รู้สึกไม่มีใครเลยค่ะเราโดดเดี่ยวมากเราหดหู่กำลังใจไม่มีเราโดนดูถูกจนเราคิดฟุ้งซ่าน ครอบครัวเวลาจะปรึกษาไม่มีหรอกค่ะคำพูดดีๆมีแต่คำด่าว่าไปคิดบ้าๆ
งู้นงี้ตอนนี้เรารู้ตัวเองว่าเรามีอาการทางจิตเราอยากพบจิตแพทย์แต่เราไม่มีเงินเลยเรากลัวสังคมตราหน้าเราแบบผิดๆ เราอายุยังน้อยค่ะไม่รู้ทำไมถึงเหนื่อยมากขนาดนี้เรามองเห็นอนาคตข้างหน้าไม่เจอเลย เพื่อนๆที่เข้ามาก็มีแต่คนเห็นแก่ตัวทั้งนั้นเลยค่ะ ในหัวเราคิดแต่เรื่องที่จะตายอย่างเดียวเลยเราไม่รู้จะทำยังไงดีเราไม่มีทางออกเลย....ระบายกับใครไม่ได้เลยนอกจากในนิยายที่ตัวเองแต่งแต่นิยายมันไม่มีเสียงพูดนี่เนอะมันให้คำปรึกษาเราไม่ได้ บางครั้งเราก็เครียดมากปวดหัวทุกวันเลยทุกวันนี้ก็ปวดอยู่ ตื่นมาก็เจอพ่อกับแม่ใช้ๆๆๆๆๆแต่เราเข้าใจค่ะเพราะเราเกิดมาในครอบครัวที่ยากจนไม่ได้มีฐานะขนาดนั้น แต่เรารู้สึกว่าเราให้ยาแก้ปวดตัวเองเยอะไปจนตอนนี้น่าจะติดยาแล้วบางครั้งเราก็แน่นหน้าอกค่ะ บางครั้งก็เหม่อ บางครั้งอยากตายให้พ้นๆไปอยากหายไปอย่างเงียบๆไปเลย เราอยากรู้ว่าเราเข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้าไหมคะ?
อยากตาย
งู้นงี้ตอนนี้เรารู้ตัวเองว่าเรามีอาการทางจิตเราอยากพบจิตแพทย์แต่เราไม่มีเงินเลยเรากลัวสังคมตราหน้าเราแบบผิดๆ เราอายุยังน้อยค่ะไม่รู้ทำไมถึงเหนื่อยมากขนาดนี้เรามองเห็นอนาคตข้างหน้าไม่เจอเลย เพื่อนๆที่เข้ามาก็มีแต่คนเห็นแก่ตัวทั้งนั้นเลยค่ะ ในหัวเราคิดแต่เรื่องที่จะตายอย่างเดียวเลยเราไม่รู้จะทำยังไงดีเราไม่มีทางออกเลย....ระบายกับใครไม่ได้เลยนอกจากในนิยายที่ตัวเองแต่งแต่นิยายมันไม่มีเสียงพูดนี่เนอะมันให้คำปรึกษาเราไม่ได้ บางครั้งเราก็เครียดมากปวดหัวทุกวันเลยทุกวันนี้ก็ปวดอยู่ ตื่นมาก็เจอพ่อกับแม่ใช้ๆๆๆๆๆแต่เราเข้าใจค่ะเพราะเราเกิดมาในครอบครัวที่ยากจนไม่ได้มีฐานะขนาดนั้น แต่เรารู้สึกว่าเราให้ยาแก้ปวดตัวเองเยอะไปจนตอนนี้น่าจะติดยาแล้วบางครั้งเราก็แน่นหน้าอกค่ะ บางครั้งก็เหม่อ บางครั้งอยากตายให้พ้นๆไปอยากหายไปอย่างเงียบๆไปเลย เราอยากรู้ว่าเราเข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้าไหมคะ?