เมื่อเพื่อนต่างชาติที่เราเคยชอบกำลังมาไทย แต่เขาไม่ได้ต้องการเจอเรา

เท้าความก่อนว่าปีที่แล้วไปฝึกงานที่ตปท.มาครับ ส่นตัวยังเป็นนักศึกษาเลยต้องแชร์อพาทเม้นกับคนอื่น (แค่ครัว) ที่นี้มันก็รู้จักคนเยอะกว่าทีคิดมาก ทั้งไปเที่ยวกัน ดื่ม กิน แต่มันจะมีเพื่อนผญ. คนนึงที่เจอมากเป็นพิเศษ คุยกันมากเป็นพิเศษ จนวันปีใหม่ปีที่แล้วเราก็ได้เคาท์ดาวกันครับ ช่วงนั้นผมกำลังจะกลับประเทศเลยเอาว่ะ บอกชอบไปเลย ชาตินี้จะเจอไหมอีกไม่รู้ แล้วก็เฟลไปตามระเบียบครับ 55555 

กลับมาไทยก็พยายามมูฟออนนะครับ ดูแลตัวเอง ปรึกษาจิตแพทย์ จนจุดนึงที่คิดว่าเราดีขึ้นเยอะแล้ว นางกลับมาครับ จริงๆหลายๆคนน่าจะรู้กันว่าวัฒนธรรมฝรั่ง ถ้าวัยรุ่นหน่อยเนี่ยก็จะเล่น Snapchat กัน ก่อนหน้าที่ก็ติดต่อกันผ่านนี่แหละครับ แค่อาจจะตั้งขอบเขตไว้ไม่ให้มันกลับไปคิดมากกว่าเพื่อน จนช่วงนึงที่จู่ๆเขาก็ชวนคุยมากผิดปกติ เราคุยกันทั้งวันเลย พอผ่านไปเดือนนึงมันก็ต้องมีใจอ่อนบ้างแหละครับ ว่าบางทีนี่คือโอกาสที่เขาให้รึปล่าว จนมันมาจบลงตอนผ่านไป 5 เดือน เมื่อไม่นานนี้เองครับ 

เขากำลังจะมาไทยช่วงปลายปีครับ โคตรจะตื่นเต้นเลย อย่างน้อยๆในแง่มุมนึงเราก็ไม่เจอกันจะปีนึงแล้วมันก็น่าคิดถึงครับ จนพอผมพยายามถามว่ามีแผนคร่าวๆไหม เพราะตัวผมเองมีภาระหน้าที่ จะไปเจอไปเที่ยวกันทุกวันก็อาจจะเป็นไปไม่ได้ เลยอยากจะวางแผนชีวิตสักนิด สิ่งที่เขาตอบกลับมา คือข้อความยาวเหยียดบอกว่าเขา "ตั้งใจจะให้เป็นการไปเที่ยวที่อิสระ ไม่มีแผนอะไรทั้งนั้น อย่ามายึดติดกับเขา" ผมก็งงสิครับ ปนน้อยใจที่เห้ยเราคุยกันทุกวัน หลายเดือนเนี่ย มันจำเป็นต้องพูดแบบนั้นหรอ พอผมถามไปว่าทำไมถึงพูดแบบนั้นก็โดนกลับมาอีกว่า "เขาอยากเที่ยวคนเดียว และก็รู้ว่าไทยมันสามารถทำแบบนั้นได้ และเขาก็ไม่ได้ขอให้ผมมาหาด้วย" ช็อคเลยครับ ทั้งโกรธทั้งเสียใจ จนเขาก็ขอโทษมาที่พูดแรงไป รวมถึงไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงอ่อนไหวกับที่เขาพูดแบบนั้น

มันจึงเป็นโอกาสที่ทำให้เราได้นั่งคุย เคลียใจกันครับ รวมถึงผมก็บอกไปว่าผมคุยกับเขาทุกวันผมไม่ได้หวังแค่เพื่อนนะ ส่วนเขาก็บอกว่าเขาก็ชอบการคุยกับผมทุกวัน เป็นส่วนที่ดีที่สุดของแต่ละวันเลย แต่เขาไม่ได้คิดเกินเพื่อนจริงๆ สุดท้ายเราจบที่การเลิกรู้จักกันครับ ทั้งเจ็บ ทั้งเสียใจ ทั้งที่คุยกันเยอะขนาดนั้นแล้วยังทำให้เขามองเรามากกว่านั้นไม่ได้ และความจริงที่เขากำลังมาไทย ตอนที่เขามาอยู่ไทย อยู่ใกล้กันมากในรอบปีแต่ผมทำอะไรไม่ได้ ไปหาไม่ได้ ในช่วงท้ายปีที่ควรจะมีความสุข แต่มันกลับหลอกหลอนและกัดกินใจผมมากๆเลยครับ 

ผมจึงอยากถามทุกคน ในสถานการณ์แบบนี้ ผมควรจะทำอย่างไรต่อไป? ควรจะปล่อยผ่าน หรือทำอย่างไรให้ผ่านความรู้สึกนี้ไปได้ดีขึ้น? หรือมีเรื่องราวอกหักจากคนต่างชาติก็มาแชร์กันได้ครับ 5555
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่