเป็นช่วงเวลาที่สั้นมากๆ
พอลงจากรถเมล์ เราต่อแท็คซี่เพื่อนผมนั่งหน้า ผมนั่งริม บี๋นั่งกลาง ส่วนน้องบี๋นั่งข้างๆ ผมได้แต่นั่งพิงเบาะ ได้แต่มองเธอไปตลอดทาง ตอนลงจากแทคซี่ผมอยากจะทำอะไรสักอย่างที่ผมทำไม่ได้ อยากจะอยู่ด้วยกันก่อนก็ไม่ได้ อยากต่อเวลาอีกหน่อยก็ไม่ได้
นี่คือความทรงจำที่ผมไม่มีทางจะลืมได้ ต่อให้อยากลืมก็ทำไม่ได้
ผญ คนนึงที่ ดูแลผม เอาใจใส่ผม ให้กำลังใจ เอาใจ ไม่มีข้ออะไรมาติเขาได้เลย เป็นผญที่ ดีที่สุดที่ผมคิดว่าจะเจอ ..
ถึงวันนี้ผมจะเสียใจ จะคิดถึงเขามากแค่ไหนก็ตาม แต่ผมก็ดีใจ ที่อย่างน้อย เขาตอนนี้ก็ได้มีชีวิตที่ดี ได้เจอคนที่รักเขาจริงๆ ถ้าเขาเข้ามาอ่าน จะร็ไหมจะจำได้ไหมผมไม่รู้หลอกนะ แต่สำหรับผม จะไม่มีวันลืมเรื่องของผญ คนนี้ ท่าได้มีโอกาสผมจะทำทุกอย่างเพื่อเขาแน่นอน สุดท้ายนี้นะถ้าบี๋เข้ามาดูนะ
"เรายังคิดถึงบี๋อยู่เสมอนะ ไม่มีใครสำหรับเรา เหมือนบี๋ไม่มีอีกแล้ว .. แต่เราจะไม่ขออะไร แต่อยากให้ ให้บี๋มีความสุขมากๆนะ อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะ อ่ามัวแต่ดูแลคนอื่น แล้วขิม เรายังอยากฟัง บี๋เล่นขิมอยู่นะ ขอโทษนะที่ใช้คำนี้ คำว่าบี๋ .. บี๋บอกว่าเราไม่มีสิทใช้คำนี้อีกแล้ว แต่เราจะไม่มีวันลืม ว่าคนที่บอกให้เราเรียกว่าบี๋ แทนตัวเองก็บี๋ มันเหมือนเด็กน้อยนะ แต่นี่เราโตมาขนาดนี้กับรู้สึกดีใจและคิดถึงว่าบี๋มากๆเลย และนั่นคือวันสุดท้าย สายตาสุด้ายที่ผมได้เจอเธอ
มีเหตุบังเอิญมากๆทันทีที่ผมพิมจบ เพลงที่โรงงานที่ผมทำงานวันที่ 19/05/61 15.14 ของ FM93 เพลงที่บี๋ส่งให้ผม ดังขึ้นมาพอดี ตอนนี้ได้แคปไว้แล้วนะมังคงเป็นความบิงเอิญที่ บังเอิญสุดๆจริงมือไม้สั่นเลยครับ
ให้มันเตือนในความทรงจำนะ ขอบคุณ"บี๋"